Πάνω στὶς Μαδάρες τῆς Ἀνωπόλεως καὶ τῆς Ἀράδαινας, στα ἡρωικὰ Σφακιά…
Μοῦ μίλησε γιὰ τὴν ζωὴ του…
Ἔβγαλε τὰ σώψυχά του…
Ἀπὸ πέντε χρονῶ βόσκει πρόβατα…
Τὰ πηγαινοφέρνει ὡς τὸν Ὁμαλό…
Γράμματα δὲν μπόρεσε νὰ μάθῃ… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἄνθρωποι
«Θὰ μείνω δίπλα της ἔως τὸ τέλος…»
Σήμερα άκουσα μια συγκλονιστική κουβέντα από έναν ηλικιωμένο άνδρα.
Έχει τη γυναίκα του με Αλτσχάιμερ τέσσερα χρόνια τώρα, και τον τελευταίο καιρό είναι κατάκοιτη.
Τις περισσότερες ώρες είναι κοντά της (τον βοηθάει και μια κοπέλα).
Αυτός την ταΐζει, αυτός την πλένει, αυτός της χαϊδεύει το πρόσωπο.
Ήμουν εκεί και το είδα. Είδα μια γυναίκα – όχι μεγάλη, γύρω στα 70 – χωρίς βλέμμα. Συνέχεια
Τὸ δόγμα τοῦ …«Ἐγώ»…!!!
ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ…
…πὼς ὁ ἄνθρωπος, ἐνῶ ἐξελίχθη στὰ βάθη τῶν αἰώνων τὸ πνεῦμα, ὁ νοῦς, ἡ σκέψις, ἡ λογικὴ καὶ ὄλες οἱ συναφεῖς καὶ συμπαθεῖς παρελκόμενες ἔννοιες, αὐτὸ ποὺ κατάφερε τελικὰ εἶναι νὰ δοξάσῃ καὶ νὰ ὑμνήσῃ τὸν πόλεμο, τὴν πεῖνα, τὴν δυστυχία, τὴν φτώχεια, τὸ ἔγκλημα, τὴν ἀναισθησία, τὴν καταῤῥάκωσι τῆς ἀνθρωπίνου ὑποστάσεως, τὴν ἀσέβεια στὸ φυσικό του περιβάλλον, τὴν ἀνηθικότητα σὲ ὄλες τὶς ἐκφάνσεις της, καθὼς καὶ ἔνα σωρὸ ἄλλα …κακούδια… Συνέχεια
Ὅταν δέν ἔχουμε ἀνθρώπινες κοινωνίες πόση ἀξία ἔχουν οἱ οἰκονομικές ἐπιτυχίες;
Πρὶν ἀπὸ λίγο ἔμαθα ἐδῶ, στὸν Βύρωνα ποὺ εὑρίσκομαι, ὅτι ἔνας παλαιὸς Βυρωνιώτης, ποὺ τὸν ἤξερα ἀπὸ μικρός, πέθανε σὰν τὸ σκυλὶ στὸ ἀμπέλι.
Ἔμεινε ἄνεργος στὰ 55 του, εἶχε κάποια προβλήματα ὑγείας κι ἔμεινε ἀνασφάλιστος.
Τοῦ ἔκοψαν τὸ ἠλεκτρικὸ καὶ ζοῦσε ἀπὸ τὴ βοήθεια κάποιων παλαιῶν φίλων καὶ γειτόνων. Συνέχεια
Ἂν συγκινῆσαι ἐκ τῶν κραυγῶν ἑνὸς βρέφους ποὺ τὸ σουβλίζει μιὰ λόγχη…
Εἶναι ὑποκρισία τὸ νὰ φρονῇς καὶ νὰ διατυμπανίζῃς ὅτι «ἄνθρωπος» εἶναι μόνον τὸ πλᾶσμα αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἐξῆλθεν ἐκ μιᾶς μήτρας καὶ ἠκούσθη ἡ φωνὴ του, ἐνῷ τὸ «ἄλλον», τὸ βυθισμένον στὴν ἱερᾶν, ὑγρᾶν σιγὴν τοῦ Mobilis in Mobili μιᾶς μήτρας, Συνέχεια
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι…
Ὁ φίλος μου ὁ Μιχάλης γράφει κάποια τρυφερά, πανέμορφα κείμενα, ποὺ ἐξυμνοῦν τὸν Ἄνθρωπο, τὸν Ἔρωτα καὶ τὴν Ζωή.
Σήμερα λοιπόν, γιὰ δευτέρα φορά, τὸν φιλοξενῶ στὴν σελίδα μας…
Ἀξίζει πράγματι τὸν κόπο κάποιος νὰ προσέξῃ τὴν τρυφερότητα στὸν λόγο του.
Συνέχεια