Ψῆφος στό κούλλιιι ἤ στό ἀλεξέι;;
Ψῆφος στά μικρά ἤ στά μεγάλα (καὶ ἀποδεδειγμένως μνημονιακὰ) κόμματα;
Ψῆφος ἤ ἀποχή;
Προεκλογικὲς συγκεντρώσεις, λόγια παχειὰ καὶ ὑποσχέσεις στὴν ἀποικία τῶν τοκογλύφων, ἀπὸ τὰ σαπρόφυτα-δεσμοφύλακες, πρὸ κειμένου νὰ αὐξήσουν τὰ ποσοστά τους στὶς ἐκλογὲς τῆς Κυριακῆς.
Μά, τελικῶς, οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀμφισβητεῖ τὸ αὐτονόητον: τὸ «χρέος».
Γιὰ τὴν ΝουΔουλάρα τοῦ κούλλλιιι δὲν χρειάζεται νὰ ἀναφέρουμε κάτι. Ἦσαν καὶ παραμένουν πιστοὶ ὑπηρέτες τῆς θεωρίας τοῦ «χρέους» καὶ πρὸς τοῦτον ἀκριβῶς, ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα, ὡς οἰκογένεια, «βασιλεύουν» στὰ τῶν πολιτικῶν δρωμένων τῆς χώρας μας.
Ζοῦμε (;) σὲ ἕναν …ἐλεύθερο, μέσα στὴν σκλαβιά του, κόσμο, ὅπου ὅλοι πεινοῦν, τὴν κουτσοβολεύουν καὶ περιμένουν νὰ ἐξοφλήσουν τὰ χρέη τους μετὰ θάνατον!!
Ὡραία ποὺ εἶναι νὰ «βγαίνῃ» ἡ χώρα στὶς ἀγορές…