Τὸ Ἰσλὰμ κατακτᾶ σιωπηλὰ τὴν Εὐρώπη.

Ἔχουμε κατὰ καιροὺς ἀναφερθῇ στὴν μεγάλη μάστιγα ποὺ φέρει μαζύ του τὸ Ἰσλάμ.
Ἡ μάστιγα αὐτὴ δὲν ἀφορᾶ στὴν ὅποιαν θεοκρατικὴ ἀντίληψι ἔχουν οἱ πιστοὶ ἀλλὰ στὸ πῶς ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, μὲ τὴν τόσο διαφορετικὴ ἀντίληψι γιὰ κοινωνικά, πολιτικὰ καὶ οἰκονομικὰ συστήματα, μποροῦν νὰ βροῦν κοινὲς ἀρχὲς ἐπικοινωνίας. Ὅταν γιὰ παράδειγμα κάποιος προέρχεται ἀπὸ κοινωνίες ποὺ ὑποτιμοῦν, ἀπαξιοῦν καὶ δὲν ὑπολογίζουν  τὸ δικαίωμα τῆς γυναίκας νὰ αὐτοπροσδιορίζεται, εἶναι φυσικὸν ἐπόμενον νὰ μεταφέρῃ τὶς πεποιθήσεις του μέσα στὴν κοινωνία ποὺ διαβιεῖ. Αὐτὸ ὅμως σημαίνει πὼς ἡ γυναίκα, στὰ δικά του μάτια, δὲν ἄλλαξε ῥόλο. Ἁπλῶς οἱ γυναῖκες τῶν ἄλλων, αὐτὲς ποὺ διαβιοῦν σὲ συνθῆκες ἐλευθερίας, εἶναι ἤ πόρνες ἤ εἶδος πρὸς ἐξαφάνισιν.
Τὸ αὐτὸ καὶ γιὰ τὴν δημοκρατία. Λαοὶ ποὺ ἔχουν μάθῃ νὰ ὑπακούουν, ὡς πιστὰ σκυλιά, στὶς ἐντολὲς τοῦ ἀφέντου τους βασιλιᾶ, σεΐχη, ἐμίρη δὲν ἀνέχονται τὸ δικό μας δικαίωμα στὴν ἐκλογὴ τοῦ ὅποιου  ἀντιπροσώπου. Συνεπῶς ἀκόμη καὶ ἡ δημοκρατία τῆς Εὐρωπης μετατρέπεται σὲ δίκοπο μαχαίρι γιὰ τοὺς λαοὺς τῆς Εὐρώπης.
Τέλος ὁ παράγων τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, ποὺ στὴν Εὐρώπη κυρίως, ἔχει τελειώσῃ ἀπὸ τὶς μεσαιωνικὲς ἐποχές, οὐσιστικῶς ἐπανέρχεται, μετατρέποντας τὶς κοινωνίες μας σὲ κοινωνίες δύο ταχυτήτων.

Ἄλλο λοιπὸν ὁ ἀνθρωπισμὸς καὶ ἄλλο ἡ κοινὴ λογική, ποὺ δυστυχῶς θυσιάστηκε στὸν βωμὸ τῆς αἰσχροκερδείας τῶν δουλεμπόρων.

Φιλονόη

Το Ισλάμ κατακτά αθόρυβα την Ευρώπη


Του Μάνου Ηλιάδη

Στα προηγούμενα άρθρα για την διείσδυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Δύση, είχαμε αναφερθεί στην αυξανόμενη με εντυπωσιακούς ρυθμούς επέκταση των Ισλαμιστών σε διάφορες περιοχές του κόσμου, με ειδική αναφορά στο προηγούμενο τεύχος στην σημαντική διείσδυσή τους στις ΗΠΑ (βλ. προώθηση μελών της Μ.Α. στον κυβερνητικό μηχανισμό επί διοικήσεως Ομπάμα).
Στο ίδιο τεύχος είχαμε ερμηνεύσει την επικέντρωση της προσπάθειας της Μ.Α. στις ΗΠΑ ως συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο της οργανώσεως, ο οποίος εδράζεται στην λογική της κατακτήσεως του κέντρου του δυτικού κόσμου, από το οποίο προέρχεται η όλη εκστρατεία εναντίον της ισλαμικής τρομοκρατίας. Αν το κέντρο αυτό κατακτηθεί, είχαμε επισημάνει, ή γενικώς εδραιωθεί κατά την διάρκεια της προεδρίας Ομπάμα, η προώθηση των σκοπών του παγκόσμιου ισλαμικού κινήματος θα είναι σημαντικά ευκολότερη, δεδομένου ότι η κατάσταση στην Ευρώπη είναι ακόμη χειρότερη.

Το τελευταίο γεγονός δεν προκαλεί απορίες γιατί, ενώ η διείσδυση της Μ.Α. στις ΗΠΑ είναι ένα σχετικώς πρόσφατο φαινόμενο, η διείσδυση στην Ευρώπη είχε ξεκινήσει νωρίτερα και συγκεκριμένως λιγότερο από  τρεις  δεκαετίες μετά την ίδρυσή της στην Αίγυπτο το 1928 από τον Χασάν Αλ Μπάνα. Όπως είναι γνωστό, η Μ.Α. διαμόρφωσε  με τις ριζοσπαστικές απόψεις της τον ιδεολογικό προσανατολισμό ολόκληρων γενεών Ισλαμιστών στη Μ. Ανατολή, αν και για αρκετά μεγάλο διάστημα είχε απολέσει μεγάλο μέρος της ισχύος της λόγων των απηνών διώξεών της σε πολλές χώρες της περιοχής. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί το εξής  παράδοξο: το κέντρο βάρους  και η ισχύ της μεταφέρθηκε σταδιακά από την Μ. Ανατολή στην Ευρώπη, η οποία τελικώς ανεδείχθη  σε ένα «εκτροφείο» στελεχών και χώρο επωάσεως της ισλαμικής σκέψεως και της πολιτικής της μεθοδολογίας.
Η διαδικασία διεισδύσεως στην Ευρώπη ξεκίνησε από την Γερμανία, για να μεταδοθεί αργότερα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Αυτό έγινε λίγο μετά τις αρχές της δεκαετίας  του 1950, με την άφιξη μουσουλμάνων μεταναστών  στην Γερμανία, λόγω της λειψανδρίας που παρατηρήθηκε δέκα περίπου χρόνια μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, μέλη της Μ.Α. και φιλικώς διακείμενα προς αυτήν άρχισαν μετακινούνται στην Ευρώπη και να αναπτύσσουν αργά αλλά σταθερά ένα ευρύ και καλώς οργανωμένο δίκτυο τζαμιών, φιλανθρωπικών συλλόγων καθώς και ισλαμικών οργανώσεων.
Η διαφορά αυτού του δικτύου της Μ.Α. με τις άλλες οργανώσεις της ευρύτερης μουσουλμανικής κοινότητας στην Ευρώπη ήταν ότι, σε αντίθεση με τις οργανώσεις της τελευταίας, δεν ήταν απλώς η βοήθεια προς τους μουσουλμάνους, αλλά, όπως το έθεσε η Chicago Tribune (19.9.2004) «η εξάπλωση του Ισλαμικού νόμου σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ».

Η επόμενη είσοδος μουσουλμάνων στην Γερμανία έγινε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 από πρόσφυγες που προέρχονταν από  τον Λίβανο, το Ιράν και το Αφγανιστάν. Σε αυτούς προστέθηκαν στην δεκαετία του 1990 μετανάστες από την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Κόσσοβο και άλλες περιοχές της διαλυθείσης Γιουγκοσλαβίας. Το τρίτο κύμα ήταν από μουσουλμάνους που πήγαν στην Γερμανία για σπουδές στα πανεπιστήμια της χώρας. Οι τελευταίοι, αρκετοί από τους οποίους παρέμειναν στην Γερμανία μετά το πέρας των σπουδών τους, ήταν οι πλέον δραστήριοι στην ίδρυση ισλαμικών κέντρων και οργανώσεων σε ολόκληρη την Γερμανία, θέτοντας έτσι τα θεμέλια μεγάλου μέρους αυτού που σήμερα είναι η  «υποδομή» των μουσουλμάνων της Γερμανίας.Σαράντα και πλέον χρόνια συστηματικής καλλιέργειας και διδασκαλίας των μουσουλμάνων της Ευρώπης εκ μέρους της Μ.Α. απέδωσαν σημαντικούς καρπούς. Οι μετανάστες πρόσφυγες που πήγαν στην Γερμανία πριν σαράντα χρόνια και οι απόγονοί τους, σήμερα ηγούνται οργανώσεων που εκπροσωπούν τις τοπικές μουσουλμανικές κοινότητες στις επαφές τους με την πολιτική εξουσία. Επί πλέον, με την άφθονη χρηματοδότηση κυρίως της Σαουδικής Αραβίας και άλλων χωρών του Κόλπου έχουν δημιουργήσει ένα καλώς οργανωμένο δίκτυο οργανώσεων με κεντρική δομή, το οποίο εκτείνεται σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη.
Οι οργανώσεις αυτές εμφανίζονται ψευδώς ως εκπρόσωποι της πλειοψηφίας των μουσουλμάνων, αν και εμφορούνται από τις ριζοσπαστικές απόψεις της Μ.Α. και έχουν διαπιστωμένες σχέσεις και επαφές με τρομοκρατικές οργανώσεις. Η μετριοπαθής τους ρητορική πάντως και η καλή γνώση της γλώσσας του τόπου διαμονής ( γερμανικής, ολλανδικής,  γαλλικής κ.λπ.) επέτυχε να κερδίσει την αποδοχή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και των ΜΜΕ, με αποτέλεσμα οι πολιτικοί από όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου να συνομιλούν με τις ηγεσίες αυτών των οργανώσεων για θέματα που αφορούν στους μουσουλμάνους, ή (όπερ συμβαίνει κατά κόρον εδώ) όταν επιζητούν την ψήφο της διογκούμενης μουσουλμανικής κοινότητας.
Όταν, όμως, οι ίδιοι οι εκπρόσωποί τους έρχονται σε επαφή με μουσουλμάνους και τους μιλούν είτε αραβικά είτε τουρκικά, τα προσωπεία πέφτουν και ο ριζοσπαστισμός τους βγαίνει ελεύθερα στην επιφάνεια. Έτσι, ενώ οι εκπρόσωποί τους ομιλούν στην τηλεόραση για διαθρησκευτικό διάλογο και ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία, οι ίδιοι στα κηρύγματά τους στα τζαμιά κηρύσσουν το μίσος και προειδοποιούν τους πιστούς για τα κακά και την διαφθορά της Δυτικής κοινωνίας. Το αποτέλεσμα είναι οι Ευρωπαίοι, στην έντονη επιθυμία τους να ανοίξουν διάλογο με την μη προνομιούχα κατηγορία μουσουλμάνων πολιτών, παραβλέπουν αυτή την διγλωσσία, στην οποία αναφερθήκαμε επισταμένως σε προηγούμενα άρθρα των Επικαίρων (βλ. την τακτική της εξαπατήσεως του αλλόθρησκου αντιπάλου και του επιτρεπόμενου από την θρησκεία τους ψέματος, taqiyya).
Στο μείζον θέμα της ενσωματώσεώς τους στις κοινωνίες των χωρών υποδοχής, ενδεικτική ήταν μία έρευνα που έγινε το 2007 στην Γερμανία με σκοπό να διαπιστωθεί η άποψη των μουσουλμάνων μεταναστών σχετικά με την Δημοκρατία, τις Δυτικές αξίες,  την υπακοή στους νόμους και την θρησκευτικοπολιτική βία. Τα αποτελέσματα της έρευνας έκρουσαν πραγματικά τον κώδωνα του κινδύνου για την γερμανική πολιτική ηγεσία.
Η έρευνα απέδειξε μία εκτεταμένη υποστήριξη για το Ισλάμ και την περιφρόνηση των μουσουλμάνων μεταναστών για τους χριστιανούς  και την Δυτική κοινωνία. Το 26% των ερωτηθέντων συμφώνησε απολύτως με την άποψη ότι μόνο το Ισλάμ είναι ικανό να δώσει λύσεις στα προβλήματα της εποχής, ένα άλλο 19% ήταν μάλλον σύμφωνο, όπερ  σημαίνει ότι το ήμισυ σχεδόν του μουσουλμανικού πληθυσμού της Γερμανίας ήταν της γνώμης ότι το Ισλάμ ήταν τουλάχιστον ανοιχτό στην ιδέα ότι το Ισλάμ έπρεπε να έχει έναν πολιτικό ρόλο στην  χώρα. Το θέμα της σεξουαλικότητας ήταν η περιοχή με τις ισχυρότερες αρνητικές αντιδράσεις για τις Δυτικές αξίες, με το ήμισυ σχεδόν των μουσουλμάνων να δέχεται απόλυτα ότι «τα σεξουαλικά ήθη στις Δυτικές κοινωνίες είναι τελείως διεφθαρμένα» και  το σύνολο των γενικώς συμμεριζόμενων αυτή την άποψη να ανέρχεται στο 71%.
Μεταξύ των Τούρκων μεταναστών, που αποτελούν το  μεγαλύτερο μέρος του μουσουλμανικού  πληθυσμού της  Γερμανίας, το 71,9% των γονέων θεωρεί ότι η γερμανική κοινωνία είναι απειλή για την θρησκευτική και πολιτιστική ανάπτυξη των παιδιών τους. Ιδιαίτερα ανησυχητική ήταν η απάντηση των μουσουλμάνων σε ερωτήματα σχετικά με την βία. Στο ερώτημα εάν η απειλή που θέτει η Δύση για το Ισλάμ νομιμοποιεί τους μουσουλμάνους να υπερασπίσουν τον εαυτό τους με βίαια μέσα, η απάντηση του 17,9% των μουσουλμάνων ήταν απολύτως θετική και ένα άλλο 20,4% μάλλον συμφωνούσε με την άποψη αυτή. Ένα άλλο ερώτημα σχετικά με την καταδίκη ή μη των βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας έδειξε ότι το 8,7% των μουσουλμάνων συμφωνούσε ή μάλλον δεν είχε αντιρρήσεις για αυτές τις μορφές επιθέσεων.
Το θέμα της εντάξεως και ενσωματώσεως των μουσουλμάνων στην κοινωνία της Γερμανίας, μίας χώρας που λόγω του εκεί μεγάλου αριθμού των μουσουλμάνων αποτελεί βαρόμετρο για όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης, είχε περάσει για δεκαετίες απαρατήρητο από την πολιτική ηγεσία της χώρας, μέχρι που το πρόβλημα προσέλαβε διαστάσεις που το καθιστούν πλέον άλυτο μετά από δεκαετίες διαλόγων με τους μουσουλμάνους που χαρακτηρίσθηκαν από την διγλωσσία που αναφέραμε.    Είναι χαρακτηριστική η δημόσια δήλωση της Άγκελα Μέρκελ τον Οκτώβριο του 2010 ότι «η πολυπολιτισμική προσέγγιση απέτυχε απόλυτα».
Ένα άλλο πρόβλημα που προέκυψε από την παραπάνω κοντόφθαλμη πολιτική των Γερμανών είναι ο τεράστιος αριθμός ισλαμικών τεμενών, πολιτιστικών κέντρων και οργανώσεων, που αποτελεί πλέον πρόβλημα η ίδια τους η λεπτομερής καταγραφή και οι μεταξύ τους διασυνδέσεις στον περιορισμένο χώρο του περιοδικού. Γενικώς, πάντως, στην Γερμανία υπάρχουν 5 μεγάλες οργανώσεις-ομπρέλα διαφόρων ισλαμικών ομάδων: α) η κατευθυνόμενη από το τουρκικό κράτος DITIB (σ.σ.: εκτενής αναφορά σε αυτήν γίνεται στα δύο βιβλία του συντάκτη για τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες), β) η Ομοσπονδία Αλεβιτικών Κοινοτήτων  Γερμανίας( γνωστή με τα αρχικά της στα γερμανικά «ΑΑBF»), γ) Το Ισλαμικό Συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (IRD), δ) η Ένωση Ισλαμικών Πολιτιστικών Κέντρων (VIKZ) και ε) το Κεντρικό Συμβούλιο Μουσουλμάνων της Γερμανίας (ZMD).

Το IRD κυριαρχείται από την μεγαλύτερη οργάνωση-μέλος που είναι η (τουρκική) Ισλαμική Κοινότητα Milli Gorus (Εθνικό Όραμα), ή IGMG από τα αρχικά της στην γερμανική γλώσσα, η οποία αναφέρεται να έχει 30.000 ενεργά μέλη και περίπου συμπαθούντες. Το 2009, η συμμετοχή της στην διάσκεψη του  Γερμανικού Ισλάμ ακυρώθηκε από τις αρχές, λόγω διώξεως ηγετικών στελεχών της για εγκληματικές πράξεις.Το VIKZ, που ενσωματώνει τα περίφημα πολιτιστικά κέντρα των μουσουλμάνων, έχει επίσης κατηγορηθεί επανειλημμένως για προώθηση του ισλαμισμού και της αντιδημοκρατικής  ιδεολογίας. Στα σχολεία της ενώσεως των ισλαμικών κέντρων, οι αρχές έχουν αναφέρει τον ξυλοδαρμό πολλών μαθητών και την προπαγάνδα για το Τζιχάντ, με αρκετές εγκαταστάσεις τους να έχουν χρησιμοποιηθεί παρανόμως ως εσωτερικά θρησκευτικά σχολεία και να έχουν κλείσει κατόπιν παρεμβάσεως των αρχών.  Σημ.: Οι Γερμανοί είχαν πάντως μία αρκετά καλή ιδέα περί του τι γίνεται στις ισλαμικές οργανώσεις των μουσουλμάνων με την παραπλανητική συνήθως ονομασία, αρκετά χρόνια πριν. Το φθινόπωρο του 2003, ένας δημοσιογράφος του τηλεοπτικού σταθμού  ARD, εφοδιασμένος με μία κρυφή κάμερα κατάφερε να εισέλθει στην Ακαδημία του Βασιλέα Φάχντ στην Βόννη και κατέγραψε αυτά που διδάσκονται τα παιδιά των μουσουλμάνων που πάνε εκεί, μεταξύ των οποίων και ένα  δάσκαλο να κηρύττει το Τζιχάντ εναντίον των απίστων.

Το Κεντρικό Συμβούλιο Μουσουλμάνων της Γερμανίας ( ZMD) αποτελεί μία πλατφόρμα αρκετών σημαντικών ισλαμικών οργανώσεων στην Γερμανία, με πλέον σημαντικές μεταξύ αυτών την Ισλαμική Κοινότητα Γερμανίας (IGD) και το Ισλαμικό Κέντρο του Αμβούργου (ΙZH). Σημειώνεται ότι η IGD αποτελεί τον κύριο φορέα αντιπροσωπεύσεως της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Γερμανία.
Το 2007, το VIKZ, η DITIB, το ZMD και το IRD  ίδρυσαν από κοινού το Συντονιστικό Συμβούλιο Μουσουλμάνων της Γερμανίας (ΚΡΜ) το οποίο ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί την πλειοψηφία των σουννιτών και σιιτών μουσουλμάνων που ζουν στην Γερμανία και αποβλέπει να καταστεί το κεντρικό σημείο επαφής μεταξύ αυτών και του γερμανικού κράτους. Αυτό που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας έρευνας που έγινε στην Γερμανία το 2005, η μεγάλη πλειοψηφία των μουσουλμάνων που ζουν στην χώρα δεν έχουν καν ακούσει για το KPM, με μόλις το 10% από αυτούς να έχουν ακούσει κάτι για αυτό και με το 60% (αυτού του 10%) να μην αισθάνεται ότι αντιπροσωπεύεται καθόλου από την τελευταία και μεγαλύτερη ισλαμική οργάνωση-ομπρέλα.


