Σήμερα, λόγῳ τῆς ἡμέρας, καὶ λόγῳ τῆς βλακείας μας, ἀλλὰ καὶ λόγῳ τοῦ ὅ,τι χρειαζόμεθα κάπου κάπου νὰ μαθαίνουμε τὶς ῥίζες μας, ἕνα μικρὸ ἀφιέρωμα.. Τόσο δά..
Στὸν Μέγιστο Δασκαλογιάννη… Συνέχεια
Σήμερα, λόγῳ τῆς ἡμέρας, καὶ λόγῳ τῆς βλακείας μας, ἀλλὰ καὶ λόγῳ τοῦ ὅ,τι χρειαζόμεθα κάπου κάπου νὰ μαθαίνουμε τὶς ῥίζες μας, ἕνα μικρὸ ἀφιέρωμα.. Τόσο δά..
Στὸν Μέγιστο Δασκαλογιάννη… Συνέχεια
17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά! Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους. Τώρα, μόνον Νενέκοι……
Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή). Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος. Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..