Ἡ στάσις μέσα στὴν οἰκογένεια, μὰ καὶ μέσα στὴν κοινωνία, καθορίζεται ἀπὸ τὶς συνθῆκες. Ἐάν, γιὰ παράδειγμα, κάποιος μεγαλώνῃ μέσα στὴν φτώχεια, ὑποχρεώνεται νὰ μάθῃ νὰ ἐργάζεται γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ ἐπιβιώσῃ ἀξιοπρεπῶς. Ἐὰν πάλι μεγαλώνῃ μέσα στὴν χλιδή, περισσότερες πιθανότητες ἔχει νὰ γίνῃ σαπρόφυτον, παρὰ χρήσιμος ἄνθρωπος καὶ σημαντικός.
Ὅμως αὐτὲς οἱ συμπεριφορές μας, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν ὕπαρξιν ἢ μὴ χρήματος, εἶναι λίγο ἔως πολὺ γνωστές. Αὐτὸ ποὺ σπανίως πλέον μᾶς ἀπασχολεῖ εἶναι οἱ ῥόλοι ποὺ παίζουμε μέσα στὸ οἰκογενειακό μας περιβάλλον. Εἴθισται πλέον ὁ ἀνδρικὸς ῥόλος καὶ ὁ γυναικεῖος νὰ συγχέονται τόσο πολύ, ποὺ τελικῶς τὰ περισσότερα ζευγάρια νὰ καταλήγουν σὲ διαζύγια.
Καί, δυστυχῶς μας, τὸ κυριώτερον αἴτιον αὐτῶν τῶν διαζυγίων εἶναι ἡ μὴ διάκρισις τῶν ῥόλων μέσα στὴν οἰκογένεια.
Ὄχι, δὲν ἐπιζητῶ ἐπιστροφὴ σὲ παλαιότερες ἐποχές, ὅπου ἡ γυναῖκα ἦταν ὑποχείριον τοῦ ἀνδρός-ἀφέντου της. Ἐπιζητῶ ὅμως νὰ βροῦμε ἐπὶ τέλους τὴν ταὐτότητά μας καὶ νὰ παύσουμε νὰ συγχέουμε τοὺς ῥόλους μας. Διότι οἱ περισσότερες συγκρούσεις ξεκινοῦν ἀκριβῶς ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀδυναμία μας νὰ περιορισθοῦμε σὲ διακριτοὺς ῥόλους, ὑπεισερχόμενοι στοὺς ῥόλους τῶν ἄλλων καί, συνήθως, ἀπαιτώντας νὰ ὑποχωρήσουν ἐκεῖνοι ἀπὸ αὐτούς.
Οἱ καθαρὲς ἐξηγήσεις, ἔλεγαν οἱ παλαιοί, κάνουν τοὺς καλοὺς φίλους.
Κατὰ αὐτὴν τὴν λογικὴ λοιπὸν οἱ δυνατὲς σχέσεις βασίζονται σὲ καθαρὲς θέσεις. Οἱ καθαρὲς θέσεις, μὲ τὴν σειρά τους ἐγγυῶνται σχέσεις πλήρους ὑγείας. Αὐτὲς ὅμως οἱ σχέσεις κτίζονται καὶ καλλιεργῶνται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ σέβονται τοὺς ἑαυτούς τους καὶ τοὺς γύρω τους, ἀρνῶνται νὰ θυματοποιηθοῦν καὶ νὰ θυματοποιήσουν καὶ διδάσκουν μὲ τὴν συμπεριφορά τους ἀξιοπρέπεια, ἀναγνωρίζοντας κάθε στιγμὴ ποὺ τελείωνουν τὰ δικά τους δικαιώματα καὶ ποὺ ξεκινοῦν τῶν ἄλλων.
Ἐάν αὐτό δέν εἶναι διάκρισις ῥόλων, τότε τί εἶναι;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.