Δὲν χρειάζεται νὰ προσφύγουμε στοὺς Ἀρχείους, τὸν Σωκράτη καὶ τὸν Πλάτωνα, τοὺς Σοφιστὲς καὶ τὸν Ἀριστοτέλη, γιὰ νὰ δοῦμε πόσο στενὴ εἶναι ἡ σχέσις Πολιτικῆς καὶ Παιδείας.
Ὁ τρόπος ποὺ ἕνας πολιτικὸς ἀντιμετωπίζει τὸ πρόβλημα τῆς Παιδείας (καὶ τῆς Ἐκπαιδεύσεως) καὶ ἀντιλαμβάνεται τὴν ἀξία της δείχνει καὶ τὸν χαρακτῆρα του καὶ τὴν πολιτική του ἐντιμότητα.
Συνεπληρώθησαν 180 χρόνια ἀπὸ τὴν δολοφονία τοῦ Καποδιστρίου, ἐφέτος, καὶ τὸ θέμα τῆς Παιδείας καὶ τῆς Ἐκπαιδεύσεως ταλαιπωρεῖ τοὺς Νεοέλληνες.
Ὁ Καποδίστριας ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ὅλης του πολιτικῆς σταδιοδρομίας δὲν ᾡμίληδε ἁπλῶς γιὰ τὴν Παιδεία, ἀλλὰ κι ἐφρόντισε γιὰ αὐτήν. Πρίν, κιὅλας, μεταβῇ στὴν τσαρικὴ Ῥωσσία καὶ γίνῃ Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν, ἐχρημάτισε. Συνέχεια