Στις νεοταξικές οχλόμαζες το θύμα βρίσκεται σε μια μόνιμη σχέση μίσους και πάθους με τον δήμιό του…
Ως εκ τούτου, δεν πιστεύω να υπάρχει ηδονικότερο συναίσθημα για κάθε θύμα απο το να παρακολουθεί το… «διαστημικό» του μέλλον σε τραπεζικές διαφημίσεις που του λένε «σε στηρίζουμε»… «βρισκόμαστε δίπλα σου» κτλ… περιμένοντας καρτερικά την ημέρα που θα του κατάσχουν το σπίτι.