Ι. ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ
Ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, ὁ τελευταῖος αὐτοκράτωρ τῆς Ἀνατολικῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, θέλοντας νὰ διασῴσῃ τὸ ἀποχαυνωμένο καὶ χρεωκοπημένο κράτος ποὺ παρέλαβε, προσεπάθησε νὰ τονώσῃ -διὰ πρώτη φορά εἰς τὴν χιλιόχρονη ὑπάρξι τοῦ χριστιανικοῦ καθεστῶτος- τὸ ἐθνικὸ αἴσθημα τῶν ὑπηκόων του. Ἔπραξε λοιπὸν κάτι ποὺ οὐδεὶς ἄλλος δὲν εἶχε ἀποτολμήσει ἕως τότε: ἐστράφη πρὸς τὰ ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ ἰδεώδη. Ὁ μοναδικὸς αὐτοκράτωρ ποὺ ἐτόλμησε νὰ δηλώσει ὅτι εἶναι Ἕλλην (βαρύτατη κατηγορία) ΑΦΟΡΙΣΘΗ ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἐστράφη τότε διὰ συμμαχίες πρὸς τοὺς παπικούς. Καὶ τὸ ἐπίσημο δόγμα τῆς Ἀνατολικῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἔγινε τὸ Ῥωμαιοκαθολικό, κατὰ τὰ ἔτη 1450-1453. Αὐτὸ τὸ στοιχεῖο ἀποσιωπᾶται συστηματικὰ ἀπὸ τοὺς πατριδοκάπηλους, ποὺ παραληροῦνε διὰ τὴν “τελευταία λειτουργία τῆς Ἀγ. Σοφίας εἰς τὴν Πόλη” καὶ ἄλλα τέτοια συναισθηματικὰ φορτισμένα καὶ ταϊσμένα ψεύδη…
Ὅταν τὸ ἐπίσημο δόγμα ἔγινε Ῥωμαιοκαθολικό, ἀπὸ τὸ μεγάλο τους μῖσος πρὸς τοὺς -ὁμοθρήσκους μέν, διαφορετικοῦ δόγματος δέ- παπικούς, ἡ ἐπίσημη ἡγεσία τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας ἐστράφη διὰ συμμαχίες πρὸς τοὺς Τούρκους Ὀθωμανούς. Ἀπὸ τὸ νὰ ἀφήσουν τὴν αὐτοκρατορία νὰ περιέλθῃ εἰς τὴν δικαιοδοσία τῶν Ῥωμαιοκαθολικῶν, ἐπροτίμησαν τὴν Ὀθωμανικὴ κατοχή. Καὶ ἐκάλεσαν τὸν Μωάμεθ Β’ νὰ καταλάβῃ τὴν Κων/πολη, φροντίζοντας μάλιστα νὰ ἀνοίξουν κι ἐκείνη τὴν περιβόητη Κερκόπορτα. Ἤταν «θέλημα θεοῦ» λοιπὸν «ἡ Πόλη να τουρκέψῃ». Φυσικά… Θὰ ἔπεφτε οὕτως ἢ ἄλλως. Ἐπειδὴ ἡ ἡγεσία τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας εἶχε φροντίσει ἀπὸ πρὶν δι’ αὐτό.
ΙΙ. ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ
Στὴν ἱστορία ἐμάθαμε ὅτι οἱ «κακοί» Τούρκοι κατάφεραν ἔπειτα ἀπὸ σκληρὲς μάχες νὰ καταλάβουν τοὺς «καλούς» Βυζαντινοὺς καὶ τὴν Κωνσταντινούπολη. Στὴν ἱστορία ἐμάθαμε ὅτι χρωστάμε χάρι στὴν ἐκκλησία διότι …κατὰ τὰ 400 χρόνια ὑποδουλώσεως, αὐτὴ διετήρησε τὸ Ἑλληνικὸ πνεῦμα ζωντανό! Ἡ ἱστορία ὅμως μᾶς εἶπε καὶ για μία Κερκόπορτα….καὶ τίποτε παραπάνω. Πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς ὅμως ξέρουμε τό τι ἔγινε πραγματικὰ ἐκεῖ πέρα;
Ἡ Πόλη δεν Ἑάλω. Ἁπλῶς τὴν παρέδωσαν! Ποῖος; Ὁ κλῆρος! Οἱ προστάτες τῶν παραδόσεων καὶ τῆς ἰδέας τῆς «μεγάλης χριστιανικῆς αὐτοκρατορίας» ποὺ δὲν ἠμπόρεσαν ἢ δὲν ἤθελαν νὰ δεχθοῦν τὴν πιθανὴ ἐπανένωση τῶν δύο ἐκκλησιῶν, τὴν πιθανὴ ἀπώλεια τῶν ἐξουσιαστικῶν προνομίων που ἕως τότε εἴχαν.
