Περὶ Ἁλώσεως τὸ ἀνάγνωσμα…
Ὑπάρχει ἔνα βιβλίο…
Ἕνα βιβλίο ποὺ ἐξεδόθη τὸ 1454 στὴν Βρεταννία ἀπὸ τὸν I.M. Neale κι ἐμεταφράσθη ἀπὸ τὸν Χ.Α. Παρμενίδου.
(Ἀντίγραφον τοῦ βιβλίου, σὲ νεωτέρα ἔκδοσιν καὶ μετάφρασιν ἐδῶ)
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἅλωσις
Παραμονὲς τῆς ἁλώσεως…
Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ ἜΘνους, τοῦ Κωνσταντίνου Παπαῤῥηγοπούλου, Τόμος 4ος, σελὶς 79:
Ὁ Πολύβιος, αὐτόπτης μάρτυς ἱστορικὸς τῶν πραγμάτων, περιέγραψε θλιβερὴ εἰκόνα τῆς
1453: Ἡ πιὸ συγκλονιστικὴ ἀφήγησις τῆς Ἁλώσεως ἀπὸ τὴν Μαριάννα Κορομηλᾶ! (βίντεο)
Η Αλωση της Πόλεως
Oι παλιές προβλέψεις το έλεγαν:
«Η Πόλη που έχτισε ο γιος της Αγίας Ελένης, ο ισαπόστολος και Μέγας Κωνσταντίνος, θα ζήσει .1000 χρόνια. Και θα χαθεί, είχαν πει οι αστρολόγοι, όταν θα βασιλεύσει πάλι κάποιος Κωνσταντίνος, γιος κι αυτός μιας μάνας που θα ονομάζεται Ελένη. (σ. Ελένη Δραγάτση).
Ἡ τελευταία δημηγορία τοῦ Παλαιολόγου, τὸ βράδυ τῆς 28ης Μαΐου 1453
του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέα
«Ο βασιλεύς διά λέξων ευγλώττων, ας αναγράφει και ο αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος, υπέμνησε πρώτον τους ακροατάς ότι άριστα εγίνωσκον πάντες, ότι είχεν επιστή η εσχάτη ώρα, ότι ο άγριος πολέμιος της υπάρξεως αυτών και της πίστεως ο από μακρού ήδη πολιορκών την βασιλεύουσαν, νομίζων ότι είναι κύριος αυτής, παρεσκευάζετο να καταφέρεη κατ’αυτής μετά τινας στιγμάς τα τελευταία πλήγματα, ίνα ει δυνατόν, ως όφις τον ιόν εκχύση και ως λέων ανήμερος καταπίη ημάς. Διά τούτο λέγω και παρακαλώ υμάς ίνα στήτε ανδρείως και μετά γεννίας ψυχήςμ ως πάντοτε έως του νύν εποιήσατε, κατά των εχθρών της πίστεως ημών.
Παραδίδω δε εις υμάς την εκλαμπροτάτη και περίφημον ταύτην πόλιν και πατρίδα ημών και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς λοιπόν γινώσκετε, αδελφοί, ότι διά τέσσερα τινα οφείλωμεν κοινώς πάντες να προτιμήσωμεν τον θάνατον μάλλον ή την ζωήν, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσεβείας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως χριστού του Κυρίου και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων. Συνέχεια
Τὸ χρονικὸ τῆς Ἁλώσεως: Ἡ μεγάλη προδοσία.
Ι. ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ
Ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, ὁ τελευταῖος αὐτοκράτωρ τῆς Ἀνατολικῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, θέλοντας νὰ διασῴσῃ τὸ ἀποχαυνωμένο καὶ χρεωκοπημένο κράτος ποὺ παρέλαβε, προσεπάθησε νὰ τονώσῃ -διὰ πρώτη φορά εἰς τὴν χιλιόχρονη ὑπάρξι τοῦ χριστιανικοῦ καθεστῶτος- τὸ ἐθνικὸ αἴσθημα τῶν ὑπηκόων του. Ἔπραξε λοιπὸν κάτι ποὺ οὐδεὶς ἄλλος δὲν εἶχε ἀποτολμήσει ἕως τότε: ἐστράφη πρὸς τὰ ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ ἰδεώδη. Ὁ μοναδικὸς αὐτοκράτωρ ποὺ ἐτόλμησε νὰ δηλώσει ὅτι εἶναι Ἕλλην (βαρύτατη κατηγορία) ΑΦΟΡΙΣΘΗ ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο. Συνέχεια
Πρίγκηψ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης. Ὁ Πόντιος ἀρχηγὸς τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821.
Πρίγκιψ Αλέξανδρος Υψηλάντης: Ο Πόντιος πολιτικός αρχηγός της Επαναστάσεως του 1821
Το τραγικό τέλος του στις απάνθρωπες αυστριακές φυλακές
Τα οστά του λέγεται ότι εστάλησαν από την Ρουμανία στην Αθήνα, κι έμειναν για δύο χρόνια στα αζήτητα στο τελωνείο του Αεροδρομίου Ελληνικού!
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
[email protected]
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, Ποντιακής καταγωγής πρίγκιπας, γιος και εγγονός ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας, στρατηγός του τσαρικού στρατού, αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας και πολιτικός αρχηγός της Επαναστάσεως του 1821, υπήρξε απο τις πιο τραγικές και συνάμα ιερές μορφές του αγώνα.
Εγκατέλειψε μια σπουδαία καριέρα και ζωή που θα ζήλευαν πολλοί, διέθεσε την προσωπική και οικογενειακή Συνέχεια