Ἀκολούθησα σήμερα τὸ δρομολόγιο ὀπισθοχωρήσεως τῶν στρατευμάτων τῆς βρεταννικῆς Αὐτοκρατορίας, κατὰ τὴν ὑποχώρησί των, ἀπὸ τὴν βόρειο πλευρὰ τῆς Κρήτης.
Ἔφθασα στὴν ἡρωικὴ χώρα Σφακίων.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Σφακιᾶ
18 Μαΐου 1828. Δροσουλίτες. Ἡ μάχη τοῦ Φραγγοκαστέλλου
Επιμέλεια κειμένου Ρίκη ΜαταλλιωτάκηΚοντά στην απροσκύνητη χώρα των Σφακίων, λίγα μόλις μέτρα πιο πέρα από την ακτή που ξεψυχά το κύμα του Λιβυκού, κι εξίσου λίγα από τους πρόποδες που φωλιάζουν μερικά από τα αετίσια Σφακιανοχώρια, ορθώνει την ύπαρξη, του σε σχήμα παραλληλόγραμμου, ένα καστέλι (πύργος) άριστα μέχρι σήμερα διατηρημένο. Το Φραγκοκάστελλο.
Δυο σειρές πολεμίστρες περιζώνουν τα μέχρι σήμερα απείραχτα, όπως τουλάχιστον δείχνουν εξωτερικά, τείχη του και η πύλη του βρίσκεται κατά την μεριά της θάλασσας σαν στόμα αγριεμένου θεριού.
Ο θρύλος του γεφυριού της Άρτας (ολημερίς το κτίζανε τη νύχτα το γκρέμιζαν) γίνεται κι εδώ παραλλαγμένη πραγματικότητα αφού κάπως έτσι οι Σφακιανοί με μπροστάρηδες τα έξη αδέλφια Πατσούς, εμπόδιζαν τους Βενετούς να Συνέχεια
Ἀντιλαλοῦνε τὰ Σφακιᾶ…
1 Δεκεμβρίου 1913, Ἕνωσις τῆς Κρήτης με τήν Ἑλλάδα
KAI TA ΠPO AYTHΣ ΔIAΔPAMATIΣΘENTA ΓEΓONOTA
Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε, είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν.
Μέσα στο πνεύμα της φράσης αυτής, που κινείται μεταξύ εθνικής επιταγής και εξορκισμού, θα γραφτούν λίγα λόγια μια που σήμερα συμπληρώνονται 87 χρόνια από την επίσημη Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Το Νησί μας είναι πολύμορφα σημαδεμένο από το χρόνο και την Ιστορία. Ρωμαίοι, Σαρακηνοί, Γενουάτες, Βενετοί, Τούρκοι και Γερμανοί στηριζόμενοι στη λογική της υπεροχής τους χρησιμοποιούν τους θαλάσσιους και εναέριους δρόμους και μακριά από φραγμούς και ηθικές αναστολές την καταλαμβάνουν.
Τα πέτρινα χρόνια της προτελευταίας κατοχής καλύπτουν το χρονικό διάστημα Συνέχεια
Ὁ Δοῦλος Δασκαλογιάννης, γραμματικὸς τοῦ Καστελιοῦ…
Σήμερα, λόγῳ τῆς ἡμέρας, καὶ λόγῳ τῆς βλακείας μας, ἀλλὰ καὶ λόγῳ τοῦ ὅ,τι χρειαζόμεθα κάπου κάπου νὰ μαθαίνουμε τὶς ῥίζες μας, ἕνα μικρὸ ἀφιέρωμα.. Τόσο δά..
Στὸν Μέγιστο Δασκαλογιάννη… Συνέχεια
Ἡ κορυφή τῆς Κρητικῆς θυσίας
17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά! Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους. Τώρα, μόνον Νενέκοι……
Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή). Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος. Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..