Τὸ χρονικὸ τῆς «ἁλώσεως» περιγράφεται ἀπὸ τὴν Θεοδώρα Φραντζῆ, κόρη τοῦ χρονικογράφου τῆς «ἁλώσεως» Γεωργίου Φραντζῆ, ποὺ ἤταν πρωτοβεστάριος τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. (Τὸ βιβλίο τῆς Θ. Φραντζῆ εὑρίσκεται μεταφρασθὲν εἰς τὴν Ἐθνικὴ βιβλιοθήκη καὶ περιγράφει ὄλες τὶς λεπτομέρειες διὰ τὴν Προδοσία τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας ἀπὸ τοὺς κρατοῦντες τὸ «πνεῦμα»). Ἡ ἐπιτροπή ποὺ θὰ διαπραγματευόταν τὴν παράδοσι τῆς Πόλης στον Σουλτάνο, ἦτο ἐξαμελῆς καὶ ἀπετελεῖτο ἀπὸ τὸν Ἱεροκήρυκα «τότε» Ἰωασὰμ (Ἰωσήφ) Κόκα, τὸν Μέγα Δοῦκα Λεόντειο καὶ ἄλλα τέσσερα ἄτομα. Ἡ ἐπιτροπὴ τῶν Τούρκων εἶχε ἀρχηγὸ τὸν Πασὰ τῆς Ἀδριανουπόλεως Ῥεσίτ.
Οἱ ὅροι ποὺ ἔθεσαν οἱ Ἰωασὰφ καὶ Λεόντειος ἤταν οἱ ἑξῆς:
- 1. Ἡ Ἁγία Σοφία καὶ οἱ 10 κυριότερες ἐκκλησίες, καθὼς καὶ τὰ μοναστήρια μὲ τὶς περιουσίες τους καὶ τὰ εἰσοδήματα τους νὰ παραμείνουν στοὺς παπάδες (ὅπως γίνεται καὶ ἕως τὴν σήμερον).
- 2. Ἐγγυήσι διὰ τὴν ζωὴ καί τὶς περιουσίες τῶν ἀτόμων ποὺ ἐμπεριέχονταν εἰς τὸν κατάλογο ποὺ ἔδωσαν.
- 3. Ὁ ὀρθ. χριστιανικὸς κλῆρος νὰ μὴν ἀλλάξῃ ἀμφίεση, νὰ συνεχίσουν τὴν ἄσκησι τῆς ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἔχουν τὸ προνόμιο νὰ κυκλοφοροῦν ἔφιπποι (ἡ κατοχὴ ἵππου καὶ ἡ περιφορὰ ἐπὶ ἵππου ἐθεωρεῖτο προνόμιο τῶν ἐχόντων σημαντικὴ δημόσια θέση, εἴτε λόγῳ περιουσίας εἴτε λόγῳ διοικητικῆς θέσεως).
Στὴν δεύτερη συνάντησι οἱ Τούρκοι ἔφεραν τὴν ἀπάντησι τοῦ Σουλτάνου, ὅπου ἔγιναν δεκτοὶ ὅλοι οἱ ὅροι πλὴν αὐτοῦ ποὺ ἀφοροῦσε τὴν Ἁγία Σοφία καὶ τὸ προνόμιο τῆς ἐφίππου κυκλοφορίας διὰ ὅλον τὸν κλῆρο. Μόνον οἱ ὑπεύθυνοι τῆς παραδόσεως θὰ ἐπιτρεπόταν νὰ εἶναι ἔφιπποι.
ΙΙΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ
Ὁ Ἰωασὰφ καὶ οἱ προδότες συνελήφθησαν ἀπό τὶς αὐτοκρατορικὲς ἀρχὲς διὰ προδοσία, μετὰ ἀπὸ τὴν δεύτερη συνάντησι μὲ τοὺς Τούρκους. Ἐρωτηθεὶς ἐὰν ἀρνῆται τὴν κατηγορία τῆς συνομωσίας, ὁ Ἰωασὰφ ἀπήντησε: «Καυχιέμαι δι’ αὐτό. Ἤθελα νὰ σώσω τὴν ἐκκλησία ἀπὸ τὴν ἔνωσι μὲ τοὺς καταραμένους καθολικούς. Προτίμησα νὰ βάλω τέλος εἰς τὴν αὐτοκρατορία. Αὐτοκράτορα θὰ πέσει ὁ θρόνος σου καὶ θὰ καταπατηθεῖ». Ὁ Αὐτοκράτορας τοῦ εἶπε ὅτι θὰ πέσουμε πολεμώντας καὶ ὁ προδότης ἀπαντᾷ: «Σὺ μὲ κρίνεις σήμερα, αὔριο θὰ σὲ δικάσει ὁ θεός»(!!!).
Ὁ προδότης Ἰωασὰφ κατεδικάσθη εἰς θάνατο. Καθόλην τὴν διάρκεια τῆς ἀνακρίσεως, ἦτο προκλητικὸς καὶ αὐθάδης καὶ ὄχι μόνο δὲν ἠρνήθη τὴν κατηγορία, ἀλλὰ ἐκαυχήθη καὶ διὰ τὴν προδοσία, γεγονός ποὺ φανερώνει τὸ πνεῦμα ποὺ διεῖπε τὴν ἐπίσημο ἡγεσία τοῦ κλήρου, ἐκεῖνές τις κρίσιμες στιγμές.
Μετὰ ἀπὸ ἰσχυρὲς πιέσεις τῶν ὑπολοίπων στελεχῶν τῆς ἐπισήμου ἡγεσίας τοῦ κλήρου στὸν Αὐτοκράτορα, ἐκεῖνος ἔδωσε τελικὰ χαρι στὸν Ἰωασὰφ Κόκα, ἔναν προδότῃ ποὺ ἔκανε τὰ πάντα διὰ νὰ κυριευθῇ ἡ Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ὁ Ἰωασὰφ Κόκας εἶναι ὁ Γ’ μετὰ τὴν ἁλώσῃ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1459-1463)…
Ἡ Κων/πόλη δεν ἔπεσε, οὔτε ἀλώθη. ΠΑΡΕΔΟΘΗ ἀπὸ τὸν χριστιανορθόδοξο κλῆρο καὶ οἱ ἀποδείξεις εἶναι πολλές:
- 1. Ὁ Σουλτάνος Σελὶμ τὸ 1519 ἐθέλησε νὰ κατεδαφίσῃ τὶς ἐκκλησίες τῆς Κων/πόλεως καὶ ὁ Πατριάρχης Θεόκλητος ἐπαρουσίασε μαρτυρίες ζώντων γενιτσάρων, ποὺ βεβαιώσαν ὅτι ἡ Πόλις ΠΑΡΕΔΟΘΗ μὲ συνθήκη εἰς τὸν Μωάμεθ. (Σπάθας, Μεσαιωνικὴ βιβλιοθήκη).
