Πολιτικὴ καὶ Εἰρωνία, ἤ, τὸ χαμόγελο τῆς Μόνα Λίζα

30 Ἰουλίου 2014 ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη

Στὸ κενὸ ἀνάμεσα στὸ φαινόμενο καὶ τὴν πραγματικότητα, βιοτέχνες της ὀφθαλμαπάτης καὶ μεταποιητὲς τῶν νοημάτων, νεροκουβαλητὲς τῆς πολιτικῆς εἰρωνίας, εἴρωνες τῶν εἰρώνων: οἱ δημοσιογράφοι.

Εἶναι τὸ χαμόγελο τῆς Μόνα Λίζα ἡ παράστασις μιᾶς γυναικός ποὺ χαμογελᾶ εἰρωνικά, ἢ ἡ εἰρωνικὴ ἀπεικόνισις μιᾶς γυναίκας ποὺ χαμογελᾶ ἀνόητα, χωρὶς συναίσθησι τῶν πραγμάτων; Ἁπλοϊκότης ἢ ἀνόητος ἱκανοποίησις; Σκόπιμος ἐμπαιγμὸς ἢ ἀσυναίσθητος εἰρωνία; Τί γνωρίζει ὁ πλέον σοφὸς τῶν ἀνθρώπων Σωκράτης ποὺ οὐδὲν λέγει ὅτι γνωρίζει;
Συνέχεια →

Μαθήματα Ὁμοσπονδίας (β)

28 Ἰουλίου 2014 ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη

Μαθήματα Ὁμοσπονδίας (2)

Καλῶς ἤλθατε, παιδιά, στὸ μάθημα τῆς Ὁμοσπονδίας.

Σήμερα θὰ ἔχουμε τὴν χαρὰ νὰ μάθουμε γιὰ τὴν «δημοκρατικὴ συναίνεσιν».

Ὅτι συζητοῦμε δημοκρατικὰ τὰ πάντα, πρὶν κάνουμε αὐτὸ ποὺ θέλουν. Συνέχεια →

Ἀγῶνες ἀνεπίτρεπτοι.

25 Ἰουλίου 2014 ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη

Aγώνες Ανεπίτρεπτοι. Η ευφήμως ξεχασμένη απεργία πείνας των μηχανικούδων στο Λονδίνο

Η φωνή σπαρακτική, αυθόρμητη, ξέσπασμα ασυγκράτητο. Ο λόγος μεστός, καίριος, άμεσα πειστικός. Μία συσσωρευμένη ιστορία βίας και περιφρόνησης της αδυσώπητης αλήθειας των γεγονότων, βρίσκει τον πιο άμεσο έλεγχό της. Στα θύματα της σωπασμένης ιστορίας. Δεν μιλούν, εδώ, οι κρατούντες της πολιτικής, αλλά, ακράτητοι πια, οι ελάχιστοι πολίτες. Άμεσα, ανέρωτα, «αδια-μόρφωτα», τα πρόσωπα χωρίς τους εκπροσώπους. Το προσωπικό είναι πια το πολιτικό, κι η ιστορία συναντά τις προσωπικές ιστορίες αυτών που συνθλίβει το πέρασμά της. Λειώνουν, ματώνουν, αλλά έτσι γράφεται, στο οδόστρωμα, η ιστορία. Συνέχεια →