Ένα άλλο θέμα που είχε παραμεληθεί τελείως ήταν η ενασχόληση με τους Γερμανούς που προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ, το οποίο μόλις πρόσφατα άρχισε να απασχολεί τις αρχές, λόγω των γνωστών πρόσφατων περιστατικών συμμετοχής Γερμανών προσήλυτων σε τρομοκρατικές επιχειρήσεις, εκστρατείες των Τζιχαντιστών κ.λπ. Αποτέλεσμα αυτής της καταστάσεως είναι να μην είναι δυνατόν να προσδιορισθεί επακριβώς ο αριθμός τους, για τον οποίο υπάρχουν μόνο εκτιμήσεις, οι οποίες τους υπολογίζουν μεταξύ 40.000 και 100.000 συνολικώς. Επίσης, υπάρχει σημαντική έλλειψη μελετών και γενικώς ερευνών και βιβλιογραφίας στην Γερμανία σχετικά με τον Σαλαφισμό, η οποία οδηγεί σε μία προφανή έλλειψη κατανοήσεως του φαινομένου του  δυσανάλογου αριθμού συμμετοχής Γερμανών σε επιχειρήσεις της Αλ-Κάιντα και των θυγατρικών και επηρεαζόμενων από αυτήν  οργανώσεων.

Μετά την παγίωση του ισλαμικού κινήματος στην Γερμανία, η Μουσουλμανική Αδελφότητα και οι συνδεμένες με αυτήν οργανώσεις, επεξέτεινε την δράση της και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, με την βοήθεια της  γενναίας  οικονομικής υποστηρίξεως της Σαουδικής Αραβίας, την μεθοδική οργάνωση και σχεδιασμό και την αφέλεια της ευρωπαϊκής ελίτ, με αποτέλεσμα μέσα σε σύντομο σχετικά χρόνο να κατέχει μία διακριτή πλέον θέση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην Γαλλία, για παράδειγμα, η εξτρεμιστική Ένωση Ισλαμικών Οργανώσεων Γαλλίας (Union des Organizations Islamiques de France) έχει αποκτήσει κυρίαρχη παρουσία στο κυβερνητικό Ισλαμικό Συμβούλιο. Στην Ιταλία συνέβη το ίδιο, με την ακραία Ένωση των Κοινοτήτων και Ισλαμικών Οργανώσεων Ιταλίας ( Unione delle Communita ed Organizzazioni  Islamiche in Italia) να έχει καταστεί ο κεντρικός συνομιλητής με το κράτος σε θέματα που αφορούν μουσουλμάνους, ενώ ανάλογα φαινόμενα έχουν σημειωθεί στην Αγγλία, Ολλανδία, Βέλγιο και τις Σκανδιναβικές χώρες.


Αυτή η βαθμιαία και συντονισμένη διαδικασία αναδείξεως ηγεσίας των μουσουλμάνων στα θεσμικά πλαίσια της Ευρώπης, πήγε ένα ακόμη βήμα πιο πέρα εν όψει των προσπαθειών για την τελικά ολοκλήρωση της Ε.Ε., δημιουργώντας τις αντίστοιχες με την ομοσπονδιακή Ε.Ε. οργανώσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, για παράδειγμα, η Μ.Α. δημιούργησε μία σειρά πανευρωπαϊκών οργανώσεων, όπως η Ομοσπονδία Ισλαμικών Οργανώσεων Ευρώπης, στην οποίοι συνέρχονται οι εκπρόσωποι των εθνικών οργανώσεων-ομπρέλα και αποφασίζουν για την μελλοντική τους δράση. Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Μ.Α. συνέβη τον Ιούνιο του  1996. Την περίοδο αυτή, οι οργανώσεις νεολαίας των μουσουλμάνων από την Σουηδία, Γαλλία, Γερμανία και Αγγλία ένωσαν τις δυνάμεις τους με την μέχρι τότε Παγκόσμια Συνέλευση Νέων Μουσουλμάνων (World Assembly of Muslim Youth) και ίδρυσαν μία την Ευρωπαϊκή ισλαμική οργάνωση νεολαίας, με το όνομα Φόρουμ Ευρωπαίων Νέων Μουσουλμάνων και Φοιτητικών Οργανώσεων  (Forum of European Muslim Youth and Student Organizations- FEMYSO) το οποίο έχει έδρα στην πρωτεύουσα της Ευρώπης (Βρυξέλλες). Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της FEMYSO η οργάνωση αυτή είναι ένα δίκτυο από 42 εθνικές και διεθνείς οργανώσεις που ενώνει νέους από πάνω από 26 διαφορετικές χώρες. Το 2003, με ανακοίνωση του FEMYSO ανέφερε ότι μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια «κατέστη η ντε φάκτο φωνή των νέων μουσουλμάνων της Ευρώπης. Επίσης ανέπτυξε χρήσιμες διασυνδέσεις με το Ευρωκοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρώπης, τα Ηνωμένα Έθνη , το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Νεολαίας  και πολυάριθμες μη κυβερνητικές οργανώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο».


Αυτή η συνοπτικά περιγραφόμενη ανωτέρω μεγάλη άνοδος της παρουσίας και ισχύος των ισλαμικών οργανώσεων στην Ευρώπη, εκτός από την άφθονη χρηματοδότηση από πηγές που αναφέραμε και την συστηματική και μεθοδική εργασία δεκαετιών δεν θα ήταν φυσικά δυνατή εάν οι πολιτικές ηγεσίες της Δύσεως ήταν τουλάχιστον πιο προσεκτικές και πιο καταρτισμένες σε θέματα εθνικής ασφαλείας, εάν δεν έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην «αθώα» ρητορική των ισλαμιστών από αυτήν που έδιναν στις επιφυλάξεις των αρχών πληροφοριών και ασφαλείας και κυρίως ερευνούσαν  τα κίνητρα αυτών που ιδρύουν και χρηματοδοτούν τέτοιες ισλαμικές οργανώσεις.

Γιατί, πέραν τούτων, οι Ευρωπαίοι επέδειξαν τέτοια ανοχή απέναντι στους ισλαμιστές και τις οργανώσεις τους, είναι ένα θέμα στο οποίο έδωσε μία απάντηση ο Γερμανός καθηγητής συριακής καταγωγής  Μπασάμ Τίμπι, εμπειρογνώμων σε θέματα του Ισλάμ στην Ευρώπη: Οι Ευρωπαίοι και ιδιαίτερα Γερμανοί, αναφέρει, φοβούνται την κατηγορία του ρατσισμού. Οι ριζοσπάστες ισλαμιστές με το αθώο  κάλυμμα της προβιάς έχουν μάθει πώς να σιγάσουν οποιονδήποτε  σχεδόν με την κατηγορία της ξενοφοβίας. Η όποια κατηγορία εναντίον μουσουλμάνων ή οργανώσεων συνδεδεμένων με την Μ.Α., αντιμετωπίζεται αμέσως με κατακραυγές και κατηγορίες περί ρατσισμού και εχθρότητας απέναντι στους μουσουλμάνους, ενώ αρκετοί δημοσιογράφοι που αψηφούν τις απειλές τους και δημοσιοποιούν στοιχεία για την πραγματική δράση και σκοπούς τους, αντιμετωπίζουν συχνά πλήθος αβάσιμων αλλά σημαντικού νομικού κόστους αγωγές….

Ἰνφογνώμων

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

0 thoughts on “Τὸ Ἰσλὰμ κατακτᾶ σιωπηλὰ τὴν Εὐρώπη.

    • Ὁ χριστιανισμός, ὁ ἰσλαμισμός, ὁ ἑβραϊσμὸς εἶναι -ισμοί. Ἄρα δὲν χρειάζονται στὸν πλανήτη. Τὶς θρησκεῖες τὶς ἐπιλέγουν, ὡς κοσμοθέασι, οἱ ἔχοντες ὅλα τὰ ἄλλα πλὴν τοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ. Ὑπάρχουν δῆλα δὴ διότι κάποιος θεὸς τοὺς ἔπλασε, τοὺς ἐπιτρέπει νὰ ζήσουν, νὰ ἐρωτευθοῦν, νὰ γευθοῦν ἡδονές, νὰ ἀναπαραχθοῦν, νὰ νικήσουν, νὰ χάσουν, νὰ σκοτώσουν, νὰ ψοφήσουν…
      Ἡ οὐσία λοιπὸν εἶναι στὸ ΠΟΙΟΙ ἐπιλέγουν νὰ ἐνταχθοῦν ὑπὸ τὴν σκέπη κάποιας θρησκείας κι ὄχι στὸ πόσοι. Ἀκόμη κι ἐὰν ὅλος ὁ πλανήτης ἰσλαμοποιηθῇ ἤ χριστιανοποιηθῇ ἤ ἑβραιοποιηθῇ, νὰ εἶσαι πάντα γιὰ ἕνα μόνον σίγουρος… Αὐτοὶ ποὺ ξέρουν, βλέπουν, ἀντιλαμβάνονται, θὰ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸ παιχνίδι καὶ θὰ γελοῦν. Ὄχι γιὰ τὸ εἶδος τῆς θρησκείας ἀλλὰ γιὰ τὴν δουλικὴ στάσι τοῦ Ἀνθρώπου.
      Διότι ὁ Ἄνθρωπος, ὁ Ἄνθρωπος ὅμως, ὄχι τὰ ἀνθρωπάκια, δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ θρησκεῖες. Θρησκεία, δρόμος, ἀνάγκη εἶναι οἱ πράξεις του, οἱ σκέψεις του, οἱ ἐπιλογές του. Βλέπεις ὁ Ἄνθρωπος εἶναι ὁ Θεός…
      Ἐκεῖ νὰ ἀναζητᾶς τὶς ἀπαντήσεις κι ὄχι στὰ μικρά, στὰ λίγα, στὰ ἀσήμαντα…
      Μηδένα λοιπὸν πρὸ τοῦ τέλους …κακάριζε!!! Κι ὅταν λέω τέλος, ἀναφέρομαι στὸ Τέλος Τέλος… Ὄχι στὰ διάφορα σημεῖα τῆς διαδρομῆς ποὺ στεκόμαστε νὰ πάρουμε ἀνάσα…

      Υ.Γ. Ὄχι μόνον δὲν εἶμαι φοβικὴ ἀλλὰ διασκεδάζω… Ἀφάνταστα… Ἐσεῖς δὲν διασκεδάζετε… Καὶ εἶναι κρίμα…

      • Το Ισλάμ δεν είναι ‘ισμός’. Είναι ΙΣΛΑΜ. ‘Ισλαμισμός’ δεν υπάρχει.

        «Σήμερα τελειοποίησα για σας τη Θρησκεία σας, συμπλήρωσα και διάλεξα για Θρησκεία σας το Ισλάμ» (Κοράνι 5:3)

        Οι μη Μουσουλμάνοι πολέμιοι του Ισλάμ, οπου στην ουσία αυτοί έχουν επινοήσει το «Ισλαμιστής», δίνουν ορισμό για την λέξη συνδέοντας την με μια άλλη προσωπική τους επινόηση, το πολιτικό Ισλάμ. Μας λένε: «Το πολιτικό Ισλάμ και ο Ισλαμιστής είναι μια ιδεολογία που υποστηρίζει ότι το Ισλάμ δεν είναι μόνο μια θρησκεία αλλά επίσης και ένα πολιτικό σύστημα»

        Ο ορισμός αυτός για αυτήν την ανύπαρκτη θεωρία (πολιτικό Ισλάμ) απορρέει από την θεολογική άγνοια των μη Μουσουλμάνων αναλυτών. Και αυτό γιατί το Ισλάμ στη φύση του δεν είναι μόνο θρησκεία (με την έννοια που δίνουμε σήμερα στη λέξη θρησκεία) αλλά είναι επίσης και ένας ολοκληρωτικός τρόπος ζωής, ένας κώδικας συμπεριφοράς με κανόνες και νόμους που διέπουν την ζωή ενός πιστού Μουσουλμάνου.

        Το Ισλάμ είναι Ισλάμ και ουδέποτε ιστορικά, θεολογικά η νομολογικά έχει χωριστεί σε Ισλάμ του πνεύματος και σε πολιτικό Ισλάμ. Το ίδιο ισχύει και για το «Ισλαμιστής». Το Ισλάμ είναι ένα, ενιαίο, και από εκεί και πέρα έχουμε αιρετικά παρακλάδια και ομάδες.

