«Aπό το Aπρίλιο του 1898 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα η Διεθνής Oικονομική Eπιτροπή (Δ.O.E.) που αρχικά είχε ονομαστεί Διεθνής Eπιτροπή Eλέγχου, αλλά παρά την αλλαγή της ονομασίας της έμεινε γνωστή ως “Έλεγχος”. H επιτροπή αποτελούνταν από έξι μέλη, αντιπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων και εκχωρήθηκαν στην ευθύνη της τα έσοδα από τα μονοπώλια αλατιού, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιόχαρτων, τσιγαρόχαρτου, του φόρου κατανάλωσης καπνού, των τελών χαρτοσήμου και των δασμών του λιμανιού του Πειραιά. Aυτά και άλλα έσοδα, αν χρειαζόταν, θα διαθέτονταν στην εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας, ενώ η Eπιτροπή είχε τη δυνατότητα παρεμβάσεων σε διάφορους τομείς των δημόσιων υπηρεσιών, ώστε να εξασφαλιστεί η επαρκής και έγκαιρη καταβολή των οικονομικών υποχρεώσεων προς τους δανειστές.» Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1893
Οἱ πρῶτοι νεκροί.
Βασίλειος Τσιαβαλιάρης: Ο πρώτος νεκρός Έλληνας στρατιώτης
Ήταν 28 Οκτωβρίου 1940. Ελληνοαλβανικά σύνορα. Ώρα 5η πρωινή. Η ιταλική σφαίρα βρίσκει τον στόχο της: Ο στρατιώτης Βασίλειος Τσιαβαλιάρης ήταν ο πρώτος πεσών του Ελληνικού Έπους. Η σάλπιγγα έδινε το σύνθημα της μάχης ως ένα προσκλητήριο στον υπέρτατον αγώνα για την Ελευθερία. Πίσω από τά σκόπευτρα μέ τό δάκτυλο στήν σκανδάλη οι φρουροί τών προκεχωρημένων φυλακίων προσπαθούσαν νά διαπεράσουν τό σκοτάδι. Απέναντι σέ απόστασι λίγων μέτρων, ο εχθρός μόλις είχε αρχίσει τήν επίθεσί του. Προτού ακόμη εκπνεύσει τό τελεσίγραφό τους, οι Ιταλοί είχαν εξαπολύσει τίς ταξιαρχίες τους καί οι πρώτες σφαίρες έσκιζαν τήν νυκτερινή σιωπή πάνω στά βουνά τής Ηπείρου. Εκεί, στήν γραμμή τών συνόρων σέ ένα απομεμακρυσμένο φυλάκιο, έπεφτε νεκρός ο πρώτος Έλληνας στρατιώτης, ο Βασίλειος Τσιαβαλιάρης. Ένας φαντάρος πού έτυχε νά κάνη τήν πρωινή σκοπιά. Χωρίς ποτέ νά γίνει ήρωας, χωρίς ποτέ νά βγή από τήν ανωνυμία. Σύμφωνα μέ μαρτυρίες, οι τελευταίες λέξεις τού Έλληνος φαντάρου ήταν «τί θ’ απογίνουν τά παιδιά μου;».
Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς, τοῦ Ν. Ἰ. Μέρτζου
Ἡ Ἐταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν μὲ συνέπεια συνεχίζει τὸ κορυφαῖο ἐπιστημονικὸ καὶ ἐθνικὸ ρόλο ποὺ ἐπιτελεῖ στὰ Βαλκάνια. Οἱ ἐκδόσεις της πρωτοστατοῦν στὸ ζήτημα τῆς ἐπιστημονικῆς τεκμηρίωσης καὶ τῆς ὑπεράσπισης τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας. Στὴν τελευταία της ἐκδοση, διαβάζουμε τὴν μελέτη τοῦ Προέδρου της Νικολάου Ἰ. Μέρτζου, «Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς». Η σύντομη ἀλλὰ ἒγκυρη μελέτη ἐξιστορεῖ εὐσύνοπτα τὴ διαχρονικὴ ἐξέλιξη τοῦ Ζητήματος καὶ τεκμηριώνει τὰ σοβαρὰ γεωπολιτικὰ συμφέροντα γιὰ τὰ ὁποῖα Ξένες Δυνάμεις, ἐναλλασσόμενες διαχρονικὰ μεταξὺ 1871-2012, τὸ χρησιμοποίησαν καί, μέχρι σήμερα, τὸ χρησιμοποιοῦν. Δημοσιεύει ἀδιάσειστα ἐπίσημα στοιχεῖα, συνήθως ἂγνωστα, καὶ προβαδίζει διότι καλύπτει πλήρως τὴ διαδρομὴ τοῦ Ζητήματος μέχρι τὸν Νοέμβριο 2012.
Ἀναφέρω ἐνδεικτικά ἀποσπάσματα:
Ἡ Ἀγγλικὴ Σχολὴ Λευκωσίας κι ὁ ἀφελληνισμὸς τῶν Κυπρίων.
Μία πολὺ σοβαρὴ καταγγελία διαβάζουμε σήμερα ἀπὸ τὸν Παναγιώτη Κλεοβούλου. Μία καταγγελία ποὺ ἀποκαλύπτει τοὺς ὁμοίους τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους κάποιοι πασχίζουν νὰ μᾶς ἰσοπεδώσουν.
Πώς λέμε στην Ελλαδα, “Αμερικάνικο Κολλέγιο”;; Οι μεγάλες των δοσιλόγων και ρουφιάνων σχολές..
Βουλγαρία, ὁ καπηλευτὴς Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν καὶ ἱστορίας.
Ἱστορική, ἔντιμη καταγραφή γεγονότων ἀπὸ τὸν Ῥαφαήλ Διαμαντῆ. Μία πρώτη πηγή πληροφοριῶν γιὰ ὅσους θέλουν νὰ ξεκινήσουν τὴν μελέτη τῆς ἱστορίας τῆς Μακεδονίας.
Οἱ Βούλγαροι, «σύμμαχοι» μας καὶ πολύ συχνά καταπατητές Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν, ποτέ δὲν ἔπαψαν νὰ θεωροῦν τὴν Μακεδονία καὶ τὴν Θράκη τμήματα «ἁρπαγμένα» ἀπό τὴν δική τους κληρονομιά.
Φιλονόη.
Μια ιστορική αναδρομή στη δράση της Βουλγαρίας κατά τη διάρκεια του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό.
Οι Βουλγαρικές φιλοδοξίες στα Βαλκάνια το 1ο μισό του 20ου αιώνος
Γράφει ο Ραφαήλ Διαμαντής*Σπάνια φωτογραφία προγενέστερης κατοχής της Μακεδονίας από γερμανούς βουλγάρους και τούρκους συμμάχους τους, στο Μακεδονικό μέτωπο στα 1916. Πρόκειται για μικτό Συνέχεια