Από το «Ημερολόγιο» του
28 Αυγούστου 1940
Θέτω πάντοτε το ζήτημα αξιοπρέπειας της Ελλάδος υπέρ παν άλλο, δεν θα σκύψω προ Ιταλών.Το ξεκαθαρίζω νέτα σκέτα εις Μαυρουδή και άλλους. Μεσημέρι Πάλαιρετ . Καθορίζει βοήθειαν.
Καλά – ετελείωσε και η αγωνία πλέον. Ξέρουμε που πάμε.
Δόξα σοι ο Θεός.
Θα νικήσωμεν! Αλλά δια τους Έλληνας υπέρ την Νίκην η Δόξα.
5 Ιανουαρίου 1941
…Όλα γυρίζουν στο κεφάλι μου. Αλλά ατάραχος!
Από Αγγλους εγκατάλειψις από Γερμανούς επίθεσις .- Ο χειμώνας απειλητικός –
Θάρρος! Θάρρος! Ας πέσουμε σαν άνδρες. 7 Ιανουαρίου 1941
«Τι αγάπη μου έχουν όλοι! Και που να τα περιγράψω όλα τα δείγματα της αγάπης και της αφοσιώσεως.
Αλλά εγώ δεν υψούμαι, μένω ταπεινός και μόνοι μεγάλοι είναι ο Θεός και εις την Ελλάδα ο Λαός της».
Ὅλοι ὅσοι ἔχουν μελετήσει τὴν βιογραφία τοῦ Μεταξᾶ, ἔχουν μείνει μὲ τὴν ἐντύπωσιν πὼς πέθανε ἀπὸ «ἀμυγδαλίτιδα»! Ὅσοι ἐπίσης κατάλαβαν τὸ ἔργο Μεταξᾶ, καὶ δὲν τοὺς ἔχει δηλητηριάσει ἡ Λαμπράκειος παραπληροφόρησις, ἀντιλαμβάνονται πώς σαφῶς καὶ ἡ λεγομένη «ἀμυγδαλίτις» δὲν ἦταν τίποτα περισσότερο ἀπὸ ἕναν θαυμάσιο δηλητηριασμό!
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐξοργίζει, εἶναι ὅτι ὑπάρχουν σήμερα ἄνθρωποι μεγάλης ἡλικίας, οἱ ὁποῖοι, γιὰ τοὺς δικούς τους λόγους, δὲν ἀντιλαμβάνονται τόν ῥόλο Μεταξᾶ στὴν Ἑλλάδα.
Δὲν ἀντιλαμβάνονται γιὰ παράδειγμα πὼς ὁ συγκεκριμένος ἄντρας, ἐὰν δὲν ὑπῆρχε, δὲν θὰ εἴχαμε τὸ ἀλβανικό ἔπος. Δὲν θὰ εἴχαμε τὴν ἄψογη προετοιμασία ποὺ ὁ ἴδιος, ὡς πρώην στρατιωτικός, εἶχε ἐπιβλέψει. Δὲν θὰ εἴχαμε τὸ ΙΚΑ καὶ τὰ ἐπιδόματα τῶν ἐργαζομένων. Δὲν θὰ εἴχαμε τὴν ἀναδόμησι τοῦ κράτους.
Κατηγορεῖται ὁ Μεταξᾶς γιὰ τὴν δικτατορία του. Προσωπικῶς δὲν μοῦ ἀρέσουν διόλου τὰ δικτατορικά καθεστῶτα. Ἀλλὰ τὸν Μεταξᾶ τὸν ἐκτιμῶ. Ὅπως ἐκτιμῶ καὶ τὰ ἔργα του. Ἐκτιμῶ γιὰ παράδειγμα τὸ γεγονὸς ποὺ κυνήγησε τοὺς μασόνους λυσσαλέα. Ἐκτιμῶ ποὺ ἀντιστάθηκε σὲ κάθε κίνησι διαβρώσεως τοῦ κράτους. Ἐκτιμῶ ποὺ προσέλαβε κομμουνιστή γιὰ νὰ ἀναδιαρθρώσῃ τὸ ἐργασιακό σύστημα καὶ τὸ ἀσφαλιστικό. Ἐκτιμῶ ποὺ προσπάθησε, κι ἒως ἕναν βαθμό ἐπέτυχε, νὰ κάνῃ τοὺς Ἕλληνες νὰ ξαναπιστεύσουν στὸν ἑαυτόν τους.
Καὶ κάτι ἀκόμη, πρὶν σᾶς παρουσιάσω τὴν ἀποκάλυψι τοῦ Ἀμύνεσθαι Περί Πάτρης. Ὁ Μεταξᾶς ἦταν αὐτὸς ποὺ, παρὰ τὶς διαφωνίες, στάθηκε τὸ δεξὶ χέρι τοῦ Βενιζέλου καὶ ὁ στρατιωτικός του σύμβουλος. Ὁ Βενιζέλος, δὲν ἐλάμβανε καμμίαν ἀπόφασι, δίχως τὴν γνώμη τοῦ Μεταξᾶ. Ἐπίσης, ὁ Βενιζέλος, εἶχε ὁρίσει τὸν Μεταξᾶ ὡς τὸν κυριότερον διαχειριστὴ ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τοῦ κράτους. Αὐτὸ καί μόνον, λέει πάρα πολλά. Σὲ μίαν ἐποχή ποὺ οἱ βαλκανικοὶ πόλεμοι, οἱ ἐπανακτήσεις ἐδαφῶν ἀπὸ τοὺς Τούρκους καὶ οἱ μεγάλες ἀλλαγές στὴν Εὐρώπη, ὁδήγησαν στὸν Β. Παγκόσμιο Πόλεμο.
Υ.Γ. Πάντα ἀναρωτιόμουν, γιατί ὁ Βενιζέλος ποὺ κατέλαβε τὴ ἐξουσία μὲ τὴν βοήθεια τοῦ στρατοῦ, ἔκανε κίνημα κι ὁ Μεταξᾶς ποὺ κατέλαβε τὴν ἐξουσία μὲ ὑπογραφή τοῦ βασιλέως, καὶ δίχως στρατό, ἔκανε δικτατορία. Ποιός εἶναι αὐτός ποὺ χαρακτηρίζει; Καὶ γιατί μᾶς ἔχουν καταστρέψει τὴν ἀντίληψι; Ποῦ εἶναι οἱ Ἕλληνες ἐπὶ τέλους;
Στο σπίτι του Λαμπράκη δηλητηριάστηκε ο Μεταξάς
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.