Μία διαπίστωσις ἀπὸ τὸν ἀγαπητό Στέφανο Ληναῖο ποὺ κατεγράφῃ μόλις πρὸ …11 ἐτῶν! Τί συμπτώσεις κι αὐτὲς ὅμως…

Ἀτελείωτες.

Φιλονόη.

(φωτογραφία ἀπό ἐδῶ)

Αυτό το κείμενο γράφτηκε πριν 11 χρόνια ακριβώς..

Σας βεβαιώνω ότι σας το στέλνω τώρα,χωρίς ν’αλλάξω ούτε μια λέξη..

Στέφανος Ληναῖος.

”””””””””””””””””’

..ΤΑ  ΓΡΑΝΑΖΙΑ  ΤΗΣ  ΕΞΟΥΣΙΑΣ 

===========================

                Οταν ο αλησμόνητος, μεγάλος μας δάσκαλος Ζαν Πολ Σαρτρ, έγραφε, πριν, περίπου,πενήντα χρόνια, το προφητικό του μυθιστόρημα ” Τα γρανάζια”,` λίγοι, ασφαλώς, αναγνώστες του, τότε, θα μπορούσαν  να προβλέψουν τη μέγιστη, διαχρονική του αξία..

                Κι όμως, ήταν τόσο φανερό,τόσο ξεκάθαρο το μήνυμά του. Οι επαναστάτες-ηγέτες που ξεσήκωναν στην εικοσαετία του 40-60, τις “μάζες” της Αφρικής και της Ασίας, ήταν οι ίδιοι, ουσιαστικά, λατινοαμερικάνοι ηγέτες της εικοσαετίας του  ’50-’70 και είναι οι ίδιοι, οι σημερινοί,κοινοβουλευτικοί, σοσιαλιστές ηγέτες που προσπαθούν να ξαναζωντανέψουν το ξεθωριασμένο όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης.

                Κι όπως σε όλες εκείνες τις άγριες, ηρωικές εποχές, όλοι αυτοί οι χαρισματικοί λαικοί ηγέτες, μόλις έπαιρναν την εξουσία στα χέρια τους, έπεφταν αμέσως στα γρανάζια των καιροσκόπων της αυλής τους που τους οδηγούσαν στην αγκαλιά των “αόρατων” ξένων δυνάμεων, το ίδιο έγινε κι αργότερα, το ίδιο και τώρα, το ίδιο και πάντα..Για πάντα…

                Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Τα ίδια ακριβώς γρανάζια γυρίζουν αδιάκοπα, γύρω από οποιαδήποτε εξουσία, ακόμη και την πιό ελπιδοφόρα, την πιό λαοπρόβλητη. Και με τη βοήθεια των μονίμων καιροσκόπων που ποτίζουν τους κήπους όλων των ηγετών, όλων των εποχών και όλων των καταστάσεων, συνθλίβουν στις ανθρωποφάγες δαγκάνες τους, ηγέτες, λαούς, ιδέες και ελπίδες..

                Η πατρίδα μας αυτό τον καιρό βρίσκεται,για άλλη μια φορά, στις “δαγκάνες” αυτών των αιώνιων γραναζιών. Οπως η Αίγυπτος,το Κογκό και η Αλγερία στο βιβλίο του Σαρτρ και ο υπαρκτός Σοσιαλισμός στις μέρες μας που “γοητευμένοι” από τους καιροσκόπους-σειρήνες των “αόρατων” ξένων δυνάμεων, έγιναν και πάλι ταπεινοί υπάλληλοί τους, έτσι κι εμείς κινδυνεύουμε να γίνουμε πιστοί υποτακτικοί τους.

                Κυβέρνηση κι αντιπολίτευση έχουν τεράστιες ευθύνες για το μέλλον αυτού του τόπου. Αν δεν συνειδητοποιήσουν ότι τα τανκς και οι μυστικές υπηρεσίες του παρελθόντος έχουν πια αντικατασταθεί από τη “γοητεία” του καταναλωτικού αμοραλισμού και τα  δώρα-πακέτα των Βρυξελών, πολύ σύντομα θα ακουστεί ο ήχος των γραναζιών..

                Φοβάμαι ότι όλος ο πολιτικός κόσμος δεν βλέπει πόσο ύπουλα, συστηματικά και αποτελεσματικά δουλεύουν όλοι αυτοί οι καιροσκόποι-μαιμούδες αυτών των ορατών, πλέον, αόρατων δυνάμεων.. Εμείς “απέξω”, ακούμε πολύ καθαρά το ακόνισμα των δοντιών τους.

                Είναι οι ίδιοι καιροσκόποι – αρουραίοι κάθε εξουσίας, που κρυφοτρώνε κρυφά τις σάρκες της κι όταν μένουν τα σκέτα κόκαλα, την εγκαταλείπουν, όπως εγκαταλείπουν τα καράβια όταν βυθίζονται..

