Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀλεξανδρῆς Μιχαήλ

Προσωπογραφία Χαριδήμου τοῦ Ὠρείτου καὶ Ἀθηναίου πολίτου.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Προσωπογραφία Χαριδήμου τοῦ Ὠρείτου καὶ Ἀθηναίου πολίτου.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη
Ὁ Χαρίδημος ὑπῆρξε μία ἀντιφατικὴ προσωπικότητα μὲ ὑπέρμετρες φιλοδοξίες, ἂν βέβαια πιστεύουμε, ἔστω κατ’ ἐλάχιστον, ὅσα ἐκθέτει ὁ γνωστὸς ρήτορας καὶ πολιτικὸς Δημοσθένης στὸν λόγο του «κατ’ Ἀριστοκράτους», ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὴ βασικὴ πηγὴ πληροφόρησης, σχετικῆς μὲ τὴν πολιτικὴ καὶ κυρίως τὴ στρατιωτικὴ δράση καὶ τὸν χαρακτήρα τοῦ Χαριδήμου.

  1. Ὁ Χαρίδημος σύμφωνα μὲ τὸν ἀνωτέρω λόγο (παρ., 213) γεννήθηκε στὸν Ὠρεό (σ.σ., ἄγνωστο ἀκριβῶς πότε, ἀλλὰ φαίνεται ὅτι ἦταν σύγχρονος τοῦ Δημοσθἐνους). Ἡ μητέρα του, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα παραμένει ἄγνωστο, ἦταν «πολῖτις» τοῦ Ὠρεοῦ, μιᾶς ἀπὸ τὶς τέσσερες σημαντικὲς τότε πόλεις τῆς Εὔβοιας. Ὁ ρήτορας ὄχι μόνο ἀποφεύγει νὰ ἀναφέρει τὸ ὄνομα καὶ τὴν καταγωγὴ τοῦ πατέρα του, ἀλλὰ τὸν θεωρεῖ νόθο, ὅπως ἀκριβῶς οἱ νὀθοι στὸ Κυνόσαργες τῆς Ἀθήνας. Παρεκβατικὰ σημειώνουμε ὅτι ἐκεῖ ὑπῆρχε Συνέχεια →

Οἱ Γεφυραῖοι.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

  1. Οἱ Γεφυραῖοι.
  2. Τὸ οὐσιαστικὸ γέφυρα καὶ τὸ ρῆμα γεφυρόω εἶναι λέξεις γνωστὲς στὸν Ὅμηρο, ὁ ὁποῖος τὴν μὲν πρώτη ἀναφέρει ἑπτὰ φορές (Δ 371, Ε 88, Ε 89, Θ 378, Θ 553, Λ 160, Υ 427), τὴν δὲ δεύτερη δύο (Ο 357, Φ 245). Τὸ οὐσιαστικὸ στὸν ἑνικὸ σημαίνει τὸ ἐγειρόμενο πρόχωμα, προκειμένου νὰ ἐμποδίσει τὴν πλημμύρα ποταμοῦ, καὶ στὸν πληθυντικὸ τὴν μεταξὺ τῶν φαλάγγων δίοδο, διὰ τῆς ὁποίας μποροῦσε κάποιος νὰ διαφύγει. Τὸ ρῆμα σημαίνει ἐγείρω πρόχωμα ἢ κατασκευάζω γέφυρα ἢ ζευγνύω μὲ γέφυρα. Ἀπὸ τὸ γέφυρα προῆλθαν τὸ ὑποκοριστικὸ γεφύριον (Αἰλιανός) καὶ τὰ σύνθετα γεφυροποιῶ (Πολύβιος), γεφυροποιός (Πλούταρχος). Τὰ γεφυροποιία (Ἰουστινίανειος Κώδικας), γεφυρεργάτης (Τζέτζης) καὶ γεφυρουργία (Τζέτζης) εἶναι μεσαιωνικά. Ἀπὸ τὸ γεφυρόω προῆλθαν τὸ γεφύρωσις (Στράβων), τὸ γεφυρωτής (Πλούταρχος), τὸ γεφύρωμα (Ἰώσηπος). Συνέχεια →

Ὁ Ὅμηρος τραγουδάει καὶ χορεύει.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ὁ Ὅμηρος τραγουδάει καὶ χορεύει.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

 

 

Τὸ τραγούδι καὶ ὁ χορὸς εἶναι τόσο παλιὰ ὅσο καὶ ο κόσμος, καὶ δὲν εἶναι διόλου παράξενο ποὺ ὁ Ὅμηρος κάνει πλεῖστες ἀναφορὲς σὲ τραγουδιστές, σὲ τραγούδια καὶ σὲ χοροὺς μὲ ἀξεπέραστο τρόπο ποὺ μόνο ἐκεῖνος γνώριζε. Τὸ τραγούδι ἐκφράζει ἔντονα πάθη ψυχῆς,χαρά, λύπη, πόνο, νοσταλγία, ἔρωτα, ἐνῶ ὁ χορὸς εἶναι ὁλοκληρωμένη ἔκφραση τοῦ ψυχικοῦ κόσμου, διότι συνδυάζει ἁρμονικὰ τὸν λόγο, τὴ μελωδία, τὴ μουσικὴ καὶ τὴν κίνηση.

     Ἡ ἐπίκληση τῆς Μούσας στὸν πρῶτο στίχο τῆς Ἰλιάδος «Μῆνιν ἄειδε θεά» καθιστᾶ σαφῆ τὸν ρόλο τῆς θεᾶς καὶ τοῦ στιχοπλόκου. Ἡ πρώτη ἐγείρει καὶ ἐμπνέει τὴν φαντασία τοῦ δημιουργοῦ καὶ ὁ δημιουργὸς οἰστρηλατούμενος πλέκει μὲ μουσικὸ ρυθμὸ τοὺς στίχους, μὲ τοὺς ὁποίους ἐξυμνεῖ κλέα ἀνδρῶν. Οἱ σημασίες τοῦ ρήματος Συνέχεια →