Ἀναζητώντας «σημάδια» γιὰ τὸ ποιὰν ἐπιλογὴ θὰ πρέπη νὰ ἐπιλέξουμε, ἰδίως στὶς δύσκολες ἡμέρες ποὺ διανύουμε, συνήθως ἀπασχολούμεθα μὲ ἄσχετες πληροφορίες καὶ χάνουμε χρόνο.
Χρόνο πολύτιμο καὶ ἀναγκαῖο νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ ἄλλα, πιὸ οὐσιώδη καὶ σημαντικά, ποὺ ἀφοροῦν στὴν ἐπιβίωσίν μας.

Αὐτὸν τὸν χρόνο μποροῦμε νὰ τὸν κερδίσουμε μὲ ἕναν καὶ μόνον τρόπο: μὲ τὶς φωτεινές μας διαδρομές!
Στὴν πραγματικότητα αὐτὸ ποὺ ὀφείλουμε στοὺς ἑαυτούς μας εἶναι περισσότερες ὧρες στὸ Φῶς τοῦ Ἡλίου, ποὺ μᾶς θερμαίνει καὶ μᾶς καθοδηγεῖ ὅταν κι ὅποτε χρειάζεται.
Λίγες στιγμὲς χαλαρώσεως κάτω ἀπὸ τὶς ζεστές του ἀκτίνες εἶναι ἀρκετὲς γιὰ νὰ πάρουμε ὅλην ἐκείνη τὴν ἐνέργεια ποὺ χρειαζόμεθα καὶ νὰ συνεχίσουμε πιὸ σίγουροι γιὰ τὰ ἐπόμενά μας βηματα.

Μὰ αὐτὸ ἀπὸ μόνον δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς ὑποδείξῃ τὸ ποῦ, πῶς, γιατὶ θὰ ἐπιλέξουμε τὴν κάθε μας διαδρομή. Τὸ μόνον ποὺ ἀποκτοῦμε, ἀπὸ μίαν τέτοιαν διαδικασία, εἶναι αὐξημένη αὐτοπεποίθησις.
Ἡ αὐξημένη αὐτοπεποίθησις, ποὺ εἶναι φυσικῶς ἀποκτειθήσα κι ὄχι μία πλασματικὴ εἰκόνα, μᾶς βοηθᾶ νὰ διαβιοῦμε πιὸ χαλαρὰ μά, κυρίως, πιὸ ἀσφαλεῖς συναισθηματικά. Αἰσθανόμενοι ἀσφαλεῖς σὰν ἄτομα, λειτουργοῦμε πιὸ ὑπεύθυνα καὶ τὰ βήματα μας εἶναι πιὸ σταθερά, πιὸ βέβαια καὶ σίγουρα πιὸ κοντὰ σὲ αὐτὰ ποὺ χρειαζόμεθα καὶ σὰν ἄτομα, μά, κυρίως, σὰν κοινωνίες.
Ὑπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες ἐπιτρέπουμε στὶς διαισθήσεις μας, σταδιακῶς, νὰ λάβουν μέσα μας τὸν σωστὸ χῶρο καὶ νὰ ἐκφρασθοῦν ἀπολύτως καὶ μονίμως.
Κι αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ κερδίζεται. Δὲν κλέβεται καὶ δὲν χαρίζεται.

Αὐτὴ ἡ στάσις ζωῆς μᾶς ἐπιτρέπει νὰ «πιάσουμε» τὰ μηνύματα καὶ νὰ κατευθυνθοῦμε ἐκεῖ ποὺ πράγματι μᾶς πρέπει, δίχως νὰ χάνουμε χρόνους. Εἶναι ἁπλῆ, πολὺ ἁπλῆ, μὰ κυρίως εἶναι ἐκείνη ἡ διαδρομὴ ποὺ δίδει τὶς ἀναγκαῖες πληροφορίες σὲ ὅλους μας γιὰ νὰ μπορέσουμε ἐπὶ τέλους νὰ λειτουργήσουμε βάσει τῶν Φυσικῶν Νόμων, ἀποῤῥίπτοντας καὶ περιθωριοποιώντας διὰ παντὸς τὴν Ὕβριν τοῦ πλαστοῦ μας κόσμου.

Φιλονόη

εἰκόνα