Ἐνῶ ὅλοι οἱ θεοὶ τοῦ Ὀλύμπου εἶχαν μορφή, ἡ ὁποία εἶχε ἀπεικονιστεῖ σὲ ἀγάλματα, ἡ θέα Ἑστία, ἡ ὁποία ἦταν προστάτιδα τοῦ σπιτιοῦ καὶ φύλακας τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς ἀπεικονίζετο (κυρίως) σὰν μιὰ αἰωνία φλόγα, που καίει συνεχῶς γύρω ἀπὸ μιὰ κυκλικὴ ἑστία.

Ἡ φροντίδα τοῦ σπιτιοῦ σήμερα γιὰ πολλὲς γυναῖκες εἶναι μιὰ ἀγγαρεία.
Πράγματι τοὺς θυμίζει τὸν καημένο τὸ Σίσυφο ποὺ ἀνέβαζε ἐκεῖνον τὸν βράχο κάθε ἡμέρα καὶ ἐκεῖνος κατρακυλοῦσε ξανὰ κάτω. Καὶ ἔτσι για πολλὲς γυναῖκες ὅλο αὐτὸ μοιάζει σὰν μιὰ αἰώνια τιμωρία.
Μιὰ ἀέναη προσπάθεια γιὰ τάξη στὸ καθημερινὸ χάος.

Ὀ,τιδήποτε χρειάζεται νὰ γίνῃ στὸ σπίτι μπορεῖ νὰ γίνῃ μὲ ἄνεση, ἡρεμία καὶ ἀγάπη.
Μποροῦμε νὰ ἀφήσουμε συνειδητὰ τὴν Θεὰ νὰ λειτουργήσῃ μέσα ἀπὸ ἐμᾶς καὶ νὰ ἀνακαλύψουμε τὸ ἱερὸ μυστήριο ποὺ κρύβεται στὴν καθημερινότητά μας.

Ἡ ἐνασχόλησις μὲ τὸ σπίτι εἶναι μιὰ δουλειὰ ἱερή.
Ἀγαπᾶμε ὁρισμένα σπίτια γιατὶ κι αὐτὰ μοιάζουν σὰν νὰ μᾶς ἀγαποῦν.
Ὑπάρχει μιὰ αἴσθησις ἀνέσεως, ζεστασιᾶς, μιὰ ξεχωριστὴ μυρωδιά, ποὺ μᾶς καλωσορίζει μὲ χαρά.
Ἡ ἁρμονία, ἡ τάξις καὶ ἡ καθαριότητα μᾶς καταπραΰνουν. Μὲ τὰ χρήματα μποροῦμε νὰ ἀγοράσουμε ἔπιπλα, διακοσμητικὰ ἀλλὰ δὲν μποροῦμε νὰ ἀγοράσουμε θέλγητρο καὶ γοητεία γιὰ τὰ σπίτια μας, ἐπειδὴ αὐτὲς εἶναι ἰδιότητες τῆς ψυχῆς.
Τὴν χάρη τῆς γοητείας μπορεῖ νὰ μᾶς τὴν προσφέρῃ ἡ δημιουργικότητα, ἡ φαντασία καὶ αὐτὸ τὸ ξεχωριστὸ ἄγγιγμα τῆς φροντίδος καὶ τῆς ἀγάπης.
Ἡ σχέσις μὲ τὸ σπίτι μας εἶναι ἀμφίδρομη…
Τὸ σπίτι ἐπηρεάζει τὴν ψυχολογία μας κι ἐμεῖς ἐπηρεάζουμε τὴν δόνησή του.
Αἰώνιο σύμβολο τῆς προσωπικότητος, τὸ κάθε πρᾶγμα του μιὰ λέξις κι ὅλα μαζὺ μιὰ ἱστορία.

Γιῶτα Σούσουλα