Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Λόγος
Εἶναι μουσικὴ
Καντάτα
Ἕνα περίεργο ἐπεισόδιο διαβάζαμε τελευταία στὶς ἐφημερίδες,
ἕνας ἄντρας πῆγε σ᾿ ἕνα ἀπ᾿ αὐτὰ τὰ «σπίτια»,
πῆρε μιὰ γυναῖκα,
μὰ μόλις μπαίνουν στὸ δωμάτιο,
ἀντὶ νὰ γδυθῇ καὶ νὰ ἐπαναλάβῃ τὴν αἰώνια κίνηση,
γονάτισε μπροστά της, λέει, καὶ τῆς ζητοῦσε νὰ τὸν ἀφήσῃ Συνέχεια
Ἡ ξενητεμένη
…Χιλιάδες χρόνια πέρασαν γιὰ νὰ φανῆς καὶ πάλι!
Ὤ! δόξα νάχη τἄγνωστο λισγάρι τοῦ χωριάτη
ποῦ κύλισε τοῦ τάφου σου τὴν πέτρα κι ἀναστήθης!
Κ᾿ εἶδες τὸν κόσμο ἀλλοιώτικο, καὶ τὴν Ἑλλάδαν ἄλλη
καὶ ξένη τὴν Ἀνατολὴ καὶ βάρβαρη τὴ γῆ σου,
καὶ σὰ νὰ μὴν τὴ γνώρισες, διάβηκες πρὸς τὴ Δύση! Συνέχεια
Χρόνος…
Ἐχθὲς ὁ ἥλιος ἀνέτειλε ἀπὸ τὰ μάτια μου
καὶ σήμερα τοῦ παντὸς ἡ σιγή,
μὲ πλησιάζει μὲ τὸ νανούρισμά της… Συνέχεια
Ἀπολείπειν ὁ Θεὸς Ἀντώνιον
Σὰν ἔξαφνα, ὥρα μεσάνυκτ’, ἀκουσθῆ
ἀόρατος θίασος νὰ περνᾷ
μὲ μουσικὲς ἐξαίσιες, μὲ φωνές –
τὴν τύχη σου ποὺ ἐνδίδει πιά, τὰ ἔργα σου
ποὺ ἀπέτυχαν, τὰ σχέδια τῆς ζωῆς σου
ποὺ βγῆκαν ὅλα πλάνες, μὴ ἀνωφέλετα θρηνήσῃς.
Σὰν ἕτοιμος ἀπὸ καιρό, σὰν θαῤῤαλέος, Συνέχεια