-
- Λευτεράκης Βενιζέλος ἐγέννησε Κλῆ, Γιῶργο Παπανδρέα Α’, Πάγκαλο, Πλαστῆρα καὶ Κονδύλη.
- Γιῶργος Παπανδρέας Α’ ἐγέννησε Ἀνδρέα Παπανδρέα τὸν ἄσωτο καὶ Κώστα Μητσοτακη τὸν λιροσυλλέκτη. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: οἰκογένεια Παπανδρέου
Θά …«καθαρθῆ» πλήρως ἡ οἰκογένεια Παπανδρέου;
Ἐὰν καὶ ἡ μάργκαρετ μᾶς ἀφήσῃ χρόνους, ὁ «Γκίοργκο καὶ τὰ ἀδέλφια του», ἄρα γέ θά πληρώσουν φόρο κληρονομίας ἤ εἶναι συνδικαιοῦχοι στόν «μαῦρο» λογαριασμό μέ τά πεντακόσια (500) ἑκατομμύρια, τῆς «λίστας Λαγκᾶρντ;»
Βιβλιοπαρουσιάζοντας τὰ Καραμανλή(δικα)
Τὶς τελευταῖες ἡμέρες ἔφθασε στὰ χέρια μου τὸ νέο βιβλίο τοῦ ἐγκρίτου Ἱστορικοῦ μας Δημητρίου Μιχαλοπούλου, μὲ τίτλο: «Ἑλλάδα καὶ διεθνεῖς ἐξελίξεις, 1944-1974» (ἐκδόσεις Παπαζήση), τὸ ὁποῖον καὶ μελέτησα ἀμέσως.
(Στοιχεία γιὰ τὸ βιβλίο μπορεῖτε νὰ δεῖτε ἐδῶ.)
Ὅπως φυσικὰ θὰ γνωρίζετε ἐγὼ μὲ τὰ τῶν καραμανλήδων, γενικῶς καὶ εἰδικῶς, συμπάθειες δὲν …(ἐκ)τρέφω. Παρ’ ὅλα αὐτὰ ἔκανα, γιὰ λόγους καθαρὰ ἱστορικούς, «τὴν καρδιά μου πέτρα» καὶ τὸ ξεκίνησα, γιὰ νὰ ἀνακαλύψω πὼς καὶ πάλι ὁ κος Μιχαλόπουλος μπορεῖ νὰ μᾶς ξαφνιάσῃ εὐχάριστα μὲ τὴν συγγραφή του καὶ τὴν διεισδυτικὴ ἱστορική του ἔρευνα. Μία ἔρευνα πού, ἂν καὶ δημοσιεύεται μία εἰκοσαετία καὶ κάτι μετὰ τὸν θάνατο τοῦ «ἐθνάρχου», ἐν τούτοις παραμένει ἀκόμη ἐπίκαιρος, ἐφ΄ ὅσον ὁ Ἱστορικός μας ἐπιχειρεῖ νὰ φωτίσῃ, ὅσο τὸ δυνατόν, τὴν προσωπικότητα τοῦ «ἐθνάρχου». Συνέχεια
Ὑποκριτής, Φαρισαῖος καὶ ἀγράμματος
Ὑποκριτής, Φαρισαῖος καὶ παλιάνθρωπος.
Δὲν ἔχω κανένα ἀπολύτως πρόβλημα μὲ τὶς προτιμήσεις οἱουδήποτε, θρησκευτικὲς ἢ ὁποίας ἄλλης κατηγορίας.
Ἀλλὰ μὲ τοὺς φαρισαίους ἔχω ἕνα πρόβλημα.
Ψηφίζουμε μόνον «χρέος» καὶ (διαφορετικοὺς – κατ’ ὄνομα) δεσμοφύλακες…
Ψῆφος στό κούλλιιι ἤ στό ἀλεξέι;;
Ψῆφος στά μικρά ἤ στά μεγάλα (καὶ ἀποδεδειγμένως μνημονιακὰ) κόμματα;
Ψῆφος ἤ ἀποχή;
Προεκλογικὲς συγκεντρώσεις, λόγια παχειὰ καὶ ὑποσχέσεις στὴν ἀποικία τῶν τοκογλύφων, ἀπὸ τὰ σαπρόφυτα-δεσμοφύλακες, πρὸ κειμένου νὰ αὐξήσουν τὰ ποσοστά τους στὶς ἐκλογὲς τῆς Κυριακῆς.
Μά, τελικῶς, οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀμφισβητεῖ τὸ αὐτονόητον: τὸ «χρέος».
Γιὰ τὴν ΝουΔουλάρα τοῦ κούλλλιιι δὲν χρειάζεται νὰ ἀναφέρουμε κάτι. Ἦσαν καὶ παραμένουν πιστοὶ ὑπηρέτες τῆς θεωρίας τοῦ «χρέους» καὶ πρὸς τοῦτον ἀκριβῶς, ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα, ὡς οἰκογένεια, «βασιλεύουν» στὰ τῶν πολιτικῶν δρωμένων τῆς χώρας μας.
Ὑπὸ τόν ἔλεγχο τῶν …στοῶν τίθεται καί ὁ πατριωτισμός μας;
Κάθε λογῆς καὶ φύσεως στοῶν…
Κάθε ἐκδοχῆς καὶ «φιλοσοφίας»…
Κάθε μορφῆς στοῶν καὶ -μὲ ἀνθρωπιζτικὸ- ἐνίοτε προσωπεῖο λεσχῶν καὶ «κοινωφελῶν ἱδρυμάτων» συνήθως, ἀλλὰ καὶ συλλόγων, κινημάτων, Μ.Κ.Ο…
… ποὺ ἐμφανίζονται οἱ ψευδο-σωτῆρες μας, γιὰ νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν.
Δὲν …«μασσᾶμε» ὅμως πλέον, διότι, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο ἀπὸ ἐμᾶς, ἔχουμε ξεκινήση νὰ ἀντιλαμβανόμεθα τὰ παιχνιδάκια τους καὶ νὰ τοὺς ἀποῤῥίπτουμε καθολικῶς. (Πάντα φυσικὰ μὲ τὶς σχετικὲς ἐξαιρέσεις κάποιων, ποὺ ἐμμένουν, γιὰ τοὺς δικούς τους -ὀποίους- λόγους, νὰ ἐθελοτυφλοῦν…!!!)
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἔχουμε ἀντιληφθῆ πὼς πρόκεται γιὰ τὶς ἴδιες οἰκογένειες, ποὺ μὲ τὴν τακτική τους νὰ ἀλλάζουν ὀνόματα, ἐξακολουθοῦν (ἐπισήμως) ἐδῶ κι ἔναν αἰῶνα νὰ μᾶς καταστρέφουν, ἀπολαμβάνοντας πέραν τῆς ἀσυλίας του, ἐπὶ πλέον καὶ τὴν ἐπιτυχῆ τους διαδοχή, ἀπὸ τὰ παιδιά τους καὶ τὰ ἐγγόνια τους.
