Λεξιπαιδιά: Τὸ λουρὶ στὴν μάννα.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

  1. Ὅσο πλούσια κι ἂν εἶναι μία γλώσσα καὶ ὅσο ἱστορικὸ βάθος κι ἂν ἔχει, ἔρχονται χρόνια καὶ καιροὶ ποὺ κάτω ἀπὸ ὁρισμένες συνθῆκες ἀναγκάζεται νὰ δανείζεται λίγες ἢ πολλὲς λέξεις ἀπὸ ἄλλες γλῶσσες. Αὐτὸ συνέβη καὶ μὲ τὴν ἑλληνική, ἡ ὁποία, παρόλο ποὺ οὐδόλως ἐζήλωσε τὴν κατώτερή της λατινική, ἐν τούτοις πολιτογράφησε ἀρκετὲς λέξεις ἀπὸ ἐκείνη, ἀχρηστεύοντας παράλληλα δικές της. Συνέχεια

Λεξιπαιδιά: Παρθενοπίπης περιωπῆς.

  Λεξιπαιδιά Παρθενοπίπης περιωπῆς. 

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

Τελικὰ ὁ Ὅμηρος τὰ ἔχει πεῖ ὅλα καὶ δὲν ἄφησε κανένα ἔδαφος ἀπάτητο, ὅσο κι ἂν ψάχνουν μερικοὶ καὶ ψάχνονται πῶς νὰ τὸν ἐξαφανίσουν. Ἀρχικὰ συμβούλευαν καὶ ἀπαιτοῦσαν νὰ διδάσκεται ὁ ΠΟΙΗΤΗΣ ἀπὸ μετάφραση καὶ σὲ κάποιες τάξεις ἀπὸ τὸ πρωτότυπο. Πέτυχαν νὰ διδάσκεται μόνο ἀπὸ μετάφραση, ἡ ὁποία περιέχει περισσότερες ἄγνωστες λέξεις ἀπὸ τὸ πρωτότυπο. Ἔτσι ὁ διδασκόμενος θαυμάζει τὸν μεταφραστὴ καὶ ὄχι τὸν ΠΟΙΗΤΗ. Τὸ ἴδιο ἐπιδιώκουν γενικὰ μὲ τὴ διδασκαλία τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας. Φαίνεται πὼς ἔχουν ἕτοιμες μεταφράσεις τοῦ Νίτσε καὶ τοῦ Μάρξ, μὲ τὶς ὁποῖες θὰ βομβαρδίζουν τοὺς μαθητές, ἔτσι γιὰ νὰ τοὺς ὑπενθυμίζουν ποιοὶ εἶναι οἱ κρατοῦντες. Δὲν βιάζονται νὰ ἐκτελέσουν μὲ μιᾶς τὸ πείραμα τοῦ Παβλόφ, γιατὶ εἶναι βέβαιοι γιὰ τὸ ἀποτέλεσμα. Συνέχεια

Λεξιπαιδιά: Ἄσπρα κοράκια, μαῦρα κοράκια….

Λεξιπαιδιά Ἄσπρα κοράκια, μαῦρα κοράκια....

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

Προσημαίνω ὅτι τὸ ἀκόλουθο κείμενο δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὸ θεατρικὸ ἔργο τοῦ Δ. Ψαθᾶ «Ξύπνα Βασίλη», ὅπου ἀκούεται ἡ φράση «ἄσπρα κοράκια, μαῦρα κοράκια» (ὁ Ἀριστοτέλης μνημονεύει καὶ λευκὸ εἶδος κόρακα). Στὸ κείμενο γίνονται διασαφήσεις καὶ ἐπεξηγήσεις λέξεων, οἱ ὁποῖες παράγονται ἀπὸ τὸ κόραξ.

  1. Ὁ κόραξ δὲν ἀπαντᾶται στὸν Ὅμηρο ὡς πτηνὸ ἀλλὰ ὡς περιφραστικὴ τοπωνυμία τῆς Ἰθάκης «Κόρακος Πέτρη» (ν408), ἡ ὁποία ὀφείλει τὴ γενεσιουργὸ αἰτία στὸ ὁμώνυμο πτηνό, τὸ ὁποῖο ἐνδιαιτᾶτο ἐπὶ πέτρας πάνω σὲ λόφο. Τέτοιες τοπωνυμίες, μάλιστα συχνότατες, ὑφίστανται καὶ σήμερα σὲ πολλὰ μέρη τῆς Ἑλλάδας, ὅπως Κορακόπετρα, Κορακόλιθος> Καρακόλιθο. Συνέχεια

Ἀπὸ τὸν θαυμαστὸ κόσμο τοῦ Ὁμήρου: Γεωργικὰ ἐργαλεῖα-Δερματουργία

 

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

 

 

Α. ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ:

    Ὁ γεωργικὸς βίος στὰ ὁμηρικὰ χρόνια εἶναι ἀρκούντως ἀνεπτυγμένος, καθὼς γίνεται φανερὴ  ἀπὸ τὰ ἐργαλεῖα, τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνταν καὶ τὰ ὁποῖα ὑπάρχουν καὶ σήμερα μὲ τὶς ἴδιες σχεδὸν λέξεις.

