Αὔγουστος 1949. Γράφεται τὸ τέλος τῆς Κομμουνιστικῆς Ἀνταρσίας.
17 Αὐγούστου, καταλαμβάνεται τὸ Βίτσι. Ἀπομένει ὁ Γράμμος Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Παπάγος Ἀλέξανδρος
Ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἀλβανίας στὴν ἐπίθεση κατὰ τῆς Ἑλλάδος τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940 (ἐπανάληψις)
(Σημ. Φιλίστωρος: Από σήμερα θα ξεκινήσω ένα μικρό αφιέρωμα για την σημαντικότερη Εθνική επέτειο της σύγχρονης Ιστορίας μας, της 28ης Οκτωβρίου. Το αφιέρωμα αυτό θα περιλαμβάνει το εξαιρετικό και εμβριθές κείμενο του κ. Νικολάου για τον ρόλο της Αλβανίας στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, θα έχει ένα σχετικό μικρό απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σεφέρη που είδαμε στα «24 γράμματα», θα παραθέσω για πρώτη φορά σε πλήρες κείμενο την ομιλία Μουσολίνι στην οποία απειλούσε ότι θα «σπάσει τα πλευρά της Ελλάδος» αλλά και την απάντηση του Μεταξά και στο τέλος θα αναρτήσω κάτι ενδιαφέρον που έγραψα το Σάββατο για την στάση της Χιτλερικής Γερμανίας έναντι της Ελλάδος λίγο πριν και λίγο μετά της ιταλική εισβολή. Καλή ανάγνωση και χρόνια πολλά σε όλους)
Ποιος ο ρόλος της Αλβανίας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Του Χαράλαμπου Νικολάου
Ταξίαρχου ε.α., τ. καθηγητή Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ
Ο «Βασιλιάς» της Αλβανίας Ζώγου
Το 1939 τα ιταλικά στρατεύματα, υπό τον στρατηγό Γκουτσόνι, αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο, το πρωί της 7ης Απριλίου. Ο βασιλιάς Ζώγου δεν αιφνιδιάστηκε δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί, πριν από έναν μήνα και πλέον, εντατικές διπλωματικές συνομιλίες. Υφίστατο το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις ξένες κυβερνήσεις, εκτός της Γερμανίας και ίσως της Γιουγκοσλαυΐας. Δεν προβλήθηκε κάποια σοβαρή αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του υποδέχθηκε τους Ιταλούς στρατιώτες ως «ελευθερωτές». Συνέχεια
Ὁ ὕμνος τῆς γενοκτονίας ἀπὸ τοὺς Ἀμερικανούς.
Σχετικὰ πρόσφατα ὁ Obama προσπάθησε νὰ «γλείψῃ» τοὺς Τούρκους πλέκοντας τὸ ἐγκώμιο τοῦ Τουρκικοῦ λαοῦ, που ἀντιστάθηκε ἡρωικὰ στὴν προσπάθεια ἀναστηλώσεως μιᾶς ἀρχαίας αὐτοκρατορίας (!) ὑπονοῶντας … τὴν Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία!
Μία ἐκστρατεία ποὺ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ διέταξαν στοὺς ἠγέτες-μαριονέτες τῆς Ἑλλάδος τότε μὲ στόχο τὰ πετρέλαια τῆς Μέσης Ἀνατολῆς πάντα.
Στὸ ἄκουσμα αὐτῆς τῆς συκοφαντίας … οἱ Ἕλληνες πολιτικοὶ … ἔκαναν τὶς ΠΑΠΙΕΣ.
