
το έμβλημα της Αθηναϊκής Λέσχης
1. Η ανατροπή του Όθωνα και η αποφασιστική από τότε στροφή της Ελλάδας προς την Αγγλία ήταν έργο (σύμφωνα με την άποψη του τότε πρεσβευτή της Γαλλίας στην Αθήνα) της «αθέατης κυβέρνησης», επικεφαλής της οποίας ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Για την οικογένεια Μαυροκορδάτου (ή Μαυρογορδάτου), σύγχρονος ερευνητής έχει τεκμηριώσει την και ιουδαϊκή ρίζα της.

Ο Αlbert Kahn
2. Το 1914-1918, την εποχή δηλαδή του Εθνικού Διχασμού, το πάνω χέρι στην αθέατη κυβέρνηση είχαν οι στρατιωτικοί, με επικεφαλής τον Μεταξά. Αμερικανίδα συγγραφεύς που είχε τότε έλθει στην Αθήνα χρησιμοποίησε τον όρο occultgovernment. Τεκμήριο της άποψης αυτής είναι το εξής: Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Ιουδαίος τραπεζίτης της Γαλλίας Albert Kahn έκανε ένα μουσείο, με φωτογραφίες ανθρωπολογικού περιεχομένου από όλη τη γη. Οι φωτογραφίες ήταν έγχρωμες (κάτι που τότε θεωρητικώς ήταν πολύ δύσκολο, αλλά όπως απέδειξε ο Albert Kahn δεν ήταν καθόλου [θυμάστε, ελπίζω, τη φωτογραφία με τον Τσάρλυ Τσάπλιν να χρησιμοποιεί… κινητό τηλέφωνο και ελπίζω πως το πιάσατε το υπονοούμενο]), αλλά ο Kahn, με το μουσείο αυτό, είχε την πεποίθηση ότι, εάν οι άνθρωποι αλληλογνωρίζονταν και πείθονταν να συγκροτήσουν ενιαίο ανθρωπολογικό τύπο, θα σταματούσαν οι πόλεμοι και τα λοιπά. Ήταν δηλαδή ένας «φιλάνθρωπος», πρόδρομος των Ροκφέλλερ, Ρότσιλντ, Σόρος και όλων των άλλων. Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι στην επιτροπή για την «αλληλοκατανόηση των ανθρωπίνων φυλών» κάλεσε τους ιθύνοντες από όλες σχεδόν τις χώρες τις Ευρώπης – και φυσικά και την Ελλάδα. Αυτά γίνονταν το 1916, δηλαδή μέσα στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο και ενώ τα «κορόϊδα» αλληλοσφάζονταν στα πεδία των μαχών. Ξέρετε ποιους κάλεσε από την Ελλάδα; Τρεις, δηλαδή τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Νικόλαο Πολίτη και (αν έχετε τον Θεό σας) τον Ιωάννη Μεταξά. Η πρόσκληση του Βενιζέλου έχει λογική: Κορυφαία πολιτική προσωπικότητα, φιλελεύθερος, δημοκράτης, άνθρωπος των Αγγλογάλλων κλπ. Ο Πολίτης όμως; Ε, ο Πολίτης ήταν αυτός που καθόριζε την εξωτερική πολιτική του Βενιζέλου, ο overseerτου να πούμε (θα εξηγήσουμε άλλοτε τι σημαίνει overseer), άνθρωπος των Γάλλων και φυσικά Ιουδαίος. (Λεπτομέρειες στο πασίγνωστο βιβλίο του Peyrefitte, που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και εκδοθεί από τις εκδόσεις «Κάκτος»). Και ο Μεταξάς; Από πού κι ως πού; Μία εξήγηση υπάρχει: Ήταν αυτός που, όπως –ορθώς- πίστευε η Αμερικανίδα συγγραφεύς, είχε καταφέρει να γίνει επικεφαλής της αθέατης κυβέρνησης. Και εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, τότε πιστοποιείται εκείνο που ισχυρίζονται οι Ιουδαίοι, ότι ο Μεταξάς ήταν άτομο ιουδαϊκής καταγωγής (ενώ ο Βενιζέλος και ιουδαϊκής).
το εν λόγω δημοσίευμα

το εν λόγω δημοσίευμα
Ἔχοντας μελετήσῃ γιὰ χρόνια τὶς βιογραφίες του, ἀπὸ ἐχθρούς του, ἀλλὰ κι ἀπὸ φίλους του, συμπεραίνω πλέον πὼς ἦταν χαρισματικὴ προσωπικότης, ἄν καὶ μὲ πολλὰ σημεῖα ἐσωτερικῶν συγκρούσεων.
Γιὰ κάποιον ποὺ θὰ κάνῃ τὸν κόπο νὰ μελετήσῃ τὰ ἡμερολόγιά του, θὰ τὸ ἀντιληφθῇ αὐτὸ ποὺ ἰσχυρίζομαι.
Ἐπὶ τοῦ σημερινοῦ μας θέματος ὅμως ἔχω ἐνστάσεις.
Ὁ Μεταξᾶς προήρχετο ἀπὸ ἀριστοκρατικὴ οἰκογένεια τοῦ Βυζαντίου ἀλλὰ ἐθεωρεῖτο ξεπεσμένος.
Ἦταν ἀνασφαλὴς σὲ πολλὰ ζητήματα ἀλλὰ πάντα ὑπηρέτησε πιστὰ τὸ παλάτι, ποὺ γιὰ αὐτὸν ἦταν ἀλληλένδετον μὲ τὴν Πατρίδα. (Ἀπόψεις.)
Ἡ ἱκανότης του στὰ στρατιωτικὰ ἦταν ἀνεγνωρισμένη ἀπὸ ὅλους ὅσους τὸν εἶχαν συναναστραφῇ καὶ στὰ πεδία τῶν μαχῶν (ἄν κι ὁ ἴδιος ἦταν ἐπιτελικός) ἀλλὰ καὶ στὴν Πολεμικὴ Ἀκαδημία τοῦ Βερολίνου, ἀπὸ ὅπου κι ἀπεφοίτησε μὲ ἄριστα. Λόγῳ ἀκριβῶς αὐτῶν τῶν ἱκανοτήτητων του ὁ Βενιζέλος τὸν ἐπέλεξε ὡς σύμβουλόν του ἐπὶ τῶν στρατιωτικῶν, κάτι ποὺ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐξηγηθῇ λογικά, μὲ τὰ δικά μας δεδομένα, ἐφ’ ὅσον παρέμενε πολιτικός του ἐχθρός, ἐὰν δὲν γνωρίζαμε πὼς ὁ Βενιζέλος χρησιμοποιοῦσε τοὺς πάντες, πρὸ κειμένου νὰ κινηθῇ ταχύτερα πρὸς τοὺς στόχους του.
Τέλος, ὁ Μεταξᾶς πέρασε ἀπὸ τὴν μασονία καὶ τὴν ἀπέῤῥιψε (γιὰ τοὺς δικούς του λόγους), μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κλείσῃ τὶς μασονικὲς στοές, ἅμα τῇ ἀναλήψει τῶν πρωθυπουργικῶν του καθηκόντων. (Ἀπόφασις ποὺ ὑλοποιήθηκε μὲν κατὰ τὸ ἥμισυ, ἐφ΄ ὅσον τελικῶς, καὶ κατόπιν τοῦ διπλωματικοῦ ἐπεισοδίου ποὺ δημιουργήθηκε, ἄφησε μίαν στοὰ ἀνοικτὴ ἀλλὰ οὐσιαστικῶς τὴν …ἄδειασε, ἐφ΄ ὅσον μποροῦσαν νὰ τὴν ἐπισκεφθοῦν μόνον μὴ Ἕλληνες!)
Ὁ Μεταξᾶς δὲν γνωρίζω ἐὰν ἦταν κι Ἑβραῖος. (Δὲν μᾶς τὸ ἀποδεικνύει ἡ …ἐκτίμησις τῆς Ἀμερικανῆς).
Ἀπὸ τὸ 1907 ἦταν ὑπεύθυνος τῆς στρατιωτικῆς ἐκπαιδεύσεως τοῦ πρίγκηπος τότε, βασιλέως ἀργότερα, Γεωργίου καὶ τὸ 1910, στὴν πρώτη κυβέρνησιν Βενιζέλου, ἀνέλαβε πρῶτος ὑπασπιστής του καὶ στὴν συνέχεια ἔγινε ὑπαρχηγὸς τοῦ Ἐπιτελείου. Ὑψηλὰ τὰ ἀξιώματα, γιὰ κάποιον ποὺ παρέμενε λοχαγός… Ἀλλά ἀδίκως ἤ δικαίως;
Αὐτὸ τὸ ἔκριναν σαφῶς οἱ ἱστορικοὶ ποὺ κατέγραψαν τὸν βίο του καὶ τοποθετοῦνται ΟΛΟΙ ὑπὲρ τῆς ἰδιαιτέρας εὐφυΐας του.
