Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα.  Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:

Ὁ σεβασμὸς τῶν Ὁρίων ἀποδεικνύει πολιτισμό!!!

Ὁ σεβασμὸς τῶν Ὁρίων ἀποδεικνύει πολιτισμό!!!

  Ὅπως ἡ Πόλις ὁρίζει μὲ τὰ τείχη της τὰ ὅρια, ἐντὸς τῶν ὁποίων ὀφείλουν οἱ πολίτες  νὰ ἀναπτυχθοῦν ὡς προσωπικότητες,  νὰ ἐκπαιδευθοῦν καταλλήλως, γιὰ νὰ εἶναι ἑτοιμοπόλεμοι, ἀλλὰ καὶ νὰ αὐτοπειθαρχήσουν γιὰ νὰ μποροῦν ἀνᾲ πάσᾳ στιγμῇ νὰ ἐλέγχουν τὰ πάθη τους καὶ τὶς ὁρμές τους, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν παρασύρονται ἀπὸ αὐτὰ καὶ … Συνέχεια

Γνωρίζουμε τό τί πράγματι χρειαζόμεθα;

Γνωρίζουμε τό τί πράγματι χρειαζόμεθα;

Ὅλη μας ἡ ζωὴ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸ χρῆμα. Πόσα θὰ κερδίσουμε, πῶς θὰ τὰ διαχειρισθοῦμε, πῶς θὰ καλύψουμε τὶς ἀπαιτήσεις τοῦ συγχρόνου βίου, ποὺ διαρκῶς πολλαπλασιάζονται καὶ οὔτω καθ΄ ἐξῆς. Μά, ἀκόμη κι ὅταν καλυφθοῦν οἱ ἄμεσες ἀνάγκες μας, πάντα κάτι ἄλλο, ἀκόμη μεγαλύτερον, ἀναμένει γιὰ νὰ ξεκινήσουμε νὰ τὸ κατακτήσουμε. Καί, φυσικά, πάντα, … Συνέχεια

Ἀλλάζοντας τὶς ὀπτικές μας!!!

Ἀλλάζοντας τὶς ὀπτικές μας!!!

Ὅταν ἡ ζωή μας μετατρέπεται σὲ μία ῥουτίνα, τότε κι ἐμεῖς ἐχουμε δύο δρόμους νὰ ἐπιλέξουμε. Ἤ νὰ παραιτηθοῦμε ἀπὸ τὴν ζωή μας ἤ νὰ …ἀλλάξουμε τὰ πάντα στὴν ζωή μας. Ἡ πρώτη ἐπιλογὴ σημαίνει ἀδράνεια, παθητικότητα καὶ οὐσιαστικῶς ἄρνησιν τοῦ δικαιώματος στὴν ζωή. Ἡ ἄλλη, ἡ δύσκολη, αὐτὴ τῆς ἀνατροπῆς καὶ τῆς ἀλλαγῆς, κοστίζει … Συνέχεια

Ἀναζητώντας τὸν σημαντικότερό μας φίλο…

Ἀναζητώντας τὸν σημαντικότερό μας φίλο…

Ἡ μόνη οὐσιαστικὴ σχέσις στὴν ζωή μας, ποὺ θὰ τὴν …«κουβαλᾶμε» ἰσοβίως, εἶναι ἡ σχέσις μας μὲ τὸν ἑαυτόν μας. Μία σχέσις ποὺ οὔτε μᾶς ἐδίδαξαν τὸ πῶς θὰ τὴν κτίσουμε καὶ πολὺ περισσότερο δὲν μάθαμε νὰ τιμοῦμε. Θεωρούσαμε πάντα αὐτονόητον τὸ νὰ μᾶς …ἀγνοοῦμε.

Διακριτοὶ ῥόλοι ὡς θεμέλια ὑγειῶν σχέσεων

Διακριτοὶ ῥόλοι ὡς θεμέλια ὑγειῶν σχέσεων

Ἡ στάσις μέσα στὴν οἰκογένεια, μὰ καὶ μέσα στὴν κοινωνία, καθορίζεται ἀπὸ τὶς συνθῆκες. Ἐάν, γιὰ παράδειγμα, κάποιος μεγαλώνῃ μέσα στὴν φτώχεια, ὑποχρεώνεται νὰ μάθῃ νὰ ἐργάζεται γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ ἐπιβιώσῃ ἀξιοπρεπῶς. Ἐὰν πάλι μεγαλώνῃ μέσα στὴν χλιδή, περισσότερες πιθανότητες ἔχει νὰ γίνῃ σαπρόφυτον, παρὰ χρήσιμος ἄνθρωπος καὶ σημαντικός.