Ἐφησυχασμοῦ καὶ Ἀδρανείας. Ἐφησυχασμοῦ καὶ ἀναβλητικότητος. Ἐφησυχασμοῦ καὶ αὐτοχειρίας.
Δὲν θὰ μᾶς λυπηθοῦν κάποιοι. Ἀντιθέτως θὰ ἐπιχειρήσουν νὰ μᾶς λειώσουν, ἢ ἀκόμη καὶ νὰ μᾶς ἀφανίσουν, ἐὰν ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα παρουσιάσουμε τὴν παραμικρὰ μορφὴ ἀντιστάσεως. Κι αὐτὸ τὸ γνωρίζουμε ἤδη…
Ὅμως…
Κάθε δική μας ἀπώλεια, σημαίνει πώς κάπου στὸ παρελθὸν ὑφίσταται μία δική μας ὑποχώρησις. Ἐκεῖ ἀκριβῶς ποὺ ὁ …«κακός» (ἢ καὶ ὁ ἢλίθιος) ἐντοπίζουν κενὰ ἀμύνης μας εἰσβάλλουν καὶ καταπατοῦν δικό μας ζωτικὸ χῶρο. Στὴν πραγματικότητα τὸ σημεῖον ἀπὸ τὸ ὁποῖον πρῶτοι ἐμεῖς ὑποχωροῦμε ἐμεῖς τὸ ὁρίζουμε καὶ ὄχι οἱ ἐχθροί μας.
Οἱ Βαθμοὶ Ἐλευθερίας ὅμως τοῦ Ἀνθρώπου, ὅταν ἀπωλεσθοῦν, δὲν ἐπιστρέφονται μὲ …αἰτήσεις, μὲ ἐκκλήσεις ἢ μὲ …ὑπομνήματα!!! Καί, ἀπὸ ἕνα σημεῖον καὶ μετά, δὲν ἐπιστρέφονται ἀναίμακτα. Χρειάζεται ἀποφασιστικότης, στόχευσις συγκεκριμένη καὶ κυρίως ἀπόλυτος δέσμευσις. Ἡ πολεμικὴ ἑτοιμότης δέ, γιὰ νὰ ἐπανακτηθοῦν, ἕνας πρὸς ἕναν, οἱ ἀπωλεσθέντες βαθμοὶ Ἐλευθερία, εἶναι ἡ ἀναγκαία συνθήκη ποὺ ἐπιβάλλεται νὰ ἐπικρατήσῃ, ὄταν κι ἐφ΄ ὅσον συγκρητικῶς οἰ ἀπωλεσθέντες βαθμοὶ ἐλευθερίας εἶναι περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἐναπομείναντες.
Θὰ ἦταν ὀξύμωρον λοιπὸν νὰ ἀναμένουμε ἐλπίζοντες τὴν ἐλεημοσύνη αὐτῶν ποὺ καθημερινῶς, βῆμα τὸ βῆμα, μᾶς μειώνουν τὸν ζωτικὸ χῶρο. Ἀκόμη κι ἐὰν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν προσκυνήσαμε, έφ’ ὅσον ἡ πλειοψηφία τὸ ἔχει κάνη, μᾶς συμπαρασύρει.
Θὰ ἦταν καὶ ὀξύμωρον καὶ αὐτοκτονικὸν τὸ νὰ ἀναμένουμε φιλεσπλαχνία.
Διότι τὴν σήμερον καταλήγουν, τελικῶς, αὐτόχειρες αὐτοὶ ποὺ ἀκόμη ἐλπίζουν, στὴν ὁποιανδήποτε ἐλεημοσύνη, ποὺ ὅμως ουδέποτε ἔρχεται. Μία ἐλεημοσύνη ποὺ ἀκόμη κι ἐὰν δοθῇ, δὲν δίδεται γιὰ νὰ ἀπομειωθοῦν οἱ φρικτοὶ πόνοι ποὺ βιώνει αὐτὸς ποὺ ἔχασε τοὺς βαθμοὺς Ἐλευθερίας του, ἀλλὰ ὠς δόλωμα γιὰ νὰ ἀπομειωθοῦν ἀκόμη περισσότεροι. Κάτι σὰν τὶς …χάνδρες καὶ τὰ καθρεπτάκια ποὺ ἐδίδοντο στοὺς Ἰνδιάνους!
Συνεπῶς, ὅσο κι ἐὰν μᾶς πονᾷ αὐτὴ ἡ διαπίστωσις, ἐλεημοσύνη (ὑπὸ πολλοὺς ὅρους) δικαιοῦνται μόνον οἱ …μελλοθάνατοι. Οἱ προσκυνημένοι ἐλπίζουν μέν, ἀλλὰ οὐδέποτε θὰ τὴν λάβουν.
Οἱ ἄλλοι, αὐτοὶ ποὺ δὲν προσκυνοῦν, γνωρίζουν πὼς ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι τὸ …ὑπνωτικὸ ποὺ δίδεται στοὺς ὑποψηφίους νεκρούς. Αὐτοὶ εἶναι ὅμως ποὺ μποροῦν νὰ κάνουν καὶ τὴν διαφορά, ἐφ΄ ὅσον, θέλοντας καὶ μή, ἡ συνειδητοποίησις τοῦ τέλους, ὅταν αὐτὸ πλησιάζῃ καὶ εἶναι ὁρατὸ ἀπὸ ὅσο τὸ δυνατὸν περισσοτέρους, εἶναι τὸ «σημεῖον σταθμὸ»ς ποὺ μετατρέπει κάποιον ἢ σὲ Πολεμιστὴ ἢ σὲ …πτῶμα.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.