Δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ τὰ βάλῃς μὲ ἠλίθιο καὶ νὰ καταφέρῃς νὰ βγάλῃς ἄκρη. Δὲν ἔχει τὴν ἀπαιτουμένη λογική γιὰ νὰ κάνῃ διάλογο! Τέλος. 

Ἰδίως ἐὰν εἶναι καὶ θεοσεβούμενος; Θεόπληκτος; Θεοανισόρροπος;

Ἒεεε τότε, εἶναι σὰν νὰ βαρᾶς τὸ κεφάλι σου στὸν τοῖχο!

Ὁ ἠλίθιος ἔχει δομήσει ἕνα σύστημα «ἀντιλήψεως» τέτοιο, ποὺ καθιστοῦν ἀδιαπέραστες κάθε λογῆς πληροφορίες. Οὐσιαστικῶς οἱ πληροφορίες δὲν τὸν φθάνουν. Τὶς ἔχει ἢδη κατατάξει πρὶν τὶς προσλάβη. 

Ἐὰν γιὰ παράδειγμα τὸν ἔχουν πείσει πὼς ὁ γάιδαρος πετᾶ, ὅσους γαϊδάρους ποὺ δὲν πετοῦν κι ἐὰν τοῦ ἐμφανίσῃς, αὐτὸς θὰ τοὺς βλέπῃ μὲ κομμένα φτερά.

Βέβαια θὰ μοῦ πεῖτε πὼς ἔτσι εἶναι πάρα πολλοὶ ἐκεῖ ἔξω. 

Δὲν χρειάζεται νὰ εἶσαι φωστήρας γιὰ νὰ τὸ ἀντιληφθῇς.

Ἀπὸ τοὺς πολιτικούς μας, ἔως κάθε λογῆς ἀνεγκέφαλο ποὺ ἐξουσιάζει τὸν πλανήτη, τὸ μόνο ποὺ βλέπουμε εἶναι ἠλιθιότητα, ἀνισορροπία, ψεῦδος, παραπληροφόρησι, παραποίησι τῆς ἀληθείας καὶ προσπάθεια ἀφανισμοῦ της.

Εἶναι ἕνα σύστημα, μὲ οὐδεμία ἀξία ἠθική, τὸ σύστημα παραγωγῆς ἠλιθίων. Οὐδεμία. 

Πρὸ κειμένου νὰ ἐλέγχεται, μέσα στὰ ἀνεκτὰ γιὰ τὴν «ἀντήληψί» του ἐπίπεδα, ἔχουν προσαρμοστεῖ κάποιες ἀξίες, ἀλλὰ κι αὐτὲς ἐν τελῶς φιλτραρισμένες, πετσοκομμένες καὶ κάποιες φορὲς ἀλλοιωμένες πλήρως. Ἄλλως τε, εἴπαμε, ὁ ἠλίθιος εἶναι ἔτσι «κατασκευασμένος» πρὸ κειμένου νὰ στηρίζῃ τὸ κάθε μὴ ἀξιακὸ σύστημα. 

Μισὲς ἀλήθειες, μισὲς ἀντιλήψεις, μισὲς πραγματικότητες. Τί παράγουν; Μήπως διαιωνίζουν ἁπλῶς τήν ὑπάρχουσα, μὴ ἀνεκτὴ πλέον κατάστασι;

Συνήθως οἱ ἀξίες φιλτράρονται ἀπὸ τοὺς ἠλιθίους, μὲ τέτοιον τρόπο, ὡςτε νὰ ἀποδίδουν ἐπιβεβαίωσι στὰ δικά τους πιστεύω.  

Παράδειγμα. Τὸ «οὖ κλέψεις» ἀφορᾷ μόνον στὸν «δικό μας». Στὸν ἀπέναντι δὲν τρέχει τίποτα. Ἢ στὸν ἀλλόθρησκο. Ἢ στὸν ἀλλόφυλο. Ἢ στὸν ἔχοντα διαφορετικὴ ἀπὸ ἐμᾶς θεώρησι.

Ἐξακολουθῶντας τὸ παράδειγμα, ὁ ἠλίθιος τὸ προσαρμόζει κατὰ τὰ μικροσυμφέροντά του. Δῆλα δή, θὰ κλέψῃ τὸ  κράτος, τὴν ἀσφαλιστικὴ ἑταιρεία, τὸν χονδρέμπορο… Δὲν καταρρίπτει τὶς ἀξιες του μία τέτοια κλοπή. Καὶ φυσικὰ ἀδυνατεῖ νὰ συνειδητοποιήσῃ πὼς τελικῶς κλέβει τὸν ἑαυτόν του. 

Θὰ μοῦ πεῖτε πὼς τὸ σύστημα εἶναι ἔτσι δομημένο ὡςτε τὰ κράτη (καὶ οἱ πολιτικοί τους) νὰ ἔχουν ἀσυλία, ὁ χονδρέμπορας νὰ κερδοσκοπῇ καὶ οἱ ἀσφαλιστικὲς ἑταιρεῖες (κάποιες τοὐλάχιστον) νὰ ἐξαπατοῦν.