- 2. Ὁ Πατριάρχης Ἱερεμίας Ἀ’ τὸ 1532 ὅταν ὁ Σουλτάνος Σουλεϊμὰν Ἀ’ «ἤθελε να χαλάσῃ τις ἐκκλησίες» προσεκόμισε μαρτυρίες καὶ ἀποδείξεις διὰ νὰ μὴν χαθοῦν τὰ προνόμια καὶ τοῦ ἀπέδειξε ὅτι «Ἡ Πόλις ΕΠΑΡΑΔΟΘΗ Καὶ Δεν Ἐπάρθη Μετὰ Σπαθιῶν» (Μεσαιωνικὴ βιβλιοθήκη – Σπάθας, Πατριαρχικὴ Ἱστορία – Ι. Μαλαξός, Μετὰ τὴν ἁλώση – Θα. Ὑψηλάντης)
- 3. «Οἱ Τούρκοι ΠΑΡΕΛΑΒΑΝ τὴν ἐλεεινὴ Πόλη καὶ μπήκαν μέσα» (Βερβερινὸς Κώδιξ)
- 4. «Οἱ ἀνθενωτικοὶ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ τὴν Πόλη διὰ νὰ πάρουν τὰ προνόμια ἀπὸ τὸν Σουλτάνο» γράφει εἰς ἐπιστολὴ του πρὸς τὸν Πάπα ὁ χρονογράφος τῆς «ἁλώσεως» Ἐπίσκοπος Χίου Λεονάρδος.
- 5. «Ἡ Πόλις ΕΠΑΡΑΔΟΘΗ ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ μερίδα τῶν ἀνθενωτικῶν στοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ πολιορκητικοῦ Στρατοῦ» (Καρολίδης – Ἱστορία Τῆς Ἑλλάδος)
- 6. Σὲ παλιὸ λαϊκὸ τραγούδι τοῦ Πόντου ἀναφέρεται ἡ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ Τῆς Πόλεως μὲ τὴν χαρακτηριστικὴ φράσι «ΕΔΩΚΑΝ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ»…
IV. Η ‘ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ’
Ὀφείλωμε νὰ γνωρίζωμε ὅτι ἡ Τουρκοκρατία μόνον κατ’ ὄνομα ἦτο τουρκοκρατία. Τὸ ἔθνος (ῥεαγιαλίκιον) τῶν Ο.Χ. ἦτο αὐτοδιοίκητον καὶ τόσον τὴν ἐκτελεστικὴν ὅσον καὶ τὴν δικαστικὴν ἐξουσίαν ἤσκει τὸ ἱερατεῖον τῆς ἐκκλησίας τὸ ὁποῖον διὰ νὰ ἐπιβάλλεται διετήρει εἰς τὴν ὑπηρεσίαν του σώματα γενίτσαρων καὶ μητροπολιτικὰς φυλακάς. Ἐκ τῶν φυλακῶν διαβόηται κατέστησαν λόγῳ τῆς ἀθλιότητος των αἱ φυλακαὶ τοῦ μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος εἰς Λάρισα. Ἡ Ἐκκλησία εἰσέπρατε φόρον 25% ἀπὸ τοὺς ῥαγιαδες, 10% γιὰ τὸ Ὀθωμανικὸν κράτος καὶ 15% γιὰ τὸν ἑαυτὸν της, ὅμως τὰ ποσοστα αὐτὰ ηὔξανε ὑπὲρ της διὰ διαφόρων λαθροχειριῶν…
Φραντζῆ Θεοδώρα ἡ πτώσις τῆς Κωνσταντινουπόλεως.pdf
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Reblogged this on Oxtapus *beta and commented:
Προσθέστε ἐδῶ τὴν δική σας ἄποψη… (προαιρετικό)
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει: “Τί μεγάλος αυτός ο στρατηγός που θα κυριεύσει την Κωνσταντινούπολη! Τί μεγάλος που θα είναι ο στρατός του” (Hakim, al-Mustadrak, 4:422) και (Musnad, Ahmad ibn Hanbal, 4:335;).
Θέλω να πω κάτι σχετικά με την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Στο Ιερό Κοράνι στη σούρα “34:15” λέγεται: “..Μια ευτυχισμένη και όμορφη χώρα και ένας Κύριος Πολυεύσπλαχνος” (Κοράνι, 34:15).
