Ὕβρις καὶ Νέμεσις…
Γιὰ νὰ ὑπάρξῃ Νέμεσις, πρέπει νὰ τὴν ἔχῃ ἐπισύρει ἡ Ὕβρις…
Κι ἐδῶ συζητᾶμε γιὰ τὴν ἀπόλυτον Ὕβριν!

Οι Ποιητές και οι Λογοτέχνες δίνουν την φυσιογνωμία του Έθνους. Αυτή λοιπόν την φυσιογνωμία επιχειρούν σήμερα να την παραμορφώσουν. Δεν έχουμε φυσιογνωμία Ελληνική… 

Υπάρχει μια νοοτροπία που θέλει να τα απλοποιήσει όλα. Κι αναρωτιέμαι γιατί; Γιατί οι άνθρωποι δεν πρέπει να μοχθούν; Γιατί ο καρπός του μόχθου περιφρονείται τόσο πολύ, ενώ τόσο ανάγκη τον έχουμε τώρα ειδικά  που ανήκουμε στην Ευρώπη και χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε τα πνευματικά όπλα; 

Αυτή η νοοτροπία της απλοποιήσεως μας έχει οδηγήσει στο σημείο να κακοποιούμε και να εκχυδαΐζουμε τα πάντα. Είναι απελπιστικό, οδυνηρό, για να μην πω θανατηφόρο. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς τι θα παραλάβει και από ποιους η νέα γενιά, με την οποία τόσο πολύ ασχολείται η παρούσα κατάστασις. Τι σκοπό έχουν άραγε οι υπεύθυνοι που μεταχειρίζονται τόσο άσχημα την γλώσσα; Τι τέλος πάντων θέλουν να παραδώσουν και από ποιούς το παρέλαβαν; Ύβρις και τίποτε άλλο χαρακτηρίζει την παρούσα κατάσταση. 
Ύβρις και δυστυχώς, της Ύβρεως, πάντοτε έπεται η Νέμεσις… Τώρα βέβαια μιλάμε περί πολιτιστικού κόσμου, περί πολιτιστικών εκδηλώσεων. Τι θα πει πολιτιστικό; Παίζουμε με τις λέξεις. Λέμε λέξεις. Και βεβαίως πίσω απ’ αυτές τις λέξεις δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά ένας μοναδικός σκοπός: Η ερείπωση της γλώσσας, η κατάργηση των εννοιών, ώστε οι άνθρωποι ούτε να συνεννοούνται, ούτε να μπορούν να σκέφτονται… Γιατί μόνον έτσι θα μπορούν ορισμένοι να κάνουν την δουλειά τους: Να θάψουν τον τόπο… Είμαι Έλληνας, γι’ αυτό πονώ και υποφέρω για ό,τι βλέπω μπροστά μου. Για ό,τι αισθάνομαι να έρχεται…– Δημήτρης Χορν –

 Ἀπὸ τὴν Σοφία Ζήνδρου

Μόνον τὴν Νέμεσιν πλέον ἀναμένω! Καὶ ξέρω πὼς ἔρχεται… Ὅπως τῆς πρέπει!

Φιλονόη.