Τῆς Κυθέρειας ὁ ἄνδρας
πλάι στὴς Λήμνου τὰ καμίνια
βέλη Ἐρώτων ἔχει κάνει,
ἀφοῦ σίδηρο ἐπῆρε.
Τὶς αἰχμές ἔβαφε ἠ Κύπρις,
γλυκὸ μέλι ἀφοῦ πῆρε,
κι ἔσμιγε χολή ὁ Ἔρως.
Μὰ ἀπ’ τὴ μάχη ὡς ἦρθε ὁ Ἄρης
στιβαρὸ σείοντας δόρυ,
σκώπτει τοῦ Ἔρωτα τὸ βέλος,
κι εἶπε ὁ Ἔρως: «Τοῦτο εἶναι
βