Βλέπω ὅτι εἶστε πολλοὶ ποὺ συζητᾶτε σοβαρὰ τὸ ἐνδεχόμενο νὰ γίνῃ ἡ Ἀκρόπολις πασαρέλλα. (Γιὰ τοὺς Τούρκους στὴν Ἁγια-Σοφιὰ ποὺ ἔκαναν τὸ ἴδιο, καὶ τοὺς Ἄγγλους ποὺ ἔκαναν τσιμπούσια στὴν αἴθουσα τῶν κλοπιμαίων, φωνάζαμε, ἔτσι;)
Τί νά πῶ!
Ἄντε, καὶ τὴν Τσικνοπέμπτη, σήμερα, στὴν Ἀκρόπολι ῥὲ παιδιά! Ἄλλωστε τὸ ἔχουμε ξανακάνει. Γιὰ νὰ «διαφημισθοῦμε» στοὺς ξένους πάντοτε. Παρθενῶνα ἔχουμε νὰ πουλήσουμε· τί ἄλλο ἔχουμε;… Συνέχεια
Ὅπως ὄφειλε νὰ εἶναι…
Παρθενών… Ἕνα σύμβολον τῆς Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας (αὐτοκρατορίας τῆς ἐποχῆς) πού, στὴν πραγματικότητα, μέσα ἀπὸ τὴν ἀτομική του ἱστορία, μᾶς διηγεῖται τὴν ἱστορία τοῦ δυτικοῦ μας …«πολιτισμοῦ»!!!
Μάρτυς καὶ συμμέτοχος αὐτῆς τῆς πορείας πρὸς τὴν ἄνοδον, τὴν τότε λάμψιν του καὶ τελικῶς τὴν σημερινή του φθορά.
Ἡ παρουσία του καὶ μόνον μᾶς ἀποδεικνύει πὼς ἀκόμη καὶ τὰ τελειότερα ἀνθρώπινα δημιουργήματα ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως ἀλλά, ἐπίσης, μᾶς καταδεικνύει τὴν ἄνοδον καὶ τὴν πτῶσιν τοῦ Ὑβριστικοῦ τρόπου ζωῆς τῆς Δύσεως, ὑπεξαιρουμένου «κληροδοτήματος» τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ, ὅπως φυσικὰ καὶ κάθε εἴδους αὐτοκρατορίας.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα, ἐξεκίνησε ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (Ἀθηναϊκῆς) καὶ τελειώνει ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (τραπεζικῆς-τοκογλυφικῆς κι ὄχι ἀμερικανικῆς. Τὸ τονίζω!).
Οἱ πολλὲς διοικητικὲς φροντίδες, οἱ κόποι, οἱ τραυματισμοὶ καὶ τελευταία ὁ θάνατος τοῦ πιὸ στενοῦ του φίλου, Ἠφαιστίωνος, τοῦ ἔφθειραν τὴν ὑγεία. Ὁ Ἀλέξανδρος ἀῤῥώστησε βαρειὰ καὶ στὶς 10 πρὸς 11 Ἰουνίου τοῦ 323 π.Χ. ἄφησε τὴν τελευταία του πνοὴ στὴν Βαβυλῶνα, στὸ παλάτι τοῦ Ναβουχοδονόσορος Β’, σὲ ἡλικία μόλις 32 ἐτῶν καὶ 11 μηνῶν. Συνέχεια
(Σημ. Φιλίστωρος: Από σήμερα θα ξεκινήσω ένα μικρό αφιέρωμα για την σημαντικότερη Εθνική επέτειο της σύγχρονης Ιστορίας μας, της 28ης Οκτωβρίου. Το αφιέρωμα αυτό θα περιλαμβάνει το εξαιρετικό και εμβριθές κείμενο του κ. Νικολάου για τον ρόλο της Αλβανίας στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, θα έχει ένα σχετικό μικρό απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σεφέρη που είδαμε στα «24 γράμματα», θα παραθέσω για πρώτη φορά σε πλήρες κείμενο την ομιλία Μουσολίνι στην οποία απειλούσε ότι θα «σπάσει τα πλευρά της Ελλάδος» αλλά και την απάντηση του Μεταξά και στο τέλος θα αναρτήσω κάτι ενδιαφέρον που έγραψα το Σάββατο για την στάση της Χιτλερικής Γερμανίας έναντι της Ελλάδος λίγο πριν και λίγο μετά της ιταλική εισβολή. Καλή ανάγνωση και χρόνια πολλά σε όλους)
Ποιος ο ρόλος της Αλβανίας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Του Χαράλαμπου Νικολάου
Ταξίαρχου ε.α., τ. καθηγητή Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ
Ο «Βασιλιάς» της Αλβανίας Ζώγου
Το 1939 τα ιταλικά στρατεύματα, υπό τον στρατηγό Γκουτσόνι, αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο, το πρωί της 7ης Απριλίου. Ο βασιλιάς Ζώγου δεν αιφνιδιάστηκε δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί, πριν από έναν μήνα και πλέον, εντατικές διπλωματικές συνομιλίες. Υφίστατο το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις ξένες κυβερνήσεις, εκτός της Γερμανίας και ίσως της Γιουγκοσλαυΐας. Δεν προβλήθηκε κάποια σοβαρή αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του υποδέχθηκε τους Ιταλούς στρατιώτες ως «ελευθερωτές». Συνέχεια
10 Ἰουνίου 1944.
Συνέχεια
(Σημ. Φιλίστωρος: Από σήμερα θα ξεκινήσω ένα μικρό αφιέρωμα για την σημαντικότερη Εθνική επέτειο της σύγχρονης Ιστορίας μας, της 28ης Οκτωβρίου. Το αφιέρωμα αυτό θα περιλαμβάνει το εξαιρετικό και εμβριθές κείμενο του κ. Νικολάου για τον ρόλο της Αλβανίας στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, θα έχει ένα σχετικό μικρό απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σεφέρη που είδαμε στα «24 γράμματα», θα παραθέσω για πρώτη φορά σε πλήρες κείμενο την ομιλία Μουσολίνι στην οποία απειλούσε ότι θα «σπάσει τα πλευρά της Ελλάδος» αλλά και την απάντηση του Μεταξά και στο τέλος θα αναρτήσω κάτι ενδιαφέρον που έγραψα το Σάββατο για την στάση της Χιτλερικής Γερμανίας έναντι της Ελλάδος λίγο πριν και λίγο μετά της ιταλική εισβολή. Καλή ανάγνωση και χρόνια πολλά σε όλους)
Ποιος ο ρόλος της Αλβανίας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Του Χαράλαμπου Νικολάου
Ταξίαρχου ε.α., τ. καθηγητή Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ
Ο «Βασιλιάς» της Αλβανίας Ζώγου
Το 1939 τα ιταλικά στρατεύματα, υπό τον στρατηγό Γκουτσόνι, αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο, το πρωί της 7ης Απριλίου. Ο βασιλιάς Ζώγου δεν αιφνιδιάστηκε δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί, πριν από έναν μήνα και πλέον, εντατικές διπλωματικές συνομιλίες. Υφίστατο το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις ξένες κυβερνήσεις, εκτός της Γερμανίας και ίσως της Γιουγκοσλαυΐας. Δεν προβλήθηκε κάποια σοβαρή αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του υποδέχθηκε τους Ιταλούς στρατιώτες ως «ελευθερωτές». Συνέχεια
