Περὶ Ἁλώσεως τὸ ἀνάγνωσμα…
Ὑπάρχει ἔνα βιβλίο…
Ἕνα βιβλίο ποὺ ἐξεδόθη τὸ 1454 στὴν Βρεταννία ἀπὸ τὸν I.M. Neale κι ἐμεταφράσθη ἀπὸ τὸν Χ.Α. Παρμενίδου.
(Ἀντίγραφον τοῦ βιβλίου, σὲ νεωτέρα ἔκδοσιν καὶ μετάφρασιν ἐδῶ)
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: οἰκουμενικὸ πατριαρχεῖον
Ἡ …«σοβαρότης» ἰσχύος τῶν βακουφίων.
Τὰ βακούφια, ἐπὶ τουρκοκρατίας, ἦσαν ἰδιοκτησιακὰ καθεστῶτα, κατὰ μίαν ἔννοιαν, ποὺ ὅριζαν καὶ καθόριζαν ἐκκλησιαστικὲς περιουσίες ἀλλὰ καὶ γενικότερα δημόσιες περιουσίες. Βέβαια ὅλο αὐτὸ εἶναι κάπως …ἀσαφές, ἐφ΄ ὅσον κάθε ἔκτασις Γῆς, κάθε ἀνθρώπινος ὕπαρξις καὶ κάθε ὀρατό, καὶ μή, περιουσιακὸς στοιχεῖον, ἐλέῳ Ἀλλᾶχ, ἀνῆκε στὸν σουλτάνο καὶ μόνον μὲ δική του …ἀνοχή, μποροῦσε νὰ τὴν ἐκμεταλλευθῇ κάποιος ἀπὸ τοὺς …ἐκλεκτούς του. Συνέχεια
Ὁ Γεώργιος Γεμιστὸς (Πλήθων) καὶ ἡ πρώιμη Ἐθνικὴ ἀναγέννηση.
Οι αντιλήψεις και η φιλοσοφία του Γεωργίου Γεμιστού είχαν επηρεαστεί καθαρά από τις ιδέες του Πλάτωνα (άλλωστε αυτό μαρτυρά και το όνομα «Πλήθων» που είχε επιλέξει για τον εαυτό του).
Περικυκλωμένος από την κοινωνική, ηθική, πολιτική και οικονομική παρακμή του Βυζαντινού κόσμου που ψυχορραγούσε, ο Γεμιστός πρότεινε μια φυγή προς τα εμπρός με ριζική αναδιάρθρωση της κοινωνίας της εποχής του στο πλαίσιο μιας ιδεατής πλατωνικής «Πολιτείας»… Συνέχεια
«Ἐκεῖνοι οἱ ξεβράκωτοι ποὺ δημιούργησαν τὸ 1821 τὶς γνωστὲς προστριβές…»
Ὅταν κάποιος «ἡγέτης» ἀρνεῖται τὴν ἱστορία τῶν συμπατριωτῶν του, τότε αὐτομάτως «ἀναβαπτίζεται» σὲ προδότη.
Κι αὐτὸ φυσικὰ εἶναι τὸ λιγότερο. Οἱ μόνοι ποὺ …«ἐκόπησαν» γιὰ νὰ ἐξακολουθήσουν νὰ ἔχουν τὴν «ἀγάπη» του ἦσαν κάτι ἱεράρχες στὴν Κρήτη.
Ὅλοι ἐμεῖς ὅμως πού τόν τοποθετοῦμε; Πόσο πολύ τοῦ ἐπιτρέπουμε νά ὁ Συνέχεια
Παρέμβασις Κωνσταντινουπολιτῶν στὸν ΟΗΕ (Συμβ. Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου)
Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς, τοῦ Ν. Ἰ. Μέρτζου
