Έτη 1812-15-16.
Από την μία είναι η φατρία του Σωτηράκη Λόντου (Αχαϊκό κόμμα), προεστού της Βοστίτσας. Κοντά του είναι ο Ζαΐμης από τα Καλάβρυτα, ο Σισίνης από την Γαστούνη, ο Παπαφωτόπουλος από την Αρκαδία, ο Κοπανίτσας από τον Μυστρά και ο Καραμάνος από τον Πραστό Κυνουρίας.
Από την μία είναι η φατρία του Σωτηράκη Λόντου (Αχαϊκό κόμμα), προεστού της Βοστίτσας. Κοντά του είναι ο Ζαΐμης από τα Καλάβρυτα, ο Σισίνης από την Γαστούνη, ο Παπαφωτόπουλος από την Αρκαδία, ο Κοπανίτσας από τον Μυστρά και ο Καραμάνος από τον Πραστό Κυνουρίας.
Από την άλλη είναι η φατρία του Γιάννη Δεληγιάννη (κόμμα της Καρύταινας) από τα Λαγκάδια. Κοντά του είναι ο Χαραλάμπης από τα Καλάβρυτα, ο Κανακάρης από την Πάτρα, ο Παπαλέξης από την Ανδρίτσαινα, ο Κουγιάς από την Τρίπολη και ο Νοταράς από την Κόρινθο.
Η φατρία του Δεληγιάννη κατηγόρησε στους Τούρκους τον Σωτηράκη Λόντο. Όταν πήγε στην Τρίπολη για να αποδείξει την αθωότητά του καθώς ανέβαινε τα σκαλιά του Τούρκου πασά, στο τρίτο (σκαλί), έπεσε το κεφάλι του χάμω «χωρὶς νὰ ἐννοήσῃ τὸν θάνατόν του».
Αλλά ο καιρός είχε γυρίσματα. Το 1815 άλλαξε ο πασάς. Ο γιος του δολοφονημένου, ο Ανδρέας Λόντος, τον πήρε με το μέρος του.
Πήγε λοιπόν στον Τούρκο και κατηγόρησε τον Δεληγιάννη. Λίγο αργότερα οι Τούρκοι αποκεφάλισαν τον Δεληγιάννη, άρρωστο στο κρεβάτι του. Το κεφάλι του κρεμάστηκε έξω από το σαράι στην Τριπολιτσά.
Οι Δεληγιανναίοι μάλιστα κράτησαν σαν οικογενειακό κειμήλιο τα σημάδια από το αίμα στον τοίχο. «Βλέπεις τό αἷμα τοῦ πατρός μας; Ζητεῖ ἐκδίκησιν» είπαν λίγα χρόνια αργότερα στον Παπαφλέσσα. Λέγεται μάλιστα ότι σε αυτό το δωμάτιο και επί του αίματος όρκιζε η οικογένεια τα νέα μέλη της Φιλικής.
Πήγε λοιπόν στον Τούρκο και κατηγόρησε τον Δεληγιάννη. Λίγο αργότερα οι Τούρκοι αποκεφάλισαν τον Δεληγιάννη, άρρωστο στο κρεβάτι του. Το κεφάλι του κρεμάστηκε έξω από το σαράι στην Τριπολιτσά.
Οι Δεληγιανναίοι μάλιστα κράτησαν σαν οικογενειακό κειμήλιο τα σημάδια από το αίμα στον τοίχο. «Βλέπεις τό αἷμα τοῦ πατρός μας; Ζητεῖ ἐκδίκησιν» είπαν λίγα χρόνια αργότερα στον Παπαφλέσσα. Λέγεται μάλιστα ότι σε αυτό το δωμάτιο και επί του αίματος όρκιζε η οικογένεια τα νέα μέλη της Φιλικής.
Οι δύο οικογένειες, μετά την Επανάσταση, καμάρωναν και είχαν να το λένε ότι οι άνθρωποί τους πήγαν από τουρκικό σπαθί !!!
Αμ δεν πήγαν από τούρκικο σπαθί. Από το μίσος και την διχόνοια πήγαν.
Αμ δεν πήγαν από τούρκικο σπαθί. Από το μίσος και την διχόνοια πήγαν.
(Στις φωτογραφίες, οι γιοι των δολοφονημένων. Αριστερά ο Ανδρέας Λόντος. Μετά την απελευθέρωση παραγκωνίστηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια, γι’ αυτό και πρωτοστάτησε στα αντικαποδιστριακά κινήματα. Χρεωκοπημένος και παραμελημένος, αυτοκτόνησε το 1845. Δεξιά ο Κανέλλος Δεληγιάννης. Αντιφατική και αυτός προσωπικότητα. Έγραψε και απομνημονεύματα γεμάτα οργή και μίσος επί δικαίων και αδίκων. Πέθανε γέρος 82 χρονών, γεμάτος χολή για τους περισσοτέρους αγωνιστές (βλ. Κολοκοτρώνη). Ωστόσο και οι δύο προσέφεραν στον Αγώνα).
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.