Ὡραία ἐσὺ δροσιὰ τῶν φύλλων,
πιστὴ τῆς μοναχικῆς λιμναίας θεᾶς,
τῆς Ἀρτέμιδος ἐλάφι ξανθόν,
τὴν βροχὴν τοῦ βουνοῦ ν’ ἀγαπᾶς.
Ὡραία τοῦ αὐγούστου ἐσὺ θέρμη,
ἐραστής σου ὁ δραπέτης νοτιᾶς,
τοῦ Ἑρμέα ταχὺς συνάγγελλος,
τὴν σταχτιὰ συννεφιὰ ἀγκαλιὰ νὰ κραττᾶς. Συνέχεια