Διαβάζω ἐδῶ καί λίγες ἡμέρες τίς μύριες σκέψεις πολλῶν, ἐπωνύμων κι ἀνωνύμων, γύρω ἀπό τὴν κίνησι πολιτῶν ποὺ ξεκίνησε ὁ Μίκης Θεοδωράκης.

Εἶμαι θυμωμένη. Πολύ θυμωμένη. Καί μέ αὐτά ποὺ διαβάζω καὶ μέ αὐτά ποὺ αἰσθάνομαι πώς κρύβονται πίσω ἀπό αὐτά ποὺ διαβάζω.

Θά ξεκινήσω θέτοντας μερικές ἐρωτήσεις στοὺς ἀρνητές καὶ κατακριτές τῆς νέας αὐτῆς προσπαθείας.

• Κυρίες καί κύριοι. Ἐδῶ καὶ ἀρκετά χρόνια, ἀποδομεῖται εἰς τόν τόπο μας κάθε οἰκοδόμημα ἠθικῆς, ἐθνικῆς συνειδήσεως, ἐθνικῆς ταὐτότητος καὶ παιδείας. Ἐδώ καί δεκαετίες, γκρινιάζουμε καὶ ἀγωνιοῦμε γιὰ ὃσα θὰ ἒπρεπε νά συμβαίνουν καὶ δὲν συμβαίνουν. Ἐδῶ καὶ χρόνια διαπιστώνουμε πώς ἡΠατρίς διαλύεται ἀπό μίαν ὁμάδα ῥιζοσπαστικῶν-προοδευτικῶν ἀριστεριζόντων καὶ ἀνθελλήνων. Μᾶς ἒφαγε ὡς ἒθνος τό σκότος καί ἡ προδοσία.
• Κυρίες καί κύριοι. Δὲν ἀμφισβητῶ οὖτε τίς ἀγωνίες σας οὖτε τοὺς προβληματισμούς σας. Μάλιστα σᾶς ἐνημερώνω πὼς κι ἐγὼ διατηρῶ σὲ μεγάλο βαθμὸ τὶς ἐπιφυλάξεις μου. Εἶναι ἄλλως τὲ φυσικόν ἐπακόλουθον ἡ δυσπιστία ὡς ἀποτέλεσμα τόσης κυβερνητικῆς ἀδιαφορίας καὶ ἀναλγησίας.
• Ὃμως… εἶσθε πλέον τοῦ δέοντος καχύποπτοι καὶ προκατειλημμένοι. Σαφῶς καί ἒχουμε δεῖ ἂπειρες προδοσίες. Σαφῶς καὶ ἒχουμε διαπιστώσει δεκᾶδες ὑποθέσεων  κακοδιαχειρίσεως. Σαφῶς καὶ ἀναγνωρίζουμε ἀπό κοινοῦ, οἱ στοιχειωδῶς σκεπτόμενοι, πώς ὃλο ἐτοῦτο τό σάπιο οἰκοδόμημα ποὺ ὁρίζει τὸν τόπο καὶ τοὺς ἀνθρώπους του, θέλει γκρέμισμα κι ἀναδόμησι. Ὃμως, πῶς θὰ μποροῦσε νά γίνῃ ἐτοῦτο; Μὲ εὐχολόγια; Μέ ἐλπίδες; Μὲ ὑποθέσεις;

Γνωρίζω ἢδη πολλές κινήσεις πολιτῶν, δημιουργημένες ἀπό πρόσωπα ποὺ ἒχουν ἀγανακτήσει, ἒχουν σιχαθεῖ, ἒχουν ἀπογοητευθεῖ. Νέοι ἂνθρωποι, ἂγνωστοι στούς πολλούς, μέ θέλησι γιά δουλειά καὶ ὂνειρα, κατὰ πῶς δηλώνουν. Δεκᾶδες ἰδεῶν στά μυαλά τους θὰ μποροῦσαν πράγματι νά δημιουργήσουν τὴν ὑποδομή γιὰ μίαν δραστική ἀλλαγή στήν χώρα. Ἀδυνατοῦν ὃμως νὰ προωθήσουν μέ ταχύτητα τίς ἰδέες τους καὶ τὶς δράσεις τους. Ὂχι γιατὶ δὲν θέλουν ἀλλά γιατί δὲν μποροῦν. Εἶναι ἒτσι δομημένα τὰ διάφορα μέτρα καταστολῆς τῆςἀνθρωπίνου δράσεως, σὲ ἐθνικόν καὶ παγκόσμιον ἐπίπεδον, ποὺ οἱ ὑγιεὶς προσπάθειες καταλήγουν νά περιθωριοποιοῦνται σχεδόν ἐν τῇ γενέσει τους. Γιὰ νὰ γκρεμισθῇ ἢ νὰ ὑπερπηδηθῇ τὸ τεῖχος ποὺ χωρίζει τό ἒχω ἀπό τὸθέλω, χρειάζονται ἀγῶνες, ἲσως πολυετείς καὶ πολύ φοβοῦμαι, αἱματοβαμμένοι. Ὃταν κι ἐὰν καταφέρουμε νὰ ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τοὺς δυνάστες μας, πολύ πιθανόν νὰ εἶναι ἀργὰ.