        http://ahmadeldin.org/2013/07/21/islamism-refutation/

      • Τὸ ἰσλάμ, καθὼς φυσικὰ κι ὅλες οἱ ἑβραιογενεῖς θρησκεῖες, εἶναι -ισμοί. Τὸ ὅ,τι δὲν τὸ ἀποδέχεσαι εἶναι λογικό, ἐφ΄ ὅσον ὡς ἀνιστόρητος, ἐπέλεξες νὰ βγῇς ἀπὸ μίαν θρησκεία ἑβραιογενὴ καὶ νὰ περάσῃς σὲ μίαν ἄλλην θρησκεία, ἐπίσης ἑβραιογενῆ. Ἄλλως τὲ χρησιμοποιεῖς τὴν λέξι Ἴων, γιὰ νὰ αὐτοπροσδιορίζεσαι, ἀγνοῶντας φυσικὰ πὼς οἱ Ἴωνες ἦσαν παγανιστές. (Μήπως κατά βάθος θά ἤθελες νά τούς μοιάζῃς;) Συνεπῶς λόγῳ ἀγνοίας σου καὶ πάλι βλέπεις αὐτὸ ποὺ σὲ ἐξυπηρετεῖ.
        Σύνηθες ὅμως στὴν ἐποχή μας…
        Ἐὰν διάβασες τὸ παραπάνω ἄρθρον, καθὼς κι ἄλλα ἀνάλογα ποὺ ἔχουμε δημοσιεύσῃ, θὰ διεπίστωσες πὼς γίνεται ἀναφορὰ στὸ ἰσλὰμ ὡς θρησκευτικὸ καὶ πολιτικὸ σύστημα, ἀπὸ τοὺς ἰδίους τοὺς ἱερεῖς του. Αὐτὰ δὲν διαχωρίζονται. Εἶναι ταὐτόσημα. Κι ἐπεὶ δὴ εἶχα τὴν τύχη νὰ ζήσω δίπλα σὲ ἰσλαμιστὲς πολλὰ χρόνια, ἄς μοῦ ἐπιτραπῇ νὰ ἔχω ἰδίαν ἄποψι κι ὄχι ἐξ ἀντανακλάσεως.
        Τώρα, γιὰ νὰ τὸ κλείνουμε…
        Στὴν προηγουμένη παραπομπὴ ποὺ μοῦ ἔφερες ἀφιέρωσα χρόνο νὰ τὴν μελετήσω. Ὅμως αὐτῆς τῆς λογικῆς παραπομπὲς μοῦ σαπίζουν τὸ μυαλό. Δὲν ἔχω λοιπὸν οὔτε διάθεσι, ἀλλὰ οὔτε καὶ χρόνο, νὰ διαβάζω καὶ νὰ ἀκούω τὶς ἀναλύσεις τῶν ὅποιων εἰδικῶν, καὶ μή, γιὰ τὶς θέσεις τους. Οὔτε μὲ ἐνδιαφέρει εἰδικῶς ὁ ἰσλαμισμὸς, οὔτε ὅμως καὶ κάποια ἄλλη θρησκεία. Θεωρῶ πὼς ὅσοι τὶς ἀσπάζονται εἶναι τόσο βαρειὰ λοβοτομημένοι, ποὺ τελικῶς ἔχουν μετατρέψῃ ἑαυτοὺς σὲ τελείους δούλους.
        Καὶ γιὰ νὰ τελειώνουμε, διότι πράγματι, ἔχουμε πολὺ σημαντικότερα νὰ κάνουμε ἀπὸ τὸ νὰ ἀσχολούμαστε μὲ τὸ κάθε παρακλάδι τοῦ ἑβραϊσμοῦ. Ἐὰν ἔχῃς νὰ καταθέσῃς κάτι ποὺ καταῤῥίπτει αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς ἰσχυριζόμαστε, ἔχει καλῶς. Στὸ προηγούμενόν σου σχόλιο κατέθεσες πράγματι κάποιες ἐκτιμήσεις γιὰ τὴν ἐξάπλωσι τοῦ ἰσλαμισμοῦ καὶ τὶς κρατῶ ὡς ὑποσημείωσι. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα δὲν θὰ ἀνοίξω θρησκειολογικὲς συζητήσεις, διότι τὶς θεωρῶ τοὐλάχιστον βαρετές, ὅπως καὶ περιττές, γιὰ Ἀνθρώπους.
        Τέλος, ἐὰν δὲν εἶναι πολιτικὸ σύστημα τὸ ἰσλάμ, τότε θὰ ἤθελα νὰ μοῦ αἰτιολογήσῃς, μὲ βάσει τοὺς κανόνες τῆς κοινῆς λογικῆς, κι ὄχι τὴν ἰσλαμιστικὴ ἀντίληψι, τὸ γιατὶ ὁ ἀκρωτηριασμὸς ἤ ὁ φόνος, εἶτε τῶν ἀλλοπίστων, κατ’ ἐσᾶς, εἶτε αὐτῶν ποὺ ἔχουν ὑποπέσῃ σὲ κάποιο ἀμάρτημα, ὑφίσταται καὶ θεωροῦνται δίκαιες πράξεις.
        Διότι τὸ νὰ δολοφονῇς μία γυναίκα στὸν δρόμο, διαπομπεύοντάς την, γιὰ παράδειγμα, διότι ἐπέλεξε νὰ ἔχῃ, ἀληθῶς ἤ ψευδῶς, ἐρωτικὴ ζωὴ ἔξω ἀπὸ τὰ ὅσα τῆς ὅρισαν κάποιοι ἄλλοι, εἶναι πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ πράξις, ποὺ ἀφαιρεῖ τὰ ἀναφαίρετα δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου στὸν αύτοπροσδιορισμό του. Ἐὰν λοιπὸν ἔχῃς μίαν καλή, κι ἀνθρωπίνως λογική, ἀπάντησι, εὐπρόσδεκτος. Ἐὰν ἔχῃς ἁπλῶς θεωρίες ἀναμασᾶς… Λυπᾶμαι… Θὰ μείνῃς μόνος μὲ τὶς θεωρίες σου…

      • Υπάρχει ΙΣΛΑΜ. Δεν υπάρχει ΙΣΛΑΙΣΜΌΣ. Δεν είναι ‘ισμός’. Είναι Ισλάμ. Δεν είναι μία τάση, είναι ένα κοινωνικό/οικονομικό/θρησκευτικό/πολιτικό σύστημα μαζί.
        Τώρα σχετικά με τη μοιχεία, ΌΧΙ’ Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να πηδιέται σαν ζώο και να γεννάνε μπάσταρδα παιδιά (τί φταίνε τα καημένα άραγε;;;) είτε άντρας είτε γυναίκα. Είναι έγκλημα κατά της κοινωνίας. Η φύση (ο Θεός) όρισε τα 2 φύλλα να συνευρίσκονται. Δεν θα γίνουν οι κοινωνίες μπουρδέλα επειδή το θέλουν οι Δυτικοί οι ανήθικοι. Αλλά ακόμα και τα μπουρδέλα έχουν κανόνες, για τα σπίτια σας δεν ξέρω (δεν αναφέρομαι σε ‘σένα Φιλονόη αλλά γενικά…)

