«Γιὰ τὴν Ἑλλάδα».
Ὁ μεγαλύτερος μῦθος τῆς συγχρόνου Ἑλλάδος.
Σὰν σήμερα τὸ 1992 στοὺς Ὀλυμπιακοὺς τῆς Βαρκελώνης ὁ Πῦῤῥος Δῆμας παίρνει τὸ χρυσὸ μετάλλιο στὰ 82,5 κιλὰ τῆς ἄρσεως βαρῶν.
Στὰ μαγνητοσκοπημένα στιγμιότυπα ἀπὸ τὸ ζετέ, δηλαδὴ τὸν παλμὸ ποὺ ὁλοκληρώνεται σὲ δύο κινήσεις, ὁ Δῆμας φαίνεται νὰ φέρνῃ τὴν μπάρα στοὺς ὤμους, νὰ κοντοστέκεται, νὰ κραυγάζῃ «γιὰ τὴν Ἑλλάδα», καὶ μὲ τὴν δύναμη ποὺ τοῦ δίδει ὁ ἱερὸς ὅρκος, νὰ τεντώνῃ νικηφόρα τὰ χέρια.
Ὁ Δῆμας ἦταν ἕνα Βορειοηπειρωτόπουλο, ποὺ ἐγεννήθη καὶ διέπρεψε ὡς νεαρὸς ἀθλητὴς στὴν Ἀλβανία, ὥσπου τὸ 1991, στὰ 20 του, μὲ τὸ ἄνοιγμα τῶν συνόρων, ἦλθε στὴν Ἑλλάδα καὶ λίγο πρὶν ἀπὸ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς τῆς Βαρκελώνης, πῆρε τὴν ὑπηκοότητα καὶ ἠγωνίσθη ἐκεῖ γιὰ λογαριασμό της.
Μέχρι τότε ἦταν ἄγνωστος στὸ πλατὺ κοινό.
Τὸ χρυσὸ μετάλλιο τὸν ἔκανε ἀκαριαία ἐθνικὸ ἥρωα. Μεγάλο ῥόλο σ’ αὐτὸ ἔπαιξε ἡ πατριωτικὴ κραυγή.
Αὐτὸ ποὺ συνομολογεῖτο σιωπηλὰ ἀπὸ τοὺς ὀψίμους θαυμαστές του, ἦταν πὼς ἡ ἔκρηξις τοῦ καταπιεσμένου πατριωτισμοῦ του τὸν ἐβοήθησε νὰ ὑπερβῇ τὸν ἑαυτό του –ὅπως εἰκάζεται ὅτι ἐπέδρασαν στὸν Μπομπ Μπῆμον τὸ 1968 στὸ Μεξικό, οἱ ὑψωμένες γροθιὲς διαμαρτυρίας τῶν μαύρων συναθλητῶν του στὸ βάθρο τῶν νικητῶν τῶν 200 μέτρων, ὥστε νὰ φθάσῃ στὸ ἐξωπραγματικὸ 8.90 στὸ ἅλμα εἰς μῆκος.
Ὅμως τὰ πράγματα δὲν ἔγιναν ἔτσι.
Στὴν προσπάθεια ποὺ ὁ Δῆμας ἐφώναξε «γιὰ τὴν Ἑλλάδα», ἀπέτυχε! Εἶχε ἤδη κερδίσῃ τὸ χρυσό, καὶ τοῦ εἶχε μείνῃ μία τελευταία προσπάθεια, στὴν ὁποίαν ἐπεχείρησε νὰ κάνῃ παγκόσμιο ῥεκόρ. Ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς λοιπόν, ἠθέλησε νὰ δώσῃ ἕναν πιὸ «δραματικό» τόνο στὸ ὅλο ἐγχείρημα. Στὴν οὐσία –αὐτὴ εἶναι ἡ ἐκτίμησίς μου,- πανηγύριζε, διαλαλοῦσε στὸν κόσμο τὴν ἀγάπη του γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Ἀλλὰ δύναμη δὲν πῆρε!
Ἴσα-ἴσα, ἔχασε.
Ὅταν φωνάζῃ, ἐκτονώνεις ἐνέργεια, χάνεις δύναμη.
Ἔτσι, ὁ Δῆμας δὲν τὰ ἐσήκωσε τὰ «ἡρωικά» κιλά…
Ὅμως οἱ μοντὲρ τοῦ ἀθλητικοῦ τῆς ΕΡΤ ἦσαν ὀραματικοί. Κατάλαβαν ὅτι κρατοῦσαν στὰ χέρια τους τὴν μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ διορθώσουν τὸν σολοικισμὸ τῆς πραγματικότητος. Πῆραν τὸ «γιὰ τὴν Ἑλλάδα» τῆς ἀποτυχημένης προσπαθείας καὶ τὸ ἐκόλλησαν στὴν προσπάθεια τοῦ χρυσοῦ, φτιάχνοντας μίαν προσπάθεια ποὺ τὰ εἶχε ὅλα: δρᾶμα, πατριωτισμό, θρίαμβο. Ἐφτιαξαν ἕναν σύγχρονο μῦθο.
Ἡ ἄξεστος πραγματικότης ἐδῶ, στὸ 2:12:
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Ἐδῶ φτιάξανε ψεύτικα ἡρῶα στὴν Κύπρο γιὰ μάχες ποὺ δὲν ἔγιναν! Ἤτανε δυνατὸν νὰ μὴ ἡρωοποιήσουνε τὸν Δήμα;