Εἶναι πολὺ ἐπίκαιρο αὐτὸ τὸ σημείωμα! Θὰ ἔλεγα πὼς μᾶλλον γιὰ ἐμᾶς ἐνεγράφη…
Ἀλλὰ ὑπάρχουν ἐλλείψεις! Μπορεῖ κάποιος νὰ βοηθήσῃ;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
ΕΚΤΑΚΤΟΝ!!!!
….Καὶ διαβάζοντας νὰ κλαῖς…..
Υπάρχει και η “Γραμματική” του Καραϊσκάκη αγαπητή Φιλονόη και απευθύνεται (γιατί μόνον αυτήν καταλαβαίνουν) σε όσους ασκούν βία, που εκτός απο σωματική μπορεί να είναι λεκτική, πνευματική, συναισθηματική.
Ένα παράδειγμα: Αν κάποιος στο διαδύκτιο χλευάσει ως πατριώτισσες του κ@λου και αναφερθεί στην “φιλοκουδουνισμένη με το πολυτονικό”, αυτό είναι βία. Μπορεί να μην με αφορά, αλλά θα παρέμβω επισημαίνοντάς το ευγενικά, υποθέτοντας οτι έγινε απο ηλιθιότητα και όχι σκοπιμότητα. Αν επαναληφθεί, τότε, ομολογώ πως κι εγώ ο ίδιος χρησιμοποιώ (σπανίως) την Γραμματικήν αυτήν.
Και σε αυτήν την περίπτωσιν θα το έκανα διότι, εκτός του ότι είμαι ευαίσθητος σε κάθε μορφή βίας κατά του διπλανού μου, θεωρώ επίσης ότι είσαι σημαντική μορφή εις τον πατριωτικόν χώρον, με μεγάλη προσφορά γνώσεως και εμψύχωσεως, πρωτίστως αναγκαία αυτές τις στιγμές.
Στην πραγματικότητα, εσύ αγαπητή Φιλονόη και πολλοί άλλοι ιστολόγοι, αρθρογράφοι και σχολιαστές γράφετε ιστορία σε πραγματικό χρόνο, διαμορφώνετε συνειδήσεις και κτίζετε κατά έναν τρόπον το μέλλον των παιδιών μας.
Επισκεπτόμενος το ιστολόγιον σου άρχισα να νοσταλγώ το πολυτονικόν και Θα εκτιμούσα κάθε βοήθεια ως προς τον τρόπον να το ξαναρχίσω. Ίσως έτσι αποφύγω τις “Γραμματικές” που με φθείρουν ψυχικά.
Κάτι ἔχεις κατὰ νοῦ… Περίπου ἀντιλαμβάνομαι… Ἀλλὰ μὴν δίδεις σημασία. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς τὶς «ἀποδείξεις» μας τὶς καταθέτουμε πρωτίστως στὸν ἑαυτόν μας καὶ μετὰ σὲ κάθε ἄλλον. Ἐὰν λοιπὸν ἀπαιτεῖται νὰ περάσω ἀπὸ οἰουδήποτε εἴδους ἐξετάσεις, νὰ εἶσαι σίγουρος (ὅπως κι ὅποιοι ἄλλοι) πὼς αὐτὲς θὰ τὶς δόσω καὶ θὰ τὶς περάσω μόνη μου. Ὅπως κι ὁ καθεῖς ἐξ ἡμῶν (κι ἐξ ὑμῶν!)
Ἐὰν λοιπὸν κάποιος ἔχει θέμα, καλῶς ἔχει. Ἴσως αὐτὸ νὰ μᾶς «ἀνοίξῃ» πῦλες πρὸ κειμένου νὰ γίνουμε ὅλοι μας κάτι καλλίτερο.
Πάντως εὐχαριστῶ ἀπὸ καρδιᾶς.
Περὶ Γραμματικῆς Καραϊσκάκη; Ἂς ἀφαιθοῦμε (μέσῳ τῶν http://filonohpontou.wordpress.com/2011/03/14/9-77/, http://filonohpontou.wordpress.com/2011/06/07/ipeis/) καὶ νὰ δόσουμε ἰδιαιτέρα ἔμφασι εἰς τὸ «ἔχω εἰς τὸν μποῦτσο μου βιολιά…» καὶ «Λένε γιὰ ‘μένα τὰ καρακώλια, ἄκου τὶ λένε νὰ μὴ γαμή….. »
(Γιὰ τὸ πολυτονικὸ ὅταν θελήσῃς στεῖλε μήνυμα γιὰ νὰ σοῦ στείλω ὁδηγίες.)
Ἐπίσης, ἔχουμε ἕνα ἔργο νὰ ἐπιτελέσουμε. Κι αὐτὸ εἶναι χρέος. Στὸ ἔργο μας δὲν χωροῦν ἐκπτώσεις καὶ ὑπαναχωρήσεις. Ἐὰν θέλουμε νὰ φτιάξουμε Ἑλλάδα, ὀφείλουμε νὰ τὸ κάνουμε μὲ τὸν ἄριστον κι ἀπόλυτον τρόπο. Κάθε ἔκπτωσις, κάθε ὑπαναχώρησις, κάθε ὀπισθοχώρησις σημαίνει μόνον ἀδυναμία νὰ φανταστοῦμε καὶ νὰ δομήσουμε τὸ ὅλον. Ἐλπίζω νὰ σὲ κάλυψα.
Απολύτως