Ἰδιαίτερα μαθήματα ἀπὸ τὸν …Ἀλκιβιάδη!!!

Σύγκρισις τῆς διαπαιδαγωγήσεως τοῦ Ἀλκιβιάδου μὲ αὐτὴν τῶν Περσῶν καὶ τῶν Λακεδαιμονίων
[ΠΛΑΤΩΝ, ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ]

Ὁ Σωκράτης ἐτόνισε στὸν Ἀλκιβιάδη τὴν ἀνάγκη νὰ φθάσῃ στὴν αὐτογνωσία (ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ τὸ ἐξεταζόμενο θέμα αὐτοῦ του διαλόγου), ἐφ’ ὅσον ἐπιθυμοῦσε νὰ καθοδηγῇ ὡς πολιτικὸς τοὺς συμπολῖτες του. Ἐπειδή, ὅμως, ὁ φιλόδοξος νέος ἀγνοοῦσε τί εἶναι δίκαιο, δὲν ἦταν, κατὰ τὸν Σωκράτη, εἰς θέσιν νὰ βοηθήσῃ τοὺς Ἀθηναίους. Ὁ Ἀλκιβιάδης παρετήρησε ὅτι δὲν τοῦ ἦταν ἀπαραίτητος ἡ σχετικὴ μόρφωσις, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἐπίδοξοι πολιτικοί του ἀντίπαλοι ἦσαν ἀμόρφωτοι, ὁ φιλόσοφος τὸν ἐκάλεσε, ὡστόσο, νὰ συγκρίνῃ τὴν καταγωγὴ καὶ τὴν μόρφωσίν του μὲ αὐτὲς τῶν ἀναμενομένων ἐξωτερικῶν του ἀντιπάλων, τῶν βασιλέων τῶν Περσῶν καὶ τῶν Λακεδαιμονίων. Συνέχεια

Βιβλιοσχολιάζοντας τὸν Πελοποννησιακὸ Πόλεμο (Θουκυδίδης)

Μία, ἰδιαιτέρως σοβαρὴ λεπτομέρεια, ἀναφορικῶς μὲ τὰ ὅσα γνωρίζουμε γιὰ τὴν Ἱστορία μας, εἶναι ἡ ἔννοια τῆς φυλῆς. Ὅλοι μας θεωροῦμε πὼς ὁ Πελοποννησιακὸς Πόλεμος ἦταν ἐμφύλιος πόλεμος, ἀλλᾶ μᾶλλον, ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ νοοῦμε λάθος τὶς γλωσσικὲς ἔννοιες, κάτι τέτοιο δὲν ἴσχυε. Ὀπωσδήποτε ὑπῆρξαν καὶ ἐμφύλιοι, κατὰ τὴν διάρκεια τῶν τότε πολεμικῶν ἐπεισοδίων, ἀλλὰ ἦσαν ἀπολύτως τοπικοὶ καὶ οὐδόλως θὰ μποροῦσαν νὰ χαρακτηρίσουν γενικῶς τὸν ἐν λόγῳ πόλεμο ὡς ἐμφύλιο. Συνέχεια

Καταναλωτικὴ κοινωνία.


Καταναλωτικὴ κοινωνία.

Ὁ Σωκράτης εἶχε τὴν συνήθεια νὰ πηγαίνῃ βόλτα στὰ μαγαζιὰ καὶ νὰ στέκεται καὶ νὰ κυττάζῃ τὰ ἐμπορεύσιμα εἴδη τους.
Ὅταν κάποτε ἕνας φίλος του τὸν ῥώτησε γιατὶ τὸ κάνει αὐτό, ἀφοῦ ποτὲ δὲν ἀγοράζει κάτι, αὐτὸς ἀπήντησε: Συνέχεια

Ὅταν ὁ Σωκράτης περιέγραφε τὴν Γῆ ἀπὸ ψηλά.

Λέγεται τοίνυν, φη, ταρε, πρτον μν εναι

 τοιαύτη γ ατδεν, ε τις νωθεν θετο,

 σπερ α δωδεκάσκυ- τοι σφαραι, ποικίλη,

 χρώμασιν διειλημμένη, ν κα τνθάδε εναι χρώματα

 σπερ δείγματα, ος δ ο γραφς  καταχρνται.

 κε δ πσαν τν γν κ τοιούτων εναι, 

κα πολτι κ λαμπροτέρων 

κα καθαρωτέρων τούτων∙ τν μν γρ 

Συνέχεια

Τὰ ἐρωτήματα τοῦ Σωκράτους!

Το τεστ της “τριπλής διύλισης”

Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.

Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνουν το τεστ της “τριπλής διύλισης”.

– Τριπλή διύλιση;

ρώτησε με απορία ο γνωστός του.

– Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.

– Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;

– Ε… όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και…

-Μάλιστα, άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.

– Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;

Συνέχεια

Ἡ σοφὴ δοκιμασία τοῦ Σωκράτους.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Η σοφή δοκιμασία του Σωκράτη που πρέπει να την εφαρμόζομε κι’ εμείς, φέροντάς τη στο νου μας κάθε φορά που έχουμε διάθεση να κάνουμε ένα δήθεν αθώο σχόλιο και να ασχοληθούμε με το συνηθισμένο σε εποχές ηθικής παρακμής “άθλημα” του κουτσομπολιού.

Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του. 

Συνέχεια