Ο άνθρωπος μαθαίνει το σωστό είτε ηθελημένα (με εσωτερική αναζήτηση), είτε με το στανιό (το σύμπαν δουλεύει γιʼ αυτόν).

Η πλειοψηφία των πολιτών σήμερα μαθαίνει με τον δεύτερο τρόπο. Σε αναγκάζει, με τα γαμίσια που σου στέλνει, να καταλάβεις το σωστό.  (Αν το καταλάβεις δεν γίνεται να μην το πράξεις, δεν σʼ αφήνει).

Τον αυριανό ήρωα μην τον ψάχνεις σε αυτούς που ξέρουν τα πολλά και «κηρύττουν» στους λοιπούς (εμού συμπεριλαμβανομένης), ούτε σε ομάδες «αντιστασιακές» (στους σαν στρατιωτάκια παραταγμένους), μην τον ψάχνεις στον πνευματικό κόσμο, στα έδρανα, στα υψηλά πατώματα. Τον αυριανό ήρωα αναζήτησέ τον στον.. ΓΕΙΤΟΝΑ!!!

Ο γείτονάς σου αυτή τη στιγμή δεν πράττει, δείχνει να μην έχει καταλάβει, μένει και βράζει στο ζουμί του. Αυτό θα τον κάνει ήρωα! Έτσι δουλεύει το μηχάνημα άνθρωπος. Βράζεις στο ζουμί σου, σε πνίγει το άδικο, μαζεύεις, καταπίνεις, υπομένεις, και σκας! Όταν σκάσεις σού γυρίζει το κεφάλι κι αρχίζεις να γαμάς το άδικο. (Γαμώντας το άδικο, αναγκαστικά φέρνεις το δίκαιο).

Ο γείτονάς σου θα δώσει τη μάχη, κι αυτός θα την κερδίσει (φυσικά). Μετά θα πάει μόνο του (θα τον πάει, δεν θα το πάει). Θα μπαστακώνει το δίκαιο, το σωστό επειδή δεν θα μπορεί να κάνει αλλιώς.

Προειδοποίηση: Εσύ που ρημαδοζείς έχοντας πλάτη την πολιτεία, εσύ που συμμετέχεις ή συναινείς στον ορυμαγδό, άρχισε από τώρα να φοβάσαι τον γείτονα. Απʼ αυτόν θα την βρεις και κανένας και τίποτα δεν θα μπορέσει να σε σώσει. (Με παράδειγμα: Αν αύριο πετάξεις ένα σκουπίδι κάτω, δεν θα βρεθείς αντιμέτωπος με κάνα πρόστιμο, ο γείτονας θα σε πλακώσει. Αν αύριο σκάσεις μύτη με κουρσάρα, δεν θα έρθεις αντιμέτωπος με την εφορία, στον γείτονα θα δώσεις λογαριασμό κοκ).

Ένα τελευταίο.. Αυτόν που σήμερα ξέρει τα πολλά μην τον υπολήπτεσαι. Γιατί έχει βάλει τελεία. Η εποχή θέλει να ξεχάσεις ό,τι ήξερες, μέχρι και τʼ όνομά σου. Νέα πράγματα έρχονται, πρωτοφανέρωτα. Αυτός, που μέσα από τον ορυμαγδό, θα ξεχάσει μέχρι και τʼ όνομά του, αυτός θα τα φέρει.

Στεφανία Λυγερού