Οι μόνοι που αξίζουν για μένα είναι οι τρελλοί, 
αυτοί που τρελλαίνονται για να ζήσουν, να μιλήσουν, να σωθούν, που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή, 
αυτοί που ποτέ δεν χασμουριώνται ή δεν λένε κοινότοπα πράγματα, αλλά που καίγονται, καίγονται, καίγονται 
σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά !

Κωνσταντίνα Λαψάτη

Κι ἐγὼ τὸ πιστεύω. 
Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀποφασίσῃ πὼς δὲν μποροῦν, δὲν θὰ κάνουν κάτι. Θὰ περιμένουν τὸν θάνατο.
Οἱ ἄλλοι ὅμως, ἀκόμη κι ἐὰν ἔλθῃ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ ὁ θάνατος, θὰ ἔχουν ζήσῃ.
Θὰ ἔχουν κερδίσῃ τὴν ἀθανασία.
Θὰ ἔχουν οὐσιαστικῶς κοροϊδέψῃ τὴν ἴδια τὴν στατικότητα…

Οἱ μόνοι ποὺ θὰ ἀλλάξουν τὸν κόσμο μας εἶαι οἱ τρελλοί…
Οἱ θεότρελλοι… 
Κι ἔχω γνωρίσῃ ἀρκετοὺς ἀπὸ αὐτοὺς γιὰ νὰ μπορῶ πλέον νὰ τοὺς πιστεύω.

Φιλονόη.