Ναί, σχετιζόταν ἄμεσα μὲ τὸν ἐθνικὸ διχασμό, διότι ἠρνήθῃ νὰ ἐμπλακῇ ἡ χώρα μας στὸν πόλεμο, κάτι ποὺ οὐδέποτε τοῦ συγχώρησαν οἱ βενιζελικοί. Μὰ ἔως καὶ τὸν Μάρτιο τοῦ 1915 παρέμενε στὴν κυβέρνησιν Βενιζέλου καὶ συνεργαζόταν μαζύ του, ἄν καὶ μέσα ἀπὸ τὰ ἡμερολόγιά του μαθαίνουμε πὼς δὲν τὴν ἄντεχε αὐτὴν τὴν συνεργασία.
Γιὰ νὰ φθάσουμε ὅμως καὶ στὴν ἐπίμαχη περίοδο, ἄς διαβάσουμε ἀπὸ τὴν βικιπαίδεια (συστημικὸ μέσον) γιὰ τὸν Μεταξᾶ:

Τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἐξορία του γεγονότα, τὶς ἐπαφές του μὲ τὴν ἐκεῖ μασονία καὶ τοὺς λοιποὺς παράγοντες, τὰ ἔχουν ἀναλύσῃ διεξοδικῶς φίλοι κι ἐχθροί του, ποὺ ἔγραψαν γιὰ αὐτόν. Ναί, εἶχε σχέσεις μὲ τὶς στοὲς καὶ ναὶ τὶς διέκοψε (γιὰ λόγους ποὺ ἀγνοῶ). Ἐὰν ὅμως, ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ ἀρθρογράφος, εἶχε πράγματι σχέσεις αἵματος καὶ μὲ τὴν …ἐκλεκτὴ φυλή, τότε θὰ εἶχαν βγῇ οἱ Ἀγγλογάλοι γιὰ νὰ τὸν …προστατεύσουν κι ὄχι γιὰ νὰ τὸν ἐξαφανίσουν. Ὅπως ἐπίσης δὲν θὰ στεκόταν ἀπέναντί τους, ἀλλὰ στὸ πλάι τους. Καὶ φυσικά, δὲν θὰ μᾶς τελείωνε τόσο …τυχαίως ἀπὸ μίαν ἀμυγδαλίτιδα, τὴν στιγμὴ ποὺ κι ὁ τελευταῖος πολίτης τῆς χώρα τότε, μόνον ἀπὸ αὐτὸ δὲν κινδύνευε… Ἀφῆστε δὲ ποὺ ἐκείνην τὴν περίοδο ἑτοιμαζόταν σύσσωμος ἡ ἰταλικὴ πλευρὰ νὰ συνθηκολογήσῃ μὲ τὸν στρατό μας… κάτι φυσικὰ ποὺ ἐξυπηρετοῦσε τὰ σχέδια τῶν …ἐκλεκτῶν καὶ τῶν τότε τσιρακίων τους Ἄγγλων, διότι θὰ ἐπέτρεπε στὴν Ἑλλάδα νὰ μὴν ἐμπλακῇ περισσότερο στὸν Β΄ Παγκόσμιον Πόλεμον. (Τὸ ὁποῖον φυσικὰ καὶ δὲν ἀποφύγαμε, ἐφ΄ ὅσον μᾶς τελείωσε προώρως ὁ Μεταξᾶς!).
Ἄς ἐπενεξετάσῃ τὰ δεδομένα ὁ ἀρθρογράφος, ἀφήνοντας ἔξω ἀπὸ ἕνα κείμενον τὸ ὅποιο προσωπικό του συναίσθημα, κακὸ ἤ καλό.
Ἱστορία γράφει… Ἱστορία…
(Ἡ ἱστορία δὲν γράφεται μὲ ἐὰν καὶ μὲ ἴσως καὶ μὲ ἄς ποῦμε…)
Καὶ φυσικά, γιὰ νὰ μὴν ξεχνιόμαστε, ὁ ἱστορικός μας Δημήτριος Μιχαλόπουλος, σὲ ἐκπομπὴ τοῦ Χατζάρα, εἶχε καταγγείλῃ πὼς στὸ σπίτι τοῦ Λαμπράκη δηλητηριάστηκε (δολοφονήθηκε) ὁ Μεταξᾶς.
Ἀπό πότε οἱ …ἐκλεκτοί δολοφονοῦν τούς δικούς τους; Ἔ;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.