Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Μακεδόνες

Ἱστορία τῆς Ἀμφιπόλεως μέσα ἀπὸ τὰ νομίσματα

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Λαειτεία, Ἑννέα Ὁδοὶ καὶ Ἀμφίπολις

Τί ἦταν αὐτό πού ᾡνόμασε Ἀμφίπολιν τό 437 π. Χ. ὁ Ἀθηναῖος Ἄγνων; Ἐπικρατεῖ ἡ ἄποψις ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ μετονομασία τῶν Ἑννέα Ὁδῶν, ὅμως αὐτὴ δὲν εἶναι ὅλη ἡ ἀλήθεια. Ἡ Ἀμφίπολις περιελάμβανε, ἐκτὸς τῶν Ἑννέα Ὁδῶν καί, ἀκόμη μίαν πόλι, ποὺ εὑρίσκετο σὲ Βισαλτικὸ ἔδαφος καί, ἔκειτο, ἀκριβῶς στὴν ἀπέναντι ἀπὸ τὶς Ἑννέα Ὁδοὺς ὄχθη τοῦ Στρυμῶνος ποταμοῦ. Ἐπρόκειτο γιὰ τὴν Βισαλτικὴ Λαειτία, τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας οὐδέποτε ἀπεκαλύφθη καὶ ποὺ πάντα ἡ πορεία της ἦταν ἀνεξάρτητος τῆς πορείας τῶν Ἑννέα Ὁδῶν. Συνέχεια →

Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς, τοῦ Ν. Ἰ. Μέρτζου

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

 Ἡ Ἐταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν μὲ συνέπεια συνεχίζει τὸ κορυφαῖο ἐπιστημονικὸ καὶ ἐθνικὸ ρόλο ποὺ ἐπιτελεῖ στὰ Βαλκάνια. Οἱ ἐκδόσεις της πρωτοστατοῦν στὸ ζήτημα τῆς ἐπιστημονικῆς τεκμηρίωσης καὶ τῆς ὑπεράσπισης τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας. Στὴν τελευταία της ἐκδοση, διαβάζουμε τὴν μελέτη τοῦ Προέδρου της Νικολάου Ἰ. Μέρτζου, «Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς». Η σύντομη ἀλλὰ ἒγκυρη μελέτη ἐξιστορεῖ εὐσύνοπτα τὴ διαχρονικὴ ἐξέλιξη τοῦ Ζητήματος καὶ τεκμηριώνει τὰ σοβαρὰ γεωπολιτικὰ συμφέροντα γιὰ τὰ ὁποῖα Ξένες Δυνάμεις, ἐναλλασσόμενες διαχρονικὰ μεταξὺ 1871-2012, τὸ χρησιμοποίησαν καί, μέχρι σήμερα, τὸ χρησιμοποιοῦν. Δημοσιεύει ἀδιάσειστα ἐπίσημα στοιχεῖα, συνήθως ἂγνωστα, καὶ προβαδίζει διότι καλύπτει πλήρως τὴ διαδρομὴ τοῦ Ζητήματος μέχρι τὸν Νοέμβριο 2012.

Ἀναφέρω ἐνδεικτικά ἀποσπάσματα:

Συνέχεια →

πῶς οἱ πρόσκοποι παρέδωσαν ἱστορία κι ὂνομα χιλιάδων ἐτῶν

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὃταν ἀκόμη δὲν ἐτίθετο θέμα Μακεδονίας, κάποιοι μεγαλοπρόσκοποι ἐδημιούργησαν…

Τὸ παρακάτω ἒγγραφον εἶναι στήν ἀγγλικήν ἀλλά σὲ συνδυασμό μὲ τὴν …παρεούλα του, δίδει διαφωτιστικότατες πληροφορίες….

Τὸ κείμενο δὲν ἐστάλη πρός διόρθωσι ἀλλά πρός ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΝΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ!!!

Δήλα δή ἐπρόκειτο γιὰ ἓνα ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας!!!

Παραθέτω ἐπίσης στὸ τέλος τοῦ ἂρθρου τόν σχολιασμό τοῦ φίλου Ἀνδρέα ποὺ βοήθησε νὰ καταλάβουμε τὶ ἀκριβῶς συνέβη.

Φιλονόη Συνέχεια →