-Γιατί στενοχωρήθηκες;
– Επειδή δεν άντεχα τον πόνο σας.
– Δεν είναι πόνος. Μόνο πάθος…
– Πάθη τότε…
– Όσα αντέξουμε τότε.
– Για ποιο λόγο;
– Για τους άλλους.
– Πρέπει;
– Είναι το πρέπον.
– Μα υποφέρατε.
– Γι’ αυτό υπάρχουμε.
– Δηλαδή;
– Σκεφτόμαστε άρα υποφέρουμε κι άρα υπάρχουμε.
– Μα είναι αυτό ζωή;
– Είναι θυσία.
– Κι η ζωή;
– Είναι για τους άλλους.
– Κι εσείς;
– Το πνεύμα αρκεί.
– Κι εμείς;
– Ακολουθείτε το φως.
– Έχει παντού σκοτάδι.
– Αυτός είναι ο χώρος του φωτός.
– Για να δείξει το χρόνο.