Ἡ τελευταία δημηγορία τοῦ Παλαιολόγου, τὸ βράδυ τῆς 28ης Μαΐου 1453

του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέα

«Ο βασιλεύς διά λέξων ευγλώττων, ας αναγράφει και ο αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος, υπέμνησε πρώτον τους ακροατάς ότι άριστα εγίνωσκον πάντες, ότι είχεν επιστή η εσχάτη ώρα, ότι ο άγριος πολέμιος της υπάρξεως αυτών και της πίστεως ο από μακρού ήδη πολιορκών την βασιλεύουσαν, νομίζων ότι είναι κύριος αυτής, παρεσκευάζετο να καταφέρεη κατ’αυτής μετά τινας στιγμάς τα τελευταία πλήγματα, ίνα ει δυνατόν, ως όφις τον ιόν εκχύση και ως λέων ανήμερος καταπίη ημάς. Διά τούτο λέγω και παρακαλώ υμάς ίνα στήτε ανδρείως και μετά γεννίας ψυχήςμ ως πάντοτε έως του νύν εποιήσατε, κατά των εχθρών της πίστεως ημών.

Παραδίδω δε εις υμάς την εκλαμπροτάτη και περίφημον ταύτην πόλιν και πατρίδα ημών και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς λοιπόν γινώσκετε, αδελφοί, ότι διά τέσσερα τινα οφείλωμεν κοινώς πάντες να προτιμήσωμεν τον θάνατον μάλλον ή την ζωήν, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσεβείας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως χριστού του Κυρίου και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων. Συνέχεια

Ἕνας λησμονημένος ἥρως!

Κάθε πράξις ἡρωϊσμοῦ καὶ πατριωτισμοῦ μὲ ταράζει.
Μὲ συγκλονίζει!
Δὲν ἐξετάζω  τὸ ἐὰν ὁ πρωταγωνιστὴς εἶναι Ἕλλην ἤ Κινέζος ἤ Χιλιανός.
Θαυμάζω τὸν ἥρωα, τὸν πατριώτη, τὸν Ἄνθρωπο ποὺ θυσιάζεται γιὰ τὸ σύνολον ἤ γιὰ τὴν Πατρίδα του!
Συνέχεια

Ἡ πόλις ἐάλω, ἀλλὰ ζεῖ!

            

11 Μαϊου 330 μ.Χ.
Γίνονται τα εγκαίνια της Κωνσταντινουπόλεως από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο και την μητέρα του Ελένη…

29 Μαϊου 1453,η Κωνσταντινούπολη, στην τελευταία ημέρα της αυτοκρατορίας της κι αυτοκράτορας πάλι  Κωνσταντίνος και μητέρα του η Ελένη..

Ύστερα από ένα και πλέον αιώνα στενής πολιορκίας της αυτοκρατορίας, από τους Οθωμανούς,πέφτει τελικά και  η Πόλις στα χέρια τους…
Η αποφράς ημέρα…
Συνέχεια

Ἡ κορυφή τῆς Κρητικῆς θυσίας

17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά!  Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους.  Τώρα, μόνον Νενέκοι……                                                      

 Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή).  Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος.  Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..

Συνέχεια