                Είναι αυτοί οι ίδιοι που έγκαιρα..μετακομίζουν σε ένα άλλο…καράβι εξουσίας και ξαναρχίζουν την ίδια δουλειά. Κι όλοι οι ηγέτες μας,λαοπρόβλητοι και μη, γοητεύονται από τη δουλικότητα και την καπατσοσύνη τους, τους καθιστούν πρώτους συμβούλους τους και “παραβλέπουν” τα πανάθλια μέσα που χρησιμοποιούν.

                Αυτή την ιλαροτραγική εικόνα, δυστυχώς, την είδαμε και στην πατρίδα μας, πολλές φορές..Μεταπολεμικά, ιδιαίτερα,πάμπολλες..Οι βασιλικές αυλές συναγωνίζονταν  τις δημοκρατικές και οι φασιστικές τις σοσιαλιστικές. Οι μεταπηδήσεις αυτών των καιροσκόπων από τη μια αυλή στην άλλη, ανεξαρτήτως “χρωμάτων” και η λαμπρή υποδοχή τους από τους ηγέτες όλων των αποχρώσεων, είναι ένα θλιβερό γεγονός που καταγράφεται, δυστυχώς, πάντα εκ των υστέρων..

         Αυτό το γεγονός το βλέπουμε σήμερα στη χώρα μας σε όλα τα πολιτικά κόμματα..Οι αυλές τους είναι ένας αχταρμάς από παρατρεχάμενους καιροσκόπους που κανένας δεν ξέρει σε ποιό θεό πιστεύουν και ποιά “αφεντικά” υπηρετούν..Αρκούνται στη δουλικότητά τους..

                Οταν αυτά όμως συμβαίνουν στα κόμματα της εξουσίας και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα πράγματα είναι άκρως επικίνδυνα για το Εθνος και τη Δημοκρατία.Είναι δυνατόν να μην τα βλέπουν;

                Μα δεν βλέπουν τις αθλιότητες όλων αυτών των “κολλητών” τους, στα Συνέδρια και τις εκλογές που επιβάλλουν τους δικούς τους υποψήφιους, εξοστρακίζουν με φασιστικές μεθόδους τους “άλλους” και διορίζουν σε όλα τα κλειδιά της εξουσίας άτομα σαφώς εξαρτημένα από τα διάφορα μεγάλα, ντόπια και ξένα, κέντρα αποφάσεων;

                Οι ίδιοι, οι σημερινοί ηγέτες, δεν είναι εκείνοι που λοιδορούσαν τους προηγούμενους κυβερνήτες για την προκλητική συμπεριφορά της αυλής τους, θύματα και οι ίδιοι αυτής της αδίστακτης αυλής; Τώρα, πώς είναι δυνατόν να δημιουργούν το ίδιο είδος αυλής, με πρόσωπα μάλιστα που μέχρι πριν ένα χρόνο ήσαν στελέχη..της “άλλης” αυλής;

                Πώς είναι δυνατόν να ανέχονται τα όργια των προεκλογικών σκανδάλων, μερικών υποψηφίων που αν κάποιος κινήσει τις στοιχειώδεις διαδικασίες, το αποτέλεσμα δεν θα είναι μόνο καταδικαστικό για τους ίδιους αλλά και καταλυτικό για την αξιοπιστία της Βουλής;

                Πώς είναι δυνατόν, νικητές και ηττημένοι, όλων των Κομμάτων, σε εθνικές εκλογές ή εκλογές αρχηγού Κόμματος, να δημιουργούν ειδικές αυλές από καιροσκόπους-ποντίκια, ανεξαρτήτως χρώματος, ήθους και προελεύσεως, αρκεί να…αρπάξουν την πλειοψηφία;

                Πώς είναι δυνατόν να περιβάλονται από γνωστούς γελωτοποιούς που παραμένουν πάντα οι χαιδεμένοι της αυλής, κάθε εξουσίας, ανεξαρτήτως της άθλιας συμπεριφοράς τους που δεν ευτελίζει μόνο τους ίδιους αλλά και το ύψιστο λειτούργημα της πολιτικής, ισοπεδώνοντας ιδεολόγους, αριβίστες, εμπόρους και κομματάρχες;

     Οι προοδευτικές δυνάμεις,πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι είναι η τελευταία ελπίδα του πολυβασανισμένου και χιλιοπροδομένου λαού μας..Μην έχουμε ψευδαισθήσεις,όμως..Θα αποτύχουν κιαυτές,είναι βέβαιο.Ας αποτύχουν,προσπαθώντας,τουλάχιστον,ν’απαλλαγούν από τους καιροσκόπους-αρουραίους του κατεστημένου που τους έχουν, ήδη, αγκαλιάσει ασφυκτικά..

Είναι ο μόνος τρόπος για να τους πιστέψει και να τους αγκαλιάσει ο ‘κοσμάκης’.

Αν όμως αποτύχουν, προσφέροντας οι ίδιοι, το σκοινί για να την πνίξουν οι διάφοροι “προστάτες” τους, τότε θα κρεμαστούν κι αυτοί κι εμείς και η πατρίδα μας, για πάντα..

—- σ.λ. — Αύγουστος 2000 —— Εφημ.ΕΘΝΟΣ —–

( Υπάρχει και στο βιβλίο μου: ” Η ΑΛΥΣΙΔΑ “,”Προσκήνιο”,2003)