Ἀρχεῖα ἐτικέττας: οἰκογένεια Λόντου

Χασαποταβέρνα ὁ «Παρθενών» ἐπεὶ δὴ …ξεχνᾶμε!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

3

Ὅπως ὄφειλε νὰ εἶναι…

Παρθενών… Ἕνα σύμβολον τῆς Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας (αὐτοκρατορίας τῆς ἐποχῆς) πού, στὴν πραγματικότητα, μέσα ἀπὸ τὴν ἀτομική του ἱστορία, μᾶς διηγεῖται τὴν ἱστορία τοῦ δυτικοῦ μας …«πολιτισμοῦ»!!!
Μάρτυς καὶ συμμέτοχος αὐτῆς τῆς πορείας πρὸς τὴν ἄνοδον, τὴν τότε λάμψιν του καὶ τελικῶς τὴν σημερινή του φθορά.

Ἡ παρουσία του καὶ μόνον μᾶς ἀποδεικνύει πὼς ἀκόμη καὶ τὰ τελειότερα ἀνθρώπινα δημιουργήματα ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως ἀλλά, ἐπίσης, μᾶς καταδεικνύει τὴν ἄνοδον καὶ τὴν πτῶσιν τοῦ Ὑβριστικοῦ τρόπου ζωῆς τῆς Δύσεως, ὑπεξαιρουμένου «κληροδοτήματος» τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ, ὅπως φυσικὰ καὶ κάθε εἴδους αὐτοκρατορίας.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα, ἐξεκίνησε ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (Ἀθηναϊκῆς) καὶ τελειώνει ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (τραπεζικῆς-τοκογλυφικῆς κι ὄχι ἀμερικανικῆς. Τὸ τονίζω!).

Συνέχεια →

Μὲ μῖσος καὶ διχόνοια…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Έτη 1812-15-16.
Από την μία είναι η φατρία του Σωτηράκη Λόντου (Αχαϊκό κόμμα), προεστού της Βοστίτσας. Κοντά του είναι ο Ζαΐμης από τα Καλάβρυτα, ο Σισίνης από την Γαστούνη, ο Παπαφωτόπουλος από την Αρκαδία, ο Κοπανίτσας από τον Μυστρά και ο Καραμάνος από τον Πραστό Κυνουρίας.

Συνέχεια →

Ὁ Καποδίστριας καὶ ἡ παιδεία.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὁ Καποδίστριας καὶ ἡ παιδεία.Δὲν χρειάζεται νὰ προσφύγουμε στοὺς Ἀρχείους, τὸν Σωκράτη καὶ τὸν Πλάτωνα, τοὺς Σοφιστὲς καὶ τὸν Ἀριστοτέλη, γιὰ νὰ δοῦμε πόσο στενὴ εἶναι ἡ σχέσις Πολιτικῆς καὶ Παιδείας.

Ὁ τρόπος ποὺ ἕνας πολιτικὸς ἀντιμετωπίζει τὸ πρόβλημα τῆς Παιδείας (καὶ τῆς Ἐκπαιδεύσεως) καὶ ἀντιλαμβάνεται τὴν ἀξία της δείχνει καὶ τὸν χαρακτῆρα  του καὶ τὴν πολιτική του ἐντιμότητα.

Συνεπληρώθησαν 180 χρόνια ἀπὸ τὴν δολοφονία τοῦ Καποδιστρίου, ἐφέτος, καὶ τὸ θέμα τῆς Παιδείας καὶ τῆς Ἐκπαιδεύσεως ταλαιπωρεῖ τοὺς Νεοέλληνες.

Ὁ Καποδίστριας ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ὅλης του πολιτικῆς σταδιοδρομίας δὲν ᾡμίληδε ἁπλῶς γιὰ τὴν Παιδεία, ἀλλὰ κι ἐφρόντισε γιὰ αὐτήν. Πρίν, κιὅλας, μεταβῇ στὴν τσαρικὴ Ῥωσσία καὶ γίνῃ Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν, ἐχρημάτισε. Συνέχεια →

4η Φεβρουαρίου. Μνήμη Θεοδώρου Κολοκοτρώνη

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα στήν μνήμη τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Σήμερα δέν ὑπάρχουν ἥρωες.  Μόνον Νενέκοι.

Πέθανε στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1843. Πρίν ἀπό 169 χρόνια.

Ο Θ. Κολοκοτρώνης είναι η σημαντικότερη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία της Επανάστασης του 1821. Για την ευφυΐα, την τόλμη, τη σύνεσή του, αλλά και για τη βαρύτητα του λόγου του, που από νέο τον χαρακτήριζαν, επονομάσθηκε «Γέρος του Μοριά» Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας στις 3 Απριλίου 1770, ενώ η καταγωγή του ήταν από το χωριό Λιμποβίσι της Αρκαδίας. Η οικογένειά του – με γενάρχη τον Τσεργίνη – ανέδειξε πολλούς γενναίους κλεφταρματολούς-αγωνιστές και κατέβαλε βαρύ τίμημα στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων. Μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης περίπου εβδομήντα Κολοκοτρωναίοι είχαν βρει το θάνατο στον αγώνα κατά των Τούρκων.

 Ο πατέρας του Κωνσταντής ήταν Συνέχεια →