Καλλιτέχνης ἤ ἀνισόῤῥοπος;

Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ἤμουν στὴν Πάτρα. Ἑκεῖ συνομιλῶντας μὲ ἕναν φίλο καλλιτέχνη ἔμαθα γιὰ τὸν Στέλιο Ἀρκαδίου.
Τί ἐστί Στέλιος Ἀρκαδίου;
Ἀρχικῶς κυττᾶξτε τὴν φωτογραφία παρακάτω, μὲ προσοχὴ παρακαλῶ, καὶ μετὰ τὸ ἀναλύουμε.  Ναί, εἶναι πραγματικὴ ἡ φωτογραφία!
Δὲν εἶναι περίεργο παιχνίδι τῶν εἰκόνων καὶ τοῦ Photoshop.
Εἶναι ἕνα αὐτὶ ποὺ ἐμφυτεύθηκε σὲ ἕνα χέρι!
Κι ὅλο αὐτὸ πρὸς τέρψιν τοῦ κοινοῦ του! Ἤ τοῦ ἰδίου!

Ὁ φίλος λοιπὸν ποὺ μὲ ἐνημέρωσε περὶ τοῦ θέματος ἦταν ἐνθουσιασμένος!
Εἴπαμε, καλλιτέχνης κι ὁ ἴδιος….
Ἀντιλαμβανόταν τὸ γεγονὸς ὥς κάτι ῥιζοσπαστικόν, καινοτόμον, ὁδηγό…
Τὴν ὥρα ποὺ μοῦ περιέγραφε τὸ «ἐπίτευγμα» τοῦ Ἀρκαδίου εἶχα ἀνατριχιάσει!
Ὁδηγοῦσα καὶ κάποιες στιγμὲς παρὰ λίγο νὰ χάσω τὸν ἔλεγχο…
Δὲν σχολίασα…
Τὸν ἄφησα νὰ μιλήσῃ, νὰ ἐκφράσῃ ὅλες του τὶς σκέψεις καὶ τὰ ὄνειρα…
Οὔτε λίγο οὔτε πολύ, κατάλαβα ἕνα πρᾶγμα…
Ἡ ἀντίληψίς του γιὰ τὴν τέχνη ταιρίαζει μὲ αὐτὴν τοῦ Ἀρκαδίου.
Ἀλλά ἡ ἀντίληψίς του γιά τόν ἄνθρωπο;
Ἐδῶ τὰ πράγματα ἦταν πιὸ …αἰσθησιακά!

Πιστεύει πὼς μόνον ἐὰν ὁ ἄνθρωπος καταφέρῃ νὰ ἐκφράσῃ ὅλα του τὰ συναισθήματα, μέσῳ τῶν αἰσθήσεων, τότε θὰ καταφέρῃ νὰ προσεγγίσῃ τὴν πραγματική του φύσιν.
Στὶς ἐρωτήσεις μου «χωνόταν» ὅλο καὶ πιὸ βαθειὰ στὴν σκέψιν του, πασχίζοντας νὰ μοῦ «ζωγραφίσῃ» μὲ ὅλα τὰ δυνατὰ χρώματα καὶ τὶς ἐκφράσεις τὰ ὅσα πιστεύει καὶ ὀραματίζεται.
Πάλι δὲν μιλοῦσα… Γιατί νά τό κάνω ἄλλως τέ;
Τὸ ζητούμενον ἦταν νὰ μάθω τὶς σκέψεις του, ὄχι νὰ καταθέσω τὶς δικές μου.
Ἄλλως τὲ δὲν κάναμε διάλογον. Μονόλογον ἔκανε!