      • Δῆλα δὴ τὸ δικαίωμα τῆς αὐτοδιαχειρίσεως ἐσὺ τὸ καταργεῖς. Ἀρνεῖσαι πὼς καὶ οἱ πουτάνες εἶναι χρήσιμες στὶς κοινωνίες, γιὰ νὰ βοηθοῦν στὴν ἐκτόνωσι ὁρμῶν. Ἀρνεῖσαι ὅμως καὶ γενικῶς τὸ ὅ,τι κάποιες γυναῖκες, μάλλον ὅλες, δὲν ἐπέλεξαν μόνες τους τὸν σύντροφό τους ἀλλὰ τοὺς τὸν ἐπέβαλαν. Ἀλήθεια, ποῦ τό εἴδατε αὐτό γραμμένο; Ἔ; Βία γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν στὴν γυναίκα τὸ σκοτάδι τοῦ γυναικονίτου. Βία γιὰ νὰ τὴν «κουκουλώσουν» μὲ κάποιον ποὺ ἄλλου θὰ ἐπιλέξουν. Βία ἀκόμη κι ἐὰν αὐτὴ ἀποφασίσῃ πὼς δὲν τῆς ἀρέσει καὶ θέλει νὰ ξεφύγῃ. Βία στὸ δικαίωμά της στὴν ζωή. Βία στὴν σκέψι της. Βία ἀκόμη καὶ στὸ σῶμα της μὲ τὴν κλειτοριδεκτομή, σὲ κάποιες περιοχές.
        Ὁ ἰσλαμισμός σας ἀγαπητέ μου εἶναι μία κτηνωδία γιὰ κάθε ἐλεύθερα σκεπτόμενον ἄνθρωπο. Εἶναι μία Ὕβρις, σὲ κάθε της διάστασι. Καὶ γιὰ τὸν ἄνδρα καὶ γιὰ τὴν γυναίκα. Ιδίως φυσικὰ γιὰ τὴν γυναίκα.
        Ὅσο γιὰ τοὺς Δυτικοὺς δὲν εἶναι ἀνήθικοι καὶ σοῦ ἀπαγορεύω νὰ χρησιμοποιῇς ῥατσιστικοὺς χαρακτηρισμοὺς γιὰ φυλὲς καὶ γιὰ λαούς. Εἶναι ἄλλης ἀντιλήψεως καὶ νοοτροπίας. Οὔτε ὅμως σοῦ ζήτησαν νὰ τοὺς κατανοήσῃς ἀλλὰ οὔτε θέλησαν νὰ κατανοήσουν τὴν δική σου νοοτροπία.
        Τέλος, ἡθικὴ εἶναι κάτι ποὺ εἶτε τὸ ἔχεις εἶτε δὲν τὸ ἔχεις.
        Στὴν Γερμανία, μὲ ἐκπαίδευσι διὰ τῆς βίας, οὐδὲ ἕνας Γερμανὸς πετᾶ σκουπίδια στὸν δρόμο.
        Ἐγὼ πάλι ἐπιλέγω τὴν μάθησι. Διότι καὶ ἡ καθαριότητα διδάσκεται καὶ ὁ σεβασμὸς στὸ περιβάλλον καὶ ὁ αὐτοσεβασμὸς ἀλλὰ κυρίως ἡ ἠθική.
        Μὴν μοῦ λογίζεστε λοιπὸν γιὰ τοποτηρητὲς θεοῦ, διότι ὁ θεός σας, ποὺ σοφὰ τὰ ἐποίησε ὅλα, μέσα στὸν κόσμο ἐποίησε καὶ τὴν μοιχία καὶ τὸν μοιχὸ και τὸν βρωμιάρη καὶ τὸν φονιᾶ καὶ τὸν βιαστή. (Ἀλήθεια, γιατί τόσοι βιασμοί ἀνηλίκων ἀγοριῶν στίς χῶρες τοῦ ἰσλαμισμοῦ; Τί στό καλό; Αὐτοί πού βιάζουν ἀγοράκια δέν θεωροῦνται μοιχοί; Εἶναι μόνον παιδεραστές καί κτήνη;)

      • Ποιός είπε να επιλέγει άλλος τον σύντροφο της γυναίκας; Ποιός το είπε αυτό; Εγώ δεν το είπα ΠΟΤΕ.. Φυσικά, και αυτοί που βιάζουν αγοράκια είναι άξιοι ΘΑΝΑΤΟΥ

      • Ναί, ἀλλὰ ὁ ἰσλαμισμὸς τὰ ἐγκρίνει καὶ τὰ διδάσκει. Ἔχεις νά πῇς κάτι γιά ἐτοῦτο;

        Διότι ἀνεξαρτήτως προελεύσεως, τὰ ἴδια λέγουν. (Μέσα θὰ δῇς καὶ τοὺς συνδέσμους, λόγου-ἀντιλόγου)
        Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἕνα μωρό, ἀνήλικο, δίχως κρίσι, γίνεται θύμα τοῦ κάθε ἀνωμάλου, τότε δὲν ὐπάρχει ἀντικείμενον συζητήσεως. Κλείνει ἐδῶ.

      • Όχι, δεν υπάρχει Ισλαμισμός’ υπάρχει Ισλάμ.

        Δεύτερον, το Ισλάμ δεν τα εγκρίνει. Άλλο είναι ο γάμος σε μικρή ηλικία (αυτό στο Ισλάμ έχει την έννοια του λογοδωσίματος) και άλλο η σεξουαλική ολοκλήρωση του γάμου που γίνεται μετά την ενηλικίωση του κοριτσιού, οπότε και πρέπει να ερωτηθεί αν αποδέχεται αυτόν τον ‘γάμο’ ή όχι.

      • Καί ποιά εἶναι αὐτή ἡ νεαρή ἡλικία; Καί πόσοι γονεῖς σέβονται τήν ἐπιθυμία τοῦ παιδιοῦ, ἐάν αὐτό ἐκφράσῃ ἀντιῤῥήσεις; Καί πῶς πρέπει νά ἀντιδράσῃ ἐάν διαπιστώσῃ πώς ἔχει νά κάνῃ μέ κτήνος; Καί γιατί δέν ἀποκηρύσσετε ὅλοι οἱ ἄλλοι, καλοὶ ἰσλαμιστές, τούς κακούς ἰσλαμιστές; Καί γιατί τούς ἐπιτρέπετε νά σᾶς δυσφημοῦν;

      • Επανειλλημένα και πολλοί έχουν εκφραστεί ενάντια σε αυτά.

        Πότε ένα κοριτσάκι γίνεται γυναίκα και μπορεί να παντρευτεί; (στο Ισλάμ)

        1) Όταν της έρχεται η περίοδος της

        2) Όταν έχει «υγρό όνειρο» δηλ μπορεί να έρθει σε οργασμό

        3) Τριχοφυΐα στα γενετικά της όργανα

        4) Η ηλικία των 14-15

        Όλα αυτά αν συμβούν ταυτόχρονα η ξεχωριστά σε μια κοπέλα τότε σηματοδοτούν την εφηβεία της όπου μπορεί να παντρευτεί. (Τafsir IbnKathir, Tafsir Ibn Abbas, Tafsir Jalalayn για τον Κορανικο στοίχο 6:4)

        Το Ισλάμ εύστοχα ορίζει την ενηλικίωση με βάση την εφηβεία οπου είναι και η φυσιολογική διαχωριστική γραμμή μεταξύ παιδικής φάσης και ενηλικίωσης. Ένα από τα σημάδια ενηλικίωσης στην κοπέλα, όπως αναφέραμε, είναι η έμμηνος ρύση, που σημαίνει ότι μπορεί να τεκνοποιήσει. Η μηνιαία περίοδος διαφέρει από κοπέλα σε κοπέλα, συνεπώς και η ηλικία. Όμως είναι κάτι το ευδιάκριτο και όχι το αυθαίρετο.

        http://islamforgreeks.org/2013/09/10/response-qa/

      • Ἀλῆ Ἀλ Γιουνάνι, αὐτὰ ποὺ μοῦ γράφεις εἶναι θεωρητικά. Στήν πράξι τί γίνεται; Πῶς συμπεριφέρονται; Πῶς ἀντιμετωπίζουν τό παιδί, κι ὄχι τήν γυναίκα;
        Θὰ μοῦ πῇς πάλι, πὼς δὲν εἶναι ἔτσι οἱ ὀρθοί, κατ’ ἐσὲ πάντα, ἰσλαμιστές. Ὡραία, τί ποσοστό κατέχεται στό σύνολο τοῦ ἰσλαμικοῦ κόσμου παγκοσμίως; Πέντε; Δέκα; Δεκαπέντε; Οἱ ὑπόλοιποι, πού εἶναι καί πλειοψηφία, τί εἶναι; Φονιάδες; Καί ποιός τούς ἐκκολάπτει αὐτούς; Μία αἵρεσις τοῦ ἰσλαμισμοῦ;

      • Δεν υπάρχει Ισλαμισμός. Υπάρχει Ισλάμ. Δεν θα μας πεις εσύ πως λέγεται η θρησκεία μας.

      • Δὲν κατάλαβες ἐσύ. Ἡ ἑβραιογενὴς θρησκεία σου εἶναι ἰσλαμισμός. Τὸ ἐὰν τὸ ἀντιλαμβάνεσαι, ἤ ὄχι, εἶναι ἀποκλειστικὸς δικό σου ζήτημα. Νὰ μελετήσῃς ἐτυμολογία καὶ ἱστορία καὶ μετὰ νὰ βγάλῃς τὸ -ισμός, ἐὰν φυσικὰ βγαίνῃ…

      • Η θρησκεία μου λέγεται “Ισλάμ”. Τα υπόλοιπα είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

      • Το όνομα της θρησκείας μας προέρχεται μέσα από το Ιερό Κοράνι (και μάλιστα από το αραβικό κείμενο και όχι τις μεταφράσεις).

        Μας λέει ο Θεός στο Ιερό Κοράνι:

        “ελ γιάουμα ακμάλτου λέκουμ ντίνικουμ ουά ατμάντου αλέικουμ νιμάτι ουά ραντίιτου λέκουμουλ Ισλάμα ντίνα”,

        δηλαδή: “..σήμερα τελειοποίησα για σας τη θρησκεία σας, συμπλήρωσα τη χάρη Μου πάνω σας και διάλεξα για θρησκεία σας το Ισλάμ” (Κοράνι, 5:3).

        Όλα τα άλλα είναι περιττά. Το πως λέγεται η θρησκεία μας, το ξέρουμε εμείς (οι πιστοί) καλύτερα από εσάς..

      • Επιπλέον, ο ιμάμης που εμφανίζεται στο βίντεο, ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ τον Αγιατολλάχ Χομεϊνί για την άποψη του να συνάπτει σχέσεις με μωρά 2,3 και τεσσάρων ακόμα ετών. Όμως ο Χομεϊνί ήταν ένας ΑΠΙΣΤΟΣ Σιίτης και όχι Μουσουλμάνος Σουννίτης.

  1. Θα παρακαλούσα πολύ τον αναγνώστη να μην προσπεράσει το παραπάνω βίντεο βιαστικά. Να το παρακολουθήσει με προσοχή έτσι ώστε να καταλάβει την απάντηση και να έχει και τις δυο απόψεις.

    Όποιος βλέπει αυτό το βίντεο και δεν γνωρίζει την αραβική η έστω την αγγλική γλώσσα οπου γινόταν σαν μετάφραση από την αραβική, και συναντά αυτήν την ελεεινή μετάφραση στα ελληνικά, είναι πολύ λογικό να πιστέψει ότι οι Μουσουλμάνοι έχουν το ελεύθερο με τις ευλογίες του Κορανίου να βιάζουν μικρά παιδιά. Πόσο απέχει όμως η αλήθεια από αυτήν την απάτη; Για την ακρίβεια που βρίσκεται η αλήθεια;

    Λίγο «προσεκτικοί»( που μάλλον επιτηδευμένα το έκαναν) να ήταν οι υπεύθυνοι αυτής της ανάρτησης τότε θα καταλάβαιναν ότι ο Μουσουλμάνος θεολόγος που έλεγε την ιστορία ασκούσε ΚΡΙΤΙΚΗ στον Χομεϊνί και όχι σε «έναν» οποιονδήποτε Ιμάμη. Δεν υποστήριζε τον Χομεϊνί. Αυτό το καταλαβαίνουμε σε διάφορα σημεία του βίντεο όπως όταν ο Θεολόγος χαρακτήρισε τον Χομεϊνί ως «ανελέητο» που βίαζε το κοριτσάκι( στη διάρκεια του βίντεο 2:21). Αυτό γιατί ο Χομεϊνί ανήκει στην αίρεση του Σιιτισμου και ΟΧΙ στο Ορθόδοξο Ισλάμ που βασίζεται στο Ιερό Κοράνι και στην Παράδοση του Προφήτη μας Μουχάμμεντ.

    Το Βίντεο από την άλλη έχει επεξεργαστεί από τους υπευθύνους αυτού του μπλογκ ακριβώς στο σημείο οπου ο Μουσουλμάνος θεολόγος κάνει εισαγωγή στο θέμα καλώντας τους σιιτες να δουν τα άσχημα και αποτρόπαια έργα του ψευτο-Ιμάμη τους. Το ότι είναι ψευτο Ιμάμης το τονίζει ο θεολόγος και στην «έκδοση» του Ισλαμοφοβικού μπλογκ περίπου κατά την διάρκεια 0:15. Κάτι τέτοιο βεβαίως ποτέ δεν μεταφράστηκε.

Leave a Reply to Φιλονόη ἐκ τοῦ ΠόντουCancel reply