Τὸ νέο βιβλίον τοῦ ἀγαπημένου μου φίλου Δημητρίου Δεσποτάκη εἶναι γεγονός!Δὲν τὸ ἔχω ἀκόμη πάρει στὰ χέρια μου, ἀλλὰ κρίνοντας ἀπὸ τὰ ἤδη ἔργα του, γνωρίζω ἐκ τῶν προτέρων πὼς θὰ εἶναι πάλι γεμάτο Ἑλλάδα, Ἔρωτα καὶ Φῶς!

Συνέχεια →

Γνώρισα τὸν ἥλιον εἰς τὰ μισὰ τῆς ζωῆς,
τὴν γῆν τῆς Αὐγῆς·
ὁποὺ πίσω του κρύβει,
μονάχα σταχτιὰ συννεφιὰ θαρρεῖς. Συνέχεια →

Εἰς τὴν γῆ τῆς Λεμεσοῦ

Δειλινὸν ἦταν τ’ Ἀπρίλη καὶ πόλεμος 
εἰς τῆς Λεμεσοῦ τὶς ἀκρογιαλιές·
ἥμερον ἦταν γαλάζιον ἡ ἀκτή,
τὰ μπλὲ σκοταδιασμένα ἀντίκρυ
καὶ μέσα του πορφύρα καρδιὰ 
καὶ μαβιὰ, κατακτηταὶ ἦταν, χρώματα… Συνέχεια →

– Γειὰ σου ὠρὲ μικρέ!
κατὰ ποῦ μωρὲ τραβᾶς μὲ φούρια;
καὶ αὐτὸν τὸν σπαζοξυλιὰ ὠρέ,
γιατὶ σὰν φυλακτὸν ὠρὲ
εἰς τὰ στήθια τὸν κραττεῖς;

Συνέχεια →

πρᾶξις α΄
Ἄγραυλος; παροῦσα!
Αἴαντας; παρών!
Ἀχιλλεύς; παρών! 
Λεωνίδας; παρών!
Κυναίγειρος; παρών!
Διηνέκης; παρών!
Ἀλέξανδρος; παρών! Συνέχεια →