Σωστά. Ἀντὶ ὅμως νὰ ἐπιλέξουμε μίαν στάσι ζωῆς τέτοια ποὺ νὰ μᾶς ἐπιτρέπει νὰ ζοῦμε μὲ καθαρὴ συνείδησι, λειτουργοῦμε τὴν συνείδησι ἐπιλεκτικῶς. 

Μεγάλο θέμα κι αὐτὸ τῆς συνειδήσεως, ποὺ δὲν εἶναι ὅμως ἀκόμη κατάλληλος στιγμὴ γιὰ νὰ τὸ θίξουμε.

Παραμένοντας λοιπὸν στὰ τοῦ ἠλιθίου, ἔχω ἀρχίσει νὰ ἀντιμετωπίζω προβλήματα. Δὲν ἀντέχω διόλου τὴν παρουσία τους γύρω μου. Μὲ πνίγουν. 

Δὲν ξέρω τὶ μέλλει γενέσθαι. Ἀλλὰ ὅλο αὐτὸ τὸ σκηνικὸ καταστρέφει. Ἡ ἐξουσία τῶν ἠλιθίων πρέπει νὰ πάψῃ ἐπὶ τέλους. 

Διότι, συζητᾶμε γιὰ νέα καὶ παλαιὰ τάξι πραγμάτων, ἡ ὁποία πασχίζει μὲ κάθε δυνατὸ τρόπο νὰ μᾶς ἐπιβάλῃ νέες θεωρήσεις καὶ τρόπο διαβιώσεως, ἀλλὰ ἀδυνατοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ γύρω μας ὑπηρετεῖ ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν διαδρομή. Τὴν πορεία πρὸς τὴν παράδοσι τῆς ἐξουσίας στὴν νέα καὶ παλαιὰ τάξι πραγμάτων.

Κυττᾶξτε γύρω σας. Μισὲς ἀληθειες. Μισὲς ἀντιλήψεις! Μισὲς πραγματικότητες! 

Μισὰ ὅλα, στὴν καλλιτέρα τῶν περιπτώσεων. 

Ἕνα μόνον ἀντιλαμβάνομαι πλέον ἀπὸ κάθε γεγονὸς ποὺ μοῦ συμβαίνει. 

Ὁ μόνος δρόμος ποὺ ἔχουμε νὰ πορευθοῦμε εἶναι τῆς ἀπολύτου συνειδητοποιήσεως. Ἐὰν δὲν πάρουμε τὴν ἀπόφασι νὰ τὸ πράξουμε, οἱ πρῶτοι ποὺ θὰ «θεωρηθοῦμε» περιττοὶ ἀπὸ τὸν πλανήτη, θὰ εἴμαστε ἐμεῖς. 

Τὰ γεγονότα συμβαίνουν, εἶτε θέλουμε εἶτε δὲν θέλουμε νὰ τὰ ἀντιληφθοῦμε. Οἱ ἐξελίξεις τρέχουν. Ἐμεῖς ἁπλῶς παρακολουθοῦμε ἀνήμποροι. Αὐτὸ θὰ ἀλλάξῃ μόνον ἐὰν ἐμεῖς ἀλλάξουμε. 

Ἢ θὰ καθόμαστε καὶ θὰ μᾶς σέρνουν ὅπου κάποιοι ἄλλοι ἔχουν προγραμματίσει, ἢ θὰ σύρουμε ἐμεῖς τὸ ἇρμα ἐκεῖ ποὺ τοῦ πρέπει. Κι αὐτὸ ὀφείλουμε νὰ τὸ κάνουμε πρωτίστως γιὰ ἐμᾶς. 

Ὁ ἠλίθιος πάντα θὰ εἶναι ἐκεῖ, ἀήττητος καὶ ἀπόλυτος. Δὲν ἀσχολούμαστε μὲ αὐτόν. Ἔχουμε πολὺ σημαντικότερα νὰ πράξουμε. Τοὺς ἀποφεύγουμε (ἂν καὶ φαίνεται ἀρκετὰ δύσκολο κάτι τέτοιο) καὶ πορευόμαστε ὅπως ἡ συνείδησίς μας προστάζει. Διαφορετικῶς θὰ ἔχουμε πέσει στὴν παγίδα τους καὶ τότε τίποτα δὲν μᾶς σώζει.

Φιλονόη. 

Υ.Γ.Μὴν ἀρχίσει κάποιος νὰ μὲ ῥωτᾶ γιὰ τὸ ποῦ πρέπει νὰ πάῃ τὸ …ἇρμα! Τὸ «πρέπει» τὸ ἔχουμε ἀναλύσει πάρα πολλὲς φορές. Δὲν εἶναι τῆς παρούσης….

φωτογραφία