Τὸ 1924 ὁ Emil Forrer ἀνεκοίνωσε τὸν ἐντοπισμὸ ἑλληνικῶν ὀνομάτων (ὅπως γιὰ παράδειγμα Ἀνδρέας, Ἐτεοκλῆς, Ἀτρέας) στὰ χεττιτικὰ ἀρχεῖα.
Ἱστορικοὶ λὲν ὅ,τι οἱ Μυκηναῖοι Ἕλληνες βασιλεῖς, ποὺ ἀναφέρονται στὸν Ὅμηρο καὶ στοὺς μύθους, ἔχουν συγγένεια μὲ τοὺς βασιλεῖς τῶν Χετταίων.
Γενικά, οἱ Χετταῖοι ἦταν φύλο Ἑλληνικό.
Ἕνα παράδειγμα.
Ἡ βασίλισσα τῶν Χετταίων ὅταν ἐκινδύνευσε ἡ ζωή της, πῆγε ἐκεῖ ὅπου κατήγετο, στὶς Μυκῆνες. Ἀπὸ τὶς Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Μακεδόνες
Κυνὸς Κεφαλές.
ΚΥΝΟΣ ΚΕΦΑΛΕΣ 197 π.Χ. – ΠΥΔΝΑ 168 π.Χ.
ΟΙ ΜΑΧΕΣ
Την εποχή όπου στο δυτικό τμήμα της Μεσογείου διεξαγόταν ο Β’ Καρχηδονικός Πόλεμος (218-201 π.Χ.), στο ανατολικό η Ελλάδα ζούσε τη φθορά του Συμμαχικού Πολέμου (220-217 π.Χ.) ανάμεσα στην Αχαϊκή και στην Αιτωλική Συμπολιτεία και αντιμετώπιζε τις επεκτατικές βλέψεις του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Ε’. Οι ελληνικές πόλεις-κράτη βρίσκονταν σε παρακμή. Οι Αθηναίοι είχαν εξελιχθεί σε κόλακες των ισχυρών, οι Αιτωλοί σε ληστές και τους Σπαρτιάτες κυβερνούσαν ηγέτες ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Ο μόνος που θα μπορούσε να διασφαλίσει την ανεξαρτησία της Ελλάδας ήταν ο Φίλιππος, ο οποίος ωστόσο δεν υπολόγισε σωστά τη ρωμαϊκή απειλή και αντί να συνάψει χρήσιμες συμμαχίες είδε τους Ρωμαίους ανταγωνιστικά: πρώτα εξεστράτευσε εναντίον τους στην Ιλλυρία (Α’ Μακεδονικός Πόλεμος, 214 π.Χ.), μετά συνεμάχησε με τον Αννίβα, Συνέχεια
Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς, τοῦ Ν. Ἰ. Μέρτζου
Ἡ Ἐταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν μὲ συνέπεια συνεχίζει τὸ κορυφαῖο ἐπιστημονικὸ καὶ ἐθνικὸ ρόλο ποὺ ἐπιτελεῖ στὰ Βαλκάνια. Οἱ ἐκδόσεις της πρωτοστατοῦν στὸ ζήτημα τῆς ἐπιστημονικῆς τεκμηρίωσης καὶ τῆς ὑπεράσπισης τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας. Στὴν τελευταία της ἐκδοση, διαβάζουμε τὴν μελέτη τοῦ Προέδρου της Νικολάου Ἰ. Μέρτζου, «Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς». Η σύντομη ἀλλὰ ἒγκυρη μελέτη ἐξιστορεῖ εὐσύνοπτα τὴ διαχρονικὴ ἐξέλιξη τοῦ Ζητήματος καὶ τεκμηριώνει τὰ σοβαρὰ γεωπολιτικὰ συμφέροντα γιὰ τὰ ὁποῖα Ξένες Δυνάμεις, ἐναλλασσόμενες διαχρονικὰ μεταξὺ 1871-2012, τὸ χρησιμοποίησαν καί, μέχρι σήμερα, τὸ χρησιμοποιοῦν. Δημοσιεύει ἀδιάσειστα ἐπίσημα στοιχεῖα, συνήθως ἂγνωστα, καὶ προβαδίζει διότι καλύπτει πλήρως τὴ διαδρομὴ τοῦ Ζητήματος μέχρι τὸν Νοέμβριο 2012.
Ἀναφέρω ἐνδεικτικά ἀποσπάσματα:
Το τέλος της Μακεδονίας
Γ΄ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΥΔΝΑΣ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ 168 π.Χ.
Γράφει ο Νίκος Τοπούζης.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Ο Δέυτερος Μακεδονικός Πόλεμος (200-196π.Χ.) έληξε με τον θρίαμβο της Ρώμης και των Ελλήνων συμμάχων της επί του Φιλίππου του Ε΄ στις Κυνός Κεφαλές το 197π.Χ. Με αυτή τη νίκη οι Ρωμαίοι διασφάλισαν τον περιορισμό της Μακεδονίας εντός της επικρατείας της και τον περαιτέρω πολιτικό και στρατηγικό κατακερματισμό του Ελληνικού κόσμου. Το Μακεδονικό βασίλειο είχε ακόμη πολλές αντοχές και ήταν πρακτικά αδύνατον για τη Ρώμη να το κατακτήσει αλλά μετά από αυτή την ήττα είχε στρωθεί ο δρόμος για την οριστική επικράτηση των Λατίνων. Συνέχεια
πῶς οἱ πρόσκοποι παρέδωσαν ἱστορία κι ὂνομα χιλιάδων ἐτῶν
Ὃταν ἀκόμη δὲν ἐτίθετο θέμα Μακεδονίας, κάποιοι μεγαλοπρόσκοποι ἐδημιούργησαν…
Τὸ παρακάτω ἒγγραφον εἶναι στήν ἀγγλικήν ἀλλά σὲ συνδυασμό μὲ τὴν …παρεούλα του, δίδει διαφωτιστικότατες πληροφορίες….
Τὸ κείμενο δὲν ἐστάλη πρός διόρθωσι ἀλλά πρός ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΝΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ!!!
Δήλα δή ἐπρόκειτο γιὰ ἓνα ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας!!!
Παραθέτω ἐπίσης στὸ τέλος τοῦ ἂρθρου τόν σχολιασμό τοῦ φίλου Ἀνδρέα ποὺ βοήθησε νὰ καταλάβουμε τὶ ἀκριβῶς συνέβη.