Δὲν προσπαθῶ νὰ ἀπογοητεύσω κόσμο καὶ νὰ καταργήσω ἐλπίδες.  Προσπαθῶ νὰ εἶμαι ἀντικειμενική καὶ εἰλικρινής.

Ἒχουμε ὡς φυλή κτυπηθεῖ μὲ κάθε δυνατόν τρόπο. Τώρα τελευταῖα ἂρχισαν νὰ «ξυπνοῦν» ὃλοι. Δεξιοί, ἀριστεροί, κεντρῶοι, περιθωριακοί, ἀναρχικοί… Ὃλοι… Ξέρετε τὶ πιστεύω; Ὃλοι τραβοῦν, μὲ κάθε δυνατόν τρόπο, νὰ πάρουν κομμάτια ἀπό μίαν πίττα ποὺ δὲν τοὺς ἀνήκει. Ὃλοι. Καλοί καὶ κακοί. Οἱ παραδοσιακοί κομματικοί μηχανισμοί «ἀγωνιοῦν» γιὰ τοὺς πελᾶτες ποὺ χάνουν. Οἱ νέοι κομματικοί μηχανισμοί πασχίζουν μὲ ὃλους τοὺς θεμιτούς κι ἀθεμίτους τρόπους, νὰ «τσιμπήσουν» τμήματα ἀπό τοὺς πρὸς κατάργησιν παλαιοκομματικούς. Ἐν ὁλίγοις; «Κλείνουν» τὰ (μὲν) μαγαζάκια (κι ἀνοίγουν τὰ δέ) ἐνῷ οἱ ἀποχωροῦντες ἀρνοῦνται νὰ παραδεχθοῦν τὴν ἧττα τοῦ συστήματος ποὺ τόσες δεκαετίες ὑπηρέτησαν (ὂχι ἂνευ ὀφελήματος). Χάνουν τὴν κουτάλα μέσα ἀπό τὰ χέρια τους καὶ τρέμουν. Ἀναζητοῦν νέους τρόπους ἐλέγχου τῆς «μάζας»… Διότι γιὰ ἐτοῦτο τὸ μισάνθρωπο οἰκοδόμημα παραμένουμε «μάζα»…..

Ἂνθρωποι ὃμως ποὺ ὁραματίζονται καὶ σκέπτονται στοιχειωδῶς παλεύουν μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια γιὰ νὰ μείνουν ἀνέντακτοι καὶ καθαροί πρὸ κειμένου νὰ  δώσουν τὴν εὐκαιρία στὸν τόπο νὰ ἀναδομηθῇ.  Παλεύουν μὲ ὃσα μέσα διαθέτουν γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν, πρωτίστως οἱ ἲδιοι κι  ἐν συνεχείᾳ οἱ ἰδέες τους. Ὃσο ὁ «γίγας» τοῦ μισελληνισμοῦ πλανᾶται ἐπί τοῦ πλανήτου, οἱ δρόμοι τους γίνονται δύσβατοι καὶ ἀκραίως κοπιαστικοί. Ἐάν εἶσθε ἀπό αὐτούς ποὺ πράγματι θέλουν τὸ καλλίτερο αὒριο γιὰ ὃλους μας, καιρός νὰ σκεφθοῦμε «θετικά».  Καιρός νὰ πάψουμε τοὺς φθόνους καὶ τὶς καχυποψίες καὶ νὰ ξεκινήσουμε, μὲ ὃσα μέσα διαθέτουμε πρὸς ὣρας. Λίγα ἢ πολλά, ἀπό ἐμᾶς ἐξαρτᾶται. Δὲν γνωρίζω πόσες εὐκαιρίες θὰ ἒχουμε ἀκόμη.

