— Καλημέρα τῆς ζωῆς ποιητή !..

— Καλημέρα τοῦ κόσμου Σοφία !..
θαυμάζω τὰ εἰς τοὺς χρόνους σου ἴχνη
καὶ μέσα μου ἡ λαχτάρα ζεῖ …
μελάνι τὸ αἷμα !..
νὰ γράψῃ θέλει ,
τῆς τούτης γῆς τὴν Σοφία …
πὼς σὲ πηγὲς τοῦ Ὁλύμπου λουσμένη 
καὶ ἁπλωμένα σὲ ἀμμουδιὰ χρυσόκοκκην εἶναι 
τὰ μελανιὰ σου μαλλιά …
ἀφήνοντας ἐν τῷ φῳτί
τὰ χέρια τ’ ἀνδρειωμένα ,
χάϊδεμα καὶ λεύτερον πλέξιμόν τους !..

— Γράψε ποιητή !..
ἄσε μιὰ στάλα αἷμα ,
ἀπάνω σὲ λεύτερες τοῦ Αἰγαίου 
πέτρες ξασπρισμένες ,
καὶ πὲς’ μας κρυμμένη 
ποὺ εἶναι τώρα πιά !..

— Τοῦ κόσμου Σοφία ,
ἀρχαία εἶσαι σκέψις Ἐσύ !..
καὶ …νά !..
τώρα ,
μιὰ στάλα ἔρανες βροχῆς παλαιᾶς ,
μέσα εἰς τὴν κόκκινον 
τοῦ αἵματος κηλίδα …
ὁ κόσμος σου ἐκεῖ …
πίσω ἀπὸ τῆς γῆς βλέπω τὰ στήθια ,
σὲ πηγῆς γάργαρα νἆσαι τὰ νερά !..

— Γράψε ποιητή !..
πές’ μας …
ποῦ εἶναι ἡ λευτεριά ;

— Εἶναι γυμνὴ μὲς’ τὴν φωτιά !..
τὸ ἕνα της στῆθος ἀγλαόν ,
τ’ ἀτσάλι θρέφει , τὸ σκληρόν ,
καὶ τ’ ἄλλον της ὀρθὸν 
εἰς τὸν ἥλιον ἀντίκρυ 
τῆς γῆς αὐτῆς τὶς γέννες θρέφει !..

— Νά … κύττα !..
πίσω εἶναι ἀπὸ κάθε καλαμιά ,
εἰς τὸ πλάϊ τοῦ τρεχαλητοῦ τῶν ποταμῶν ,
κι’ ἐμπρὸς εἶναι ἀπὸ τ’ ἀρώματα 
κάθε βουνοκορφῆς 
καὶ πράσινης κι’ ὀρφανεμένης πλαγιᾶς …
κι’ ἐκεῖ μονάχη ἵσταται ,
καὶ μὲ τὸ βασίλεμα ἀγκαλιά 
σὲ πέλαγα θλιμμένα ,
ἀργά …
μέσα βυθίζεται …
Δὲν βλέπω πλάϊ της σερνικά ,
μήτε ὅπλα καὶ σπαθιά ,
μήτε σε !.. Σοφία βλέπω …
μονάχα καταχνιά !..

— Γράψε ποιητή !..
δῶσε εἰς τὴν νιότη μας φτερά !..

— Χαῖρε παλαιὰ τοῦ χρόνου Σοφία !..
ἐμπρὸς εἶναι θάλασσες φθόνος ,
καὶ γύρω του ἄρματα γράμματα !
ὅλα σερνικά ,
ὅλα βάρβαρα !
νά !..
βιασμένα τὰ σύμφωνα ,
δὲν στέκουν ἐδῶ σὲ χαρτί !..
καὶ λιγόθυμος πίσω ἡ παιδεία 
ἀπὸ τῆς λευτεριᾶς τὸ ἄσπαθον χέρι βαστιέται !..
καὶ ζάλη εἶναι γύρω τους ,
πνιγμὸν νὰ τοὺς φέρῃ !..

— Μονάχα λίγες ἀράδες γραφῆς ,
μυριοματωμένες ,
αὐτὲς ἀκόμη ὀρθὲς παλαιὰ Σοφία 
τὴν Λευτεριὰ ὑμνοῦν !..
καὶ τότες αὐτὴ ἀνασαίνη 
καὶ κράζει μὲ πνοὴν καὶ γράμματα εἰς τὴν νιότην !

— Χαῖρε Σοφία Παλαιά !
— Χαῖρε Ἑλληνικὴ Παιδεία !
— Χαῖρε Ἐλευθερία !

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
28-11-2011