Το εδάφιο αυτό αναφέρεται στην περιοχή “Σαβά” της Υεμένης και στο αρχαίο βασίλειο που υπήρχε εκεί αλλά μεταφορικά αναφέρεται και στην Κωνσταντινούπολη γιατί στο εδάφιο αυτό η φράση που μεταφράζεται ως “μια ευτυχισμένη και όμορφη χώρα” είναι η φράση “μπέλντετουν ταϊγίμπατουν”. Η αριθμητική λοιπόν αξία της φράσης αυτής στα αραβικα είναι 857 αλλά 857 είναι η χρονιά 1453 σύμφωνα με το ισλαμικό σεληνιακό ημερολόγιο’ δηλαδή η χρονιά που κατακτήθηκε η Κωνσταντινούπολη!!
http://www.youtube.com/watch?v=U_4Gv8KbLH0
Ἄς μὴν εἶχε μαζύ του 30.000 Ἕλληνες καὶ θὰ σοῦ ἔλεγα ἐγὼ τὶ μεγάλος στρατηγὸς ἦταν ὁ σφαγέας ποὺ θαυμάζεις.
Ἐπίσης, τὰ τῶν ἐρμηνειῶν εἶναι προσωπικὲς ὀπτικὲς κι ὄχι καταγεγραμμένες θεωρήσεις. Ἄλλο τὸ τὶ πιστεύεις πὼς ἐννοοῦσε κι ἄλλο τὸ τὶ ἐννοοῦσε. Ἄσε ποὺ τότε, ὅταν γράφονταν τὰ τοῦ κορανίου, ὄχι μόνον δὲν γνώριζαν γιὰ τὴν Κωνσταντινούπολι ἀλλὰ δὲν γνώριζαν κἄν γιὰ κάτι ἄλλο πλὴν τῶν φανατισμῶν τους.
“Ο σφαγέας που θαυμάζεις…” ενώ ο Κολοκοτρώνης και ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν καλά παιδιά…
Ἐξακολουθεῖς νὰ εἶσαι στὴν κοσμάρα σου.
Γιὰ τὸ Ἀλέξανδρο οὐδέποτε ἔλαβα θέσεις ὑπέρ του καὶ οὐδέποτε ἐθαύμασα τὸ ἔργο του. Οὐδέποτε ἄλλως τὲ τὸν ἀνέφερα σὰν παράδειγμα πρὸς μίμησιν.
Ὁ Κολοκοτρώνης ὅμως Ἀλῆ ἀπελευθέρωσε μία Πατρίδα σκλαβωμένη γιὰ τετρακόσια χρόνια στοὺς μογγόλους ποὺ τόσο λατρεύεις. Στὸν πλάτανο μόνον τῆς Τριπόλεως εἶχαν κρεμάσῃ 35 συγγενεῖς του. Ἀλλὰ τόσο Ἕλλην εἶσαι ποὺ τόσα ἀντιλαμβάνεσαι…
Σοῦ ἔχω δηλώσῃ πολλάκις πὼς ἔχεις πρόβλημα καὶ πρέπει νὰ τὸ κυττάξῃς μὲ κάποιον εἰδικό. Δὲν γνωρίζω ψυχιάτρους στὴν περιοχή σου, ἀλλὰ ἐὰν τὸ ἀποφασίσῃς κάποιον θὰ βροῦμε… Μὴν σκᾶς…
μήπως θα έπρεπε να κάναμε αναφορά και για την Δ σταυροφορία για την άλλη προδοσία της δυτικής εκκλησίας? Πως μπορούμε να μιλάμε για ένωση μετά από ένα τετοιο χάσμα που προκάλεσε η άλωση και η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης για 60 ολόκληρα χρόνια!..Η πτώση της Πόλης δεν έγινε το 1453 αλλά το 1204 …εξαιρετικά τραγικό και βάρβαρο για να επιτευχθεί ένωση και κυρίως πνευματική ένωση!
Ἄν καὶ προσωπικῶς εἶμαι κατὰ τῆς ἐνώσεως, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἐξετάζουμε τὰ γεγονότα καὶ χωριστὰ καὶ ὡς ἀποτέλεσμα προηγουμένων ἱστορικῶν στιγμῶν.
Ἔχεις λοιπὸν δίκαιον. Ἀλλὰ ἐὰν τὸ ἀναφέρουμε ὅπως τὸ θέτεις, τότε πρέπει νὰ ἀνατρέξουμε καὶ στὶς ἀπαρχὲς τῆς Ἀνατολικῆς Ῥωμαἱκῆς αὐτοκρατορίας.