Παραμένοντας ὅμως στὴν εἰκόνα ποὺ μοῦ περιέγραψε (καὶ μόλις σᾶς παρουσίασα) «πιάστηκα» καὶ ἄρχισα τὴν δική μου ἀνάπτυξιν περὶ τοῦ τὶ εἶναι ὁ Ἄνθρωπος καὶ τοῦ τὶ πράγματι θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι.
Διόλου δὲν μὲ ἐνδιέφερε ἡ Ὑβριστικὴ στάσις τοῦ Ἀρκαδίου.
Τόσα ξέρει, τόσα καταλαβαίνει καὶ τόσα κάνει.
Ἐὰν εἶναι δυνατὸν νὰ διαπραγματευόμαστε τὴν Φύσιν τῶν πραγμάτων!
Γεννηθήκαμε μὲ δύο πόδια, δύο χέρια, δύο μάτια, ἕνα κεφάλι, ἕνα στόμα καὶ ΜΟΝΟΝ δύο αὐτιά!
Γιὰ νὰ εἶναι ἐκεῖ ποὺ εἶναι τὰ αὐτιά μας ἔχουν κάποιον λόγο.
Αὐτὸς ἤ αὐτοὶ ἤ αὐτὸ ποὺ τὰ «τοποθέτησε»  ἐκεῖ κάτι ἤξερε περισσότερο ἀπὸ τὸν κάθε  Ἀρκαδίου.
Δὲν περίμενε νὰ ἔλθῃ ὁ Ἀρκαδίου, πρὸ κειμένου νὰ τοῦ ὑποδείξῃ τὸ πῶς κι ἀπὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ ἀκοῦμε.

Τὸ αὐτὶ ἔχει αὐτὴν τὴν θέσιν διότι ἀπὸ αὐτὸ τὸ ὕψος λαμβάνει μὲ τὸν βέλτιστον τρόπο τὰ ἠχητικὰ σήματα.
Ἔχει αὐτὴν τὴν θέσιν, κι ὄχι κάποιαν ἐσωτερική, διότι λειτουργεῖ ὥς δέκτης, κι ὄχι διότι θέλει νὰ διακοσμήσῃ κάτι ἄλλο. Ὅπως γιὰ παράδειγμα ἄδεια κεφάλια!  Ἤ χέρια…  Ἤ τέλος πάντων ὅ,τι καπνίσῃ στὸν καθένα!
Εἶναι ἔτσι κατασκευασμένον, πρὸ κειμένου νὰ δέχεται συγκεκριμένα ἠχητικὰ σήματα. `
Οὔτε μεγαλύτερα οὔτε μικρότερα.
Ἐὰν παραβιαστοῦν οἱ «κανόνες λειτουργίας» του, ἀπλῶς καταστρέφεται.
Εἶναι δῆλα δὴ ἕνας μηχανισμὸς τέλειος, γιὰ αὐτὸ τὸ σῶμα, αὐτοῦ τοῦ συγκεκριμένου ἀνθρώπου.

Ἄλλως τέ, σὲ ὅλο τὸ ζωϊκὸν βασίλειον τὰ αὐτιὰ βρίσκονται στὸ κεφάλι.
Ὄχι στὸ χέρι, στὸ πόδι ἤ στὰ …γεννητικὰ ὄργανα! (Κατὰ πῶς τὸ πηγαίνουν δὲν θὰ ἀργήσουμε νὰ τὸ δοῦμε κι αὐτό!)  

Ὅσο γιὰ τὶς αἰσθήσεις… Χμμμ… Μεγάλο θέμα κι αὐτό. Ἴσως μεγαλύτερον ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀνοσιούργημα μὲ τὸ αὐτί. Τί σημαίνει «νά ἐκφράσουμε τίς αἰσθήσεις μας»; 
Ὅμως σὲ αὐτὸ θὰ ἐπανέλθω συντόμως.
Ἀρκετὰ σᾶς ἀνεστάτωσα ἤδη μὲ τὸ αὐτὶ τοῦ Ἀρκαδίου.

Ἕνα μόνον πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε. 
Αὐτὴ εἶναι ἡ Φύσις μας!
Τὸ σῶμα μας, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ γεννιέται, ἔχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικὰ καὶ λειτουργίες! 
Τὰ πάντα εἶναι χρήσιμα, σημαντικὰ κι ἀπαραίτητα!
Κάθε παραβίασις αὐτῶν τῶν Φυσικῶν Νόμων, εἶναι κάτι ποὺθὰ ἐπιστρέψῃ σὲ ἐμᾶς, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὸν καλλίτερον τρόπο!
Ὁ σεβασμός, καθῶς καὶ ἡ ἀναγνώρισις αὐτῶν ποὺ ἔχουμε ὥς τετελεσμένον, σημαίνει ἀπλῶς συνειδητότητα.
Κάθε ἄλλη συμπεριφορὰ σημαίνει μόνον ἀνισοῤῥοπία. 

Φιλονόη.  

πρώτη δημοσίευσις 27 Αὐγούστου 2012

Φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply