Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Γαργαλιάνοι

Γιὰ νὰ μὴ πέσῃ στὰ χέρια τοῦ Βελουχιώτη

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

24 Σεπτεμβρίου 1944, στὸ Κάστρο τῆς Πύλου.
Αὐτοκτονία τοῦ ταγματάρχου Παναγιώτη Στούπα.
Τέλος τῶν Ταγμάτων Ἀσφαλείας (ΤΑ) στὴν Μεσσηνία!

Ὁ Ταγματάρχης Παναγιώτης Στούπας

*Ἐλιθάσθησαν, ἐπριονίσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον”
(Ἄπ. Παύλου πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολή)

Μετὰ τὴν ἧττα τοῦ Τάγματος Ἀσφαλείας στοὺς Γαργαλιάνους στὶς 22 Σεπτεμβρίου, γύρω στοὺς 250-300 ὀπλίτες διέφυγαν μέσῳ Σφακτηρίας στὴν Πύλο, στὸ Κάστρο της, ὅπου ἡνώθησαν μὲ τὸν ἐκεῖ λόχο τοῦ Τάγματος, δυνάμεως 250 περίπου ἀνδρῶν. Σὲ συσκέψεις μεταξὺ τῶν ἀξιωματικῶν τοῦ Ταγμάτων Ἀσφαλείας καὶ προσωπικοτήτων τῆς πόλεως, ἡ πλειοψηφία ἐτάχθη κατὰ τῆς συνεχίσεως τῆς μάχης μὲ τὸν ΕΛΑΣ. Τὴν ἑπομένη, 23ην Σεπτεμβρίου, Ἐπιτροπὴ κατοίκων τῆς Πύλου συνηντήθη στὸ χωριὸ Γλυφάδα μὲ καπετάνιους τοῦ ΕΛΑΣ καὶ ἠγέτες τοῦ ΕΑΜ Μεσσηνίας καὶ συνεφώνησαν ὅτι ἐὰν «τὸ Τάγμα Ἀσφαλείας δὲν προβάλῃ ἀντίσταση, παραδίδοντας τὰ ὅπλα του, δὲν θὰ γίνουν ἐκτελέσεις ταγματασφαλιτῶν ἢ ἀμάχων, οὔτε πλιάτσικο ἢ ἐμπρησμοὶ σπιτιῶν στὴν Πύλο». Συνέχεια →

Διαιωνίζοντας τὸ μῖσος μέσα ἀπὸ τὶς ἑορτὲς τῶν ἀριστερῶν

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Οἱ ἑορτὲς τῶν ἀριστερῶν δὲν εἶναι ἑορτὲς μίσους!!!

Διοργανώνουν ἑορτὲς γιὰ τὸν μακελάρη τῆς Πελοποννήσου καπετᾶν Περδίκα καὶ δηλώνουν: 

«θὰ βγοῦμε νικητὲς καὶ ἂς εἶναι οἱ θυσίες μας βαρειές…».

Ἡ αἱματηρὴ πορεία τοῦ ἐν λόγῳ ἀντάρτου τοῦ ΕΛΑΣ καὶ τοῦ λεγομένου ΔΣΕ, εἶναι γραμμένη σὲ μίαν σειρὰ φιλικῶν του κειμένων, τὰ ὁποῖα εἶναι τόσο ἀντικειμενικὰ καὶ πλήρη, ὥστε νὰ μὴν ἀναφέρονται διόλου στὴν συμμετοχή του στὶς σφαγὲς τοῦ Μελιγαλᾶ, τῶν Γαργαλιάνων καὶ τῆς Πύλου, ἢ στὰ Δεκεμβριανὰ τῶν Ἀθηνῶν.
Εἶναι σὰν νὰ ἐξηφανίσθη μετὰ τὴν σφαγὴ τοῦ λοχαγοῦ Θανάση Οἰκονομοπούλου, τὸ καλοκαίρι τοῦ 1943 στὸ Γαρδίκι γιὰ ἀντεκδίκηση, μέχρι τὴν ἀνοίξη τοῦ 1945, ποὺ φυγοδικοῦσε στὸ Μαίναλο, ἐπικηρυγμένος γιὰ 25 ἑκατομμύρια δραχμές. Συνέχεια →

Μπελογιάννης: Ἥρως ἢ προδότης;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Κι ἐδῶ θὰ κάνω μίαν μικρὴ παρέμβασι. Ὄχι γιατί διαφωνῶ  μὲ τὰ ὅσα τὸ παρακάτω ἄρθρον μᾶς μεταφέρει. Ἀντιθέτως. 

Ἡ βασική μου παρέμβασις εἶναι στὴν θέσι. Ὅλες οἱ  θεωρίες εἶναι σεβαστές. Ὅλες. Διαφωνῶ, συμφωνῶ… Δὲν ἔχει καμμίαν σημασία. Σημασία ἔχει ὁ σεβασμὸς στὴν γνώμη καὶ τὴν θέσι αὐτοῦ ποὺ ἔχεις ἀπέναντί σου.

Ἐκεῖ λοιπὸν ἔχω ἐνστάσεις.

Ὅταν κάποιος προσπαθεῖ μὲ κάθε τρόπο νὰ σοῦ ἐπιβάλῃ τὶς θέσεις του, θεωρῶ πὼς εἶναι ἀπάνθρωπον.

Τὰ ἐγκλήματα κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἐμφυλίου ἦσαν ἀμέτρητα. Ἀπὸ κάθε πλευρά! Δὲν ἀθωώνω τοὺς μὲν ἢ τοὺς δέ. Ἀρνοῦμαι ὅμως νὰ σέβομαι ὡς ἀληθὴ μίαν ξενοκίνητη θέσι. Ἀπὸ ὅποιαν πλευρὰ κι ἐὰν προέρχεται αὐτό. 

Συνέχεια →