Καμμία ἀντίδρασις, κανένα διάβημα. Συνέχεια
Ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἀλβανίας στὴν ἐπίθεσι κατὰ τῆς Ἑλλάδος τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940
(Σημ. Φιλίστωρος: Από σήμερα θα ξεκινήσω ένα μικρό αφιέρωμα για την σημαντικότερη Εθνική επέτειο της σύγχρονης Ιστορίας μας, της 28ης Οκτωβρίου. Το αφιέρωμα αυτό θα περιλαμβάνει το εξαιρετικό και εμβριθές κείμενο του κ. Νικολάου για τον ρόλο της Αλβανίας στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, θα έχει ένα σχετικό μικρό απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σεφέρη που είδαμε στα «24 γράμματα», θα παραθέσω για πρώτη φορά σε πλήρες κείμενο την ομιλία Μουσολίνι στην οποία απειλούσε ότι θα «σπάσει τα πλευρά της Ελλάδος» αλλά και την απάντηση του Μεταξά και στο τέλος θα αναρτήσω κάτι ενδιαφέρον που έγραψα το Σάββατο για την στάση της Χιτλερικής Γερμανίας έναντι της Ελλάδος λίγο πριν και λίγο μετά της ιταλική εισβολή. Καλή ανάγνωση και χρόνια πολλά σε όλους)
Ποιος ο ρόλος της Αλβανίας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Του Χαράλαμπου Νικολάου
Ταξίαρχου ε.α., τ. καθηγητή Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ
Ο «Βασιλιάς» της Αλβανίας Ζώγου
Το 1939 τα ιταλικά στρατεύματα, υπό τον στρατηγό Γκουτσόνι, αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο, το πρωί της 7ης Απριλίου. Ο βασιλιάς Ζώγου δεν αιφνιδιάστηκε δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί, πριν από έναν μήνα και πλέον, εντατικές διπλωματικές συνομιλίες. Υφίστατο το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις ξένες κυβερνήσεις, εκτός της Γερμανίας και ίσως της Γιουγκοσλαυΐας. Δεν προβλήθηκε κάποια σοβαρή αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του υποδέχθηκε τους Ιταλούς στρατιώτες ως «ελευθερωτές». Συνέχεια
Ὅταν ΣΥΣΣΩΜΟΣ ἡ κεντρικὴ ἐπιτροπὴ τοῦ ΚΚΕ ἀπεφάσιζε νὰ ἀνατινάξῃ τὸν Παρθενώνα.
Σπουδαία ἱστορικὰ γεγονότα σᾶς ἔχω σήμερα…
Ἀντιγραφὴ ἀπὸ τὰ βιβλία τοῦ ΓΕΣ, μὲ στοιχεῖα ποὺ ἀπεκαλύφθησαν ἀπὸ τὶς κατασχέσεις ἐγγράφων τοῦ ΚΚΕ.
Τὸ καλλίτερο βέβαια εἶναι πὼς ἀπεφεύχθῃ ἡ καταστροφή, λόγῳ τοῦ ὅ,τι ἕνας «Φάνης» εἶχε περισσότερο φιλότιμο ἀπὸ ὅλην τὴν ἡγεσία τοῦ ΚΚΕ μαζύ.
Βέβαια, ἄς μὴ ζητᾶμε νὰ σεβασθοῦν γλῶσσα, ἱστορία πολιτισμὸ αὐτοὶ οἱ κάφροι, ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα θεωροῦν ἐπίτευγμά τους αὐτὴν τὴν εἰκόνα:
Ἡ ἐαρινὴ ἐπίθεσις.
Κάποτε αὐτὸς ὁ τόπος, πρὶν καταλήξῃ νὰ λέγεται Ἑλλαδοκαφριστάν, διατηροῦσε ὑψηλὴ συνειδητότητα τῆς εὐθύνης του. Ἄνθρωποι, σὲ κάθε βαθμίδα τῆς διοικήσεως, ἀπὸ τὴν ἁπλὸ στρατιώτη ἔως τὸν ἀρχιστράτηγο, πολεμοῦσαν καὶ νικοῦσαν στὰ χιονισμένα βουνὰ τῆς Ἀλβανίας τὸν φασίστα δικτάτορα καὶ τὶς ὀρδές του.
Μαζὺ μὲ αὐτὸν πολεμοῦσαν τὸν Ἀλβανό, ποὺ ἀνεθάρρησε μὲ τὸν ὄγκο τῶν στρατευμάτων τῆς Ἰταλίας καὶ προετοιμαζόταν νὰ πολεμήσῃ τὴν ἄλλην πολεμικὴ μηχανὴ τῶν ναζί.
Συνέχεια