    Ἡ ἄρουρα, πέραν τῶν ἰδιαιτέρων σημασιῶν (χώρας, πατρίδας) εἶναι ὁ γεωργήσιμος τόπος καὶ ταυτίζεται μὲ τὴν ὁμόρριζη λέξη ἄροσις. Ὁ γεωργός, ἀροτήρ, ὀργώνει/καλιεργεῖ, ἀρο τὴν ἄρουρα, μὲ τὸ ἀλέτρι, τὸ ἄροτρον, τὸ ὁποῖο περιγράφεται συμπαγές, πηκτόν. Τὸ ἀλέτρι σύρεται ἀπὸ μουλάρια, ἡμιόνους, καὶ βόδια, βοῦς. Οἱ ἡμίονοι παρακινοῦνται μὲ τὸ μαστίγιο, τὴν μάστιγα ἢ τὴν ἱμάσθη (= δερμάτινος ἱμάντας), καὶ τὰ βόδια μὲ τὴ βουκέντρα, τὴν βουπλῆγα, ἡ ὁποία εἶναι μία μακρὰ ῥάβδος καταλήγουσα σὲ σιδερένια αἰχμή, τὴν ἀκωκή. Συνέχεια

Ἀπὸ τὸν θαυμαστὸ κόσμο τοῦ Ὁμήρου: Ὁ οἰωνὸς καὶ ὁ ἀλλοπρόσαλλος.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

 

 

A. Γιὰ τὸ ἔτυμο τῆς λέξης οἰωνὸς ὑπάρχουν δύο ἀπόψεις: Κατὰ τὴν πρώτη καὶ συνήθη παράγεται ἀπὸ τὸ οἶος= μόνος {παράβαλε τὸ υἱός> υἱωνός= ὁ γιὸς τοῦ γιοῦ, ὁ ἐγγονός, καὶ τὸ κοινός> κοινωνός} καὶ σημαίνει τὸ μονῆρες πτηνὸ κατ’ ἀντιδιαστολὴ πρὸς τὰ συναγελαζόμενα καὶ κοινωνικῶς συμβιοῦντα. Κατὰ τὴ δεύτερη τῶν νεωτέρων γλωσσολόγων τὸ ἔτυμο ἀνευρίσκεται στὴ ρίζα vis> avis (=πτηνό, λατινιστί)> οFι-ωνός.

    Ἡ ἀρχικὴ σημασία τῆς λέξης ἦταν πτηνό, καὶ ἰδιαίτερα κάθε μεγάλο καὶ σαρκοφάγο, τὸ ὄρνιο, ὅπως λέμε σήμερα. Τέτοια πτηνὰ εἶναι τὰ εἴδη τῶν ἀετῶν, τῶν γυπῶν καὶ τῶν ἱεράκων. Συνέχεια

Οἱ Πέντε Ἐφιάλται.

 

Οἱ Πέντε Ἐφιᾶλται.Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

  1. Ὁ πρῶτος Ἐφιάλτης παρουσιάζεται ἀπὸ τὸν Ὅμηρο ὡς γιὸς τοῦ Ἁλωέως (κατὰ τὸν μῦθο μᾶλλον τοῦ Ποσειδῶνος) καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ὤτου. Τὰ δύο ἀδέλφια εἶχαν γιγάντιο σωματικὸ μέγεθος καὶ ὑπερβολικὴ δύναμη. Κρατοῦσαν μέσα σὲ χάλκινο δοχεῖο ἐπὶ δεκατρεῖς μῆνες αἰχμἀλωτο τὸν Ἄρη (Ε 385), τὸν ὁποῖο ἀπελευθέρωσε ὁ Ἑρμῆς, καὶ ἐπεχείρησαν νὰ ἐπιθέσουν (λ 305-319) τὴν Ὄσσα πάνω στὸν Ὄλυμπο, πάνω σ’ αὐτὴ τὸ Πήλιο καὶ ἔτσι νὰ ἀνεβοῦν στὸν Οὐρανό. Τὸ ὄνομα τοῦ Ἐφιάλτη συνδέθηκε μὲ διαταραχὴ τοῦ ὀργανισμοῦ (καὶ μάλιστα τῆς πέψεως) ποὺ συμβαίνει στὸν ὕπνο καὶ συνεπάγεται τρομακτικὰ ὄνειρα καὶ γενικὴ δυσφορία (οἱ ἀρχαῖοι χρησιμοποιοῦσαν καὶ τὴ λέξη πνιγαλίων). Γιὰ τὴ θεραπεία τῆς διαταραχῆς ὁ Διοσκουρίδης προτείνει ὡς Συνέχεια