Ἡ μόνη οὐσιαστικὴ σχέσις στὴν ζωή μας, ποὺ θὰ τὴν …«κουβαλᾶμε» ἰσοβίως, εἶναι ἡ σχέσις μας μὲ τὸν ἑαυτόν μας.
Μία σχέσις ποὺ οὔτε μᾶς ἐδίδαξαν τὸ πῶς θὰ τὴν κτίσουμε καὶ πολὺ περισσότερο δὲν μάθαμε νὰ τιμοῦμε.
Θεωρούσαμε πάντα αὐτονόητον τὸ νὰ μᾶς …ἀγνοοῦμε.
Ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν ἑαυτόν μας ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἀρχίζουμε νὰ τὸν γνωρίζουμε.
Δῆλα δὴ ξεκινᾶ ἀπὸ ἐκείνην τὴν στιγμὴ ποὺ ἀποδεχόμεθα τὸ ποιοὶ εἴμαστε,.
Ὅταν συμβαίνῃ ἡ ἀποδοχὴ τότε ἀρχίζουμε νὰ σεβόμεθα τὶς πράξεις μας, τὶς ἐπιλογές μας καὶ τὶς ἰδιαιτερότητές μας.
Μία βάσις ἀναγκαία γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ δοῦμε τὸν κόσμο μέσα ἀπὸ τὰ πρίσματα τῆς ἐπικοινωνίας.
Διότι μόνον ὅταν ἡ ἐπικοινωνία μὲ ἐμᾶς ἐχει πλήρως ἀποκατασταθεῖ, μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε τὸν κόσμο γύρω μας καὶ νὰ ἐπικοινωνήσουμε μαζύ του.
Ἡ ἐπιδερμικότης τῆς ἐποχῆς μας ἀφήνει ἔξω ἀπὸ τὴν πραγματικὴ ἀναζήτησιν τὸν σημαντικότερό μας φίλο.
Θεωρώντας τον δεδομένον συχνὰ τὸν ἀγνοοῦμε καὶ τὸν τοποθετοῦμε πίσω ἀπὸ τὰ γεγονότα, μὴ ἐπιτρέποντάς του νὰ ἐκφρασθῇ καὶ νὰ μᾶς συντροφεύσῃ ἤ νὰ μᾶς συμβουλεύσῃ.
Κι ἔτσι, ὅσο κυλοῦν τὰ χρόνια, τόσο μεγαλυτέρα ἀπόστασις μᾶς χωρίζει μὲ …ἐμᾶς.
Προσεγγίζοντας ἐμᾶς, προσεγγίζουμε τὸν κόσμο, ἐφ΄ ὅσον κι ἐμεῖς, ὡς κύτταρον τοῦ κόσμου μας, ἐμπεριέχουμε ὅλες ἐκεῖνες τὶς πληροφορίες ποὺ τὸν ἐπανασυστήνουν.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.