Κλείνουν οριστικά τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία της χώρας, ενώ κατάθλιψη και αυτοκτονίες πλήττουν τον πληθυσμό
Εἶναι ὁριστικόν, κατὰ πῶς φαίνεται.
Τόσοι ἄνθρωποι, ποὺ πάσχουν νοητικῶς, ἔχουν κυριολεκτικῶς κρεμαστῇ ἀπὸ τὶς ὅποιες, μικρὲς ἤ μεγάλες παροχές, προσφέρονται μέσα σὲ αὐτὰ τὰ ἱδρύματα. Τί θά ἀπογίνουν; Ποῦ θά καταλήξουν;
Τὴν ἀπάντησι μᾶς τὴν ἔδωσε φίλη τοῦ ἱστολογίου, πρὸ μηνῶν: Συνέχεια
Το διαβάσαμε και αυτόοο…!!! στο δημοσίευμα του αντιβάρου.
Πάμε να τα ξαναπάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Πόσα είναι τα φύλα; Δύο. Το άρρεν και το θήλυ.
Προσπαθούν να μας περάσουν ως φύλο και το ουδέτερον.
Ουδέτερον σημαίνει αυτό που δεν έχει ου δε έν έτερον, ούτε το ένα ούτε το άλλο, κανένα από τα δύο.
Άρα τα φύλα είναι δύο.
Το ουδέτερον «φύλον» είναι αυτό που δεν είναι ούτε αρσενικόν ούτε θηλυκόν.
Συνεπώς δεν μπορούν να Συνέχεια
Μάλλον… Κατὰ πῶς φαίνεται ἀπὸ τὰ ἔργα του, συζητᾶμε γιὰ ἕναν δάσκαλο μὲ συνείδησι καὶ στοιχειώδη ἀντίληψι.
Βλέπετε, οἱ περισσότεροι δάσκαλοι ἔχουν ἐκπαιδευθεῖ ἀπὸ τὸ σύστημα πρὸ κειμένου νὰ παράγουν δούλους καὶ ὑπηκόους, ξεκινῶντας φυσικὰ ἀπὸ τὸ νὰ διατηροῦν τοὺς ἑαυτούς των σὲ αὐτὴν τὴν κατάστασιν.
Ἐτοῦτος ὅμως ὁ δάσκαλος κάτι πασχίζει νὰ πράξῃ διαφορετικό…
Κάπως δουλεύει σὲ βάθος… Συνέχεια
Δὲν ξέρω…
Διαβάζω ἐδῶ καὶ ἡμέρες γιὰ καταιγίδες, γιὰ στροβίλους, γιὰ τὸν κακό τους τὸν καιρὸ καὶ πράγματι, ἀφ΄ ἑνὸς δὲν φοβᾶμαι, ἀφ΄ ἑτέρου δὲν μὲ ἀγγίζει. Ἐπεὶ δὴ ὅμως ἡ διαίσθησίς μου δὲν εἶναι κάτι ποὺ ἀγνοῶ, θὰ ἔλεγα πὼς μέσα μία φωνούλα μοῦ ὑπαγορεύει πὼς πράγματι κάτι τρέχει, ἀλλὰ ὄχι ἀπὸ τὸν Ἥλιο. Ὄχι ἀπὸ αὐτόν.
Τότε ἀπό ποῦ; Καί γιατί;
Πρὸ χθὲς συζητούσαμε μὲ ἕναν φίλο, προγραμματιστή, γιὰ τὸ πόσο μποροῦν νὰ ἐπηρεάσουν, ἤ ὄχι, τὰ μαγνητικὰ πεδία τὶς ἐπικοινωνίες μας. Πολύ, αὐτὸ εἶναι ἀποδεδειγμένον.
Εἶτε προέρχνονται ἀπὸ τὸν Ἥλιο, εἶτε ἀπὸ κάτι κοπρόσκυλα ποὺ τὸ παίζουν θεοί, εἶναι τὸ ἴδιο ἐπικίνδυνες. Μόνον ποὺ ὅταν προέρχονται ἀπὸ τὸν Ἥλιο χαρακτηρίζονται ἡλιακὲς κι ὅταν προέρχονται ἀπὸ τὰ κοπρόσκυλα …ἀναβαπτίζονται σὲ ἡλιακές. Ποῦ νά τολμήσουν νά ὁμολογήσουν τά πειράματα πού ἐφαρμόζουν ἐπάνω μας; Τόσο ἀλῆτες…
Πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων ἀναζητούσαμε στὸ google earth, μὲ φίλο, κάτοικο τοῦ ἐξωτερικοῦ, τὶς συντεταγμένες τῆς ὀμιχλοπαγίδος τῶν Ἰωαννίνων. Ἐπεὶ δὴ μὲ τοὺς χάρτες παραμένω κάπως …δυσκίνητη, μὲ καθοδήγησε ὁ φίλος καὶ κατάφερα νὰ διαπιστώσω πὼς πράγματι, ἐκεῖ ποὺ βλέπαμε ὑπάρχει κάποια ἐγκατάστασις ποὺ κάτι κάνει. Ἰπτάμενοι δίσκοι δὲν ὑπάρχουν, ἐξωγήινοι δὲν ἔχουν ἀκόμη φθάσῃ γιὰ καφὲ καὶ νεραντζάκι, χρῆμα δὲν πετοῦν αὐτοὶ ποὺ τὰ ἔφτιαξαν, στὴν τύχη…
Συνεπῶς; Τί εἶναι αὐτά τά τερατουργήματα πού ἐγέμισαν τά βουνά μας;
Μετὰ τὶς «ὀμιχλοπαγῖδες», στὰ Ἰωάννινα καὶ στὴν Κάρυστο, γιὰ τὶς ὁποῖες μάθαμε ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Λαμπρόπουλο, τώρα νέα «ὀμιχλοπαγίδα» ἔρχεται στὸ φῶς τῆς δημοσιότητος.
Αὐτὴν τὴν φορὰ στὸν Ὑμηττό, στὴν καρδιὰ τοῦ λεκανοπεδίου καὶ στὸ κέντρο μεγάλων σὲ ἀριθμὸ πληθυσμῶν.
Τὸ ἐὰν ὁ Ὑμηττὸς εἶναι ἕνα βουνὸ ποὺ κρύβει ἤ δὲν κρύβει μυστικά, εἶναι τελείως διαφορετικὸν ἀπὸ τὴν ὕπαρξιν «ὀμιχλοπαγίδος», ποὺ κύριον στόχο ἔχει τὴν δική μας καταστολή. Διότι οἱ φερόμενες ὡς «ὀμιχλοπαγίδες» δὲν εἶναι τίποτα περισσότερο, ἤ λιγότερο, ἀπὸ ἐκπομπὴ δηλητηριασμένων νεφῶν, εἶτε μὲ διάφορα μέταλλα, εἶτε μὲ διαφόρους ἰούς, εἶτε ἀκόμη καὶ μὲ ἀέρια καταστολῆς.
Συνέχεια
