Τὸ παρακάτω κείμενον ἐξεκίνησε νὰ γράφεται στὶς 29 Μαΐου 2016 καὶ ἦταν ἕτοιμον πρὸς δημοσιέυσιν στὶς 3 Ἰουνίου 2016, μὲ πάρα πολλὰ στοιχεία, ποὺ θὰ ἀνεδείκνυαν, μέσῳ πολλῶν ἐρευνῶν τῆς σελίδος μας – κι ὄχι μόνον, μὲ ὅλα τὰ γνωστὰ (ἐπισήμως πάντα) παρασκήνια, πὼς κάτι σημαντικὸ ἔτρεξε στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἐν τούτοις, γιὰ λόγους τῆς τότε ἐπικαιρότητος, ἔμεινε στὰ πρόχειρα τῆς σελίδος.
Σήμερα σᾶς τὸ παρουσιάζω, ὄχι τόσο γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὰ ὅσα τότε γεγονότα πρό- λείαιναν τὰ σημερινά, ὅσο διότι πιστεύω πὼς ἀκόμη δὲν ἔχουμε δῆ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχουν συμφωνηθῆ (καὶ) στὸ Ὅρος ἐκείνην τὴν περίοδο.
Ποιές ἦσαν αὐτές οἱ συμφωνίες;
Λίγη προσεκτικὴ παρατήρησις θὰ μᾶς τὶς ἀναδείξῃ.
Γιὰ τὴν ὥρα σᾶς ἀφήνω μὲ τὶς τότε σκέψεις καὶ σημειώσεις. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἡ πολλὴ δημοκρατία μεγαλώνει τὴν βλακεία!!!
Δημοκρατία!!!
Τοῖς ὄχλοις πειρώμενος ἀρέσκειν, τῶν ὄχλων ἔση ὅμοιος».!
Ἡ μάζα, ὁ ὄχλος δὲν ὑπάρχει τὶποτα ποὺ νὰ μισῇ περισσότερο ἀπὸ αὐτὸν ποὺ κάνει ἔκκλησιν εἰς τὴν συνείδησὶν του καὶ εὑρίσκεται εἰς ἀνώτερο ἐπίπεδο.!
Ἡ Δημοκρατία εἶναι χειροτέρα τῆς ὁλιγαρχίας, διότι ἐπιβάλλει εἰς τὴν Χῶραν τὰς ἀνεξελέγκτους καὶ ἀτύπους παρορμήσεις τοῦ όχλου.
Κάθε μορφὴ συζητήσεως μὲ τὸν ὄχλο ἀποκλείεται Ὁ λαός (ὄχλος) εἰς τὴν συντριπτικὴν του πλειοψηφία ἦταν καὶ εἶναι πάντα ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ ἐπιθυμοῦσαν τὸ καλό, διότι ὁ ὄχλος, εἶναι κυρίως ἀδρανὴς καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτα ποὺ νὰ μισῇ περισσότερο ἀπὸ τὰς ὅποιας ἑκκλήσεις γίνονται εἰς τὴν συνείδησίν του.
Συνέχεια
Δημοκρατία!
Τοῖς ὄχλοις πειρώμενος ἀρέσκειν, τῶν ὄχλων ἔση ὅμοιος».!
Ἡ μάζα, ὁ ὄχλος δὲν ὑπάρχει τὶποτα ποὺ νὰ μισῇ περισσότερο ἀπὸ αὐτὸν ποὺ κάνει ἔκκλησιν εἰς τὴν συνείδησὶν του καὶ εὑρίσκεται εἰς ἀνώτερο ἐπίπεδο.!
Ἡ Δημοκρατία εἶναι χειροτέρα τῆς ὁλιγαρχίας, διότι ἐπιβάλλει εἰς τὴν Χῶραν τὰς ἀνεξελέγκτους καὶ ἀτύπους παρορμήσεις τοῦ όχλου. Κάθε μορφὴ συζητήσεως μὲ τὸν ὄχλο ἀποκλείεται Ὁ λαός (ὄχλος) εἰς τὴν συντριπτικὴν του πλειοψηφία ἦταν καὶ εἶναι πάντα ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ ἐπιθυμοῦσαν τὸ καλό, διότι ὁ ὄχλος, εἶναι κυρίως ἀδρανὴς καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτα ποὺ νὰ μισῇ περισσότερο ἀπὸ τὰς ὅποιας ἑκκλήσεις γίνονται εἰς τὴν συνείδησὴν του. Ἡ ἐξέλιξις αὐτῶν εἰς ἀνώτερα ἐπίπεδα, ἡ ὑπερνίκησις τοῦ ἐγωϊσμοῦ καὶ τῆς ἀδρανείας, θὰ εἶναι πάντα ἡ ὑποχρέωσις καὶ δουλειά τῶν ξεχωριστῶν ἀτόμων τῶν ὁλίγων, ποτὲ ἡ δουλειὰ τῶν πολλῶν. «…ὁ λαὸς πολεμᾷ διὰ τὴν κοιλιὰ του καὶ οἱ Εὐγενεῖς διὰ τὰς ἀξίας.».
Ὁ Ὄχλος μπορεῖ νὰ ἐπηρεασθῇ, μόνον μὲ δημαγωγία καὶ ἐπιχειρήματα χαμηλοτάτης ποιότητος, ἀφοῦ εἶναι τὰ μοναδικὰ ποὺ μπορεῖ νὰ κατανοήσῃ.
Ἡ Ὁλιγαρχία ἔχει πάντα ἕνα περιθώριο λογικῆς, ἐνίοτε δὲ διατηρεῖ σεβασμὸν εἰς τὰς προσωπικότητας τῆς χῶρας, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὸν Ὄχλον ὁ ὁποῖος μισεῖ ὅποιονδήποτε κάνει ἔκκλησιν εἰς τὴν συνείδησὶν του καὶ εὑρίσκεται εἰς ἀνώτερο ἐπίπεδο.! Συνέχεια
Βιβλιοσχολιάζοντας τὸν Πελοποννησιακὸ Πόλεμο (Θουκυδίδης)
Μία, ἰδιαιτέρως σοβαρὴ λεπτομέρεια, ἀναφορικῶς μὲ τὰ ὅσα γνωρίζουμε γιὰ τὴν Ἱστορία μας, εἶναι ἡ ἔννοια τῆς φυλῆς. Ὅλοι μας θεωροῦμε πὼς ὁ Πελοποννησιακὸς Πόλεμος ἦταν ἐμφύλιος πόλεμος, ἀλλᾶ μᾶλλον, ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ νοοῦμε λάθος τὶς γλωσσικὲς ἔννοιες, κάτι τέτοιο δὲν ἴσχυε. Ὀπωσδήποτε ὑπῆρξαν καὶ ἐμφύλιοι, κατὰ τὴν διάρκεια τῶν τότε πολεμικῶν ἐπεισοδίων, ἀλλὰ ἦσαν ἀπολύτως τοπικοὶ καὶ οὐδόλως θὰ μποροῦσαν νὰ χαρακτηρίσουν γενικῶς τὸν ἐν λόγῳ πόλεμο ὡς ἐμφύλιο. Συνέχεια
Βιβλιοπαρουσιάζοντας τὸ «Δημοκρατικὰ Τάγματα»
Ὅταν μιλᾶμε γιὰ «Δημοκρατικὰ Τάγματα» θὰ πρέπη νὰ ἀντιλαμβανόμεθα ἕνα καὶ μόνον: ἑλληνικῆς ἐκδοχῆς, γενιτσαρικὸ σῶμα ποὺ σκοπό του ἔχει τὸ νὰ μεριμνᾷ γιὰ νὰ διατηρηθῇ ἡ ἐξουσία στὰ χέρια αὐτῶν ποὺ τὰ συνεκρότησαν.
Ὡς γνωστὸν ὅμως κάθε εἴδους τέτοιου τύπου γενιτσαρικὸ σῶμα, καταλήγει νὰ πνιγῇ στὸ …αἷμα του, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὸ ἐνεπνεύσθησαν καὶ τὸ ἐδημιούργησαν. Κι ἐτοῦτο διότι ἐφ΄ ὅσον στὴν πορεία τοῦ χρόνου ἀποκτᾶ ὑπὲρ ἐξουσίες, εἶναι φυσικὸ ἐπόμενον νὰ θέλῃ, ἐφ΄ ὅσον μπορεῖ, νὰ ἐλέγχῃ ἄμεσα (καὶ πρὸς ὄφελός του) τὴν ἰδίαν τὴν ἐξουσία…
Ξεχείλισε ἡ ἀηδία…
Ἐτοῦτες τὶς ἡμέρες ἡ γελοιότης τῆς δημοκρατίας τους κτυπᾶ διαρκῶς …συναγερμούς. Ἡ ἀηδία δὲ ποὺ αἰσθάνομαι πλέον μὲ πνίγει τόσο, ποὺ εἰλικρινῶς οὔτε ποὺ θέλω πιὰ νὰ ἀσχολοῦμαι μαζύ τους. Ἐπιχειρῶ νὰ μάθω τὶς εἰδήσεις τῆς ἐπικαιρότητος, ἀπολύτως συνοπτικῶς, ἀλλὰ ἡ μπόχα τῆς ὑποκρισίας τους μὲ πνίγει.
Θέλετε παραδείγματα; Ἀπὸ τὸν ὑπόδικο πάκη (ναί, γαργάρα τὸ ἔκαναν ἄπαντες τὸ …θεματάκι τότε), περάσαμε στὴν μανδὰμ σακελλαροπούλου….