Δὲν σᾶς ἀρέσει ὁ Μίκης; Πολύ πιθανὸν νὰ ἔχετε δίκαιον. Ἲσως νὰ ἒκανε πάρα πολλά, ἂσχετα μεταξύ τους (ἔως κι ἀκραία), γιὰ νὰ μποροῦμε σήμερα νὰ τὸν ἐμπιστευθοῦμε. Ἲσως καὶ νὰ μὴ σᾶς ἐκφράζῃ ὁποιαδήποτε θέσις του. Ἲσως νὰ τὸν ὑποπτεύεσθε!! Ἲσως νὰ πιστεύετε πὼς εἶναι καθοδηγούμενος ἢ χειραγωγούμενος… Δὲν πειράζει. Δὲν εἶναι ὁ Μίκης ὑπεύθυνος γιὰ ὃλα τὰ κακὰ ποὺ μᾶς συμβαίνουν. Ἂς τοῦ ἀναγνωρίσουμε τὸ δικαίωμα τοῦ ἀγωνιεῖν τοὐλάχιστον.  Σὲ τελικήν ἀνάλυσι, πόσοι εἶναι αὐτοί ποὺ ἐν ᾦ γνωρίζουν ὁμιλοῦν; Πόσοι; Λιγοστοί, περιθωριοποιημένοι καὶ πολλές φορές φιμωμένοι. Ἂς …«κρατήσουμε» τὸν Μίκη μαζύ μας κι ὂχι ἀπέναντι μας. Ὃλοι ἒχουμε δικαίωμα καὶ ὑποχρέωσι στὴν διάσωσι τῆς Πατρῖδος μας. Γιατὶ τὸ ἀφαιροῦμε ἀπό τὸν Μίκη;

Ἀλλά ἂς ἐξετάσουμε καὶ τὴν περίπτωσι ποὺ πράγματι, ὡς γέρων ποὺ εἶναι, ἒπεσε θῦμα ἐκμεταλλεύσεως ἐκ τῶν γνωστῶν καπηλευτῶν συνειδήσεων. Πιστεύετε πώς κάτι τέτοιο δὲν θὰ γίνῃ ἀντιληπτόν; Πιστεύετε πώς δὲν θὰ ξεκαθαρίσῃ ταχέως «ἡ ἣρα ἀπό τὸ στάρι»; Πιστεύετε πώς θὰ «ἐπιτραπῇ» στὸν ὁποιονδήποτε νὰ «χρησιμοποιήσῃ» τὴν δική μας ἀφύπνισιν, ἀκόμη κι ἐάν λέγεται μίκης;;

Τέλος, ἂς ἐξετάσουμε τὴν ἀκραῖαν περίπτωσιν τῆς συνειδητῆς προσπαθείας χειραγωγήσεως τοῦ ἀφυπνισμένου Ἓλληνος. Τὶ φοβᾶσθε; Τὸ καπέλωμα; Μὰ πῶς εἶναι δυνατόν; Φοβᾶται κάποιος ὃταν αἰσθάνεται πώς οἱ θέσεις του εἶναι σαθρές. Εἶναι οἱ δικές σας θέσεις σαθρές; Εἶναι καθοδηγούμενες; Εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ; Ἐὰν ὂχι, μὲ ὃλο τὸ θᾶῤῥος τῆς γνώμης σας καὶ ὃλην τὴν πίστη στὰ ἰδεώδη σας, ἁπλῶστε χείραν βοηθείας καὶ συνεργασίας στὸν (κάθε) Μίκη, πρὸ κειμένου νὰ «εὕρουν χῶρο καὶ νὰ ξεδιπλώσουν τὰ χαρτιά τους» ταχύτερα. Εἰλικρινῶς πλέον πιστεύω πώς οὐδείς ἐξ ὃσων προσπαθοῦν νὰ «ἁρπάξουν τμήματα» τῆς μερίδος τῶν ΠΟΛΙΤΩΝ ποὺ συνειδητοποιοῦν τὴν δύναμι τους, θὰ ἐπιτύχῃ κάτι σπουδαῖον. Ἀπό ὃποιαν πλευρά κι ἐὰν προέρχονται. Τὰ, γιὰ τόσους αἰῶνες, ναρκωμένα ἒνστικτά μας, ἀφυπνίζονται. Καὶ αὐτὰ δὲν δαμάζονται. Ὃσοι πράγματι θέλουν, θὰ εὕρουν δρόμους καὶ τρόπους. Ὂσοι ἐποφθαλμιοῦν δολίως ἁπλῶς θὰ χαθοῦν.. Ἒφθασε ἡ στιγμή  τῆς ὁλικῆς ἀπελευθερώσεως τῶν ἀπανταχοῦ Ἑλλήνων. Πιστεύετε πὼς δύναται νὰ ὑπάρξῃ ἱκανή δύναμις γιὰ νὰ τιθασεύσῃ ἐτούτην τὴν ὁρμήν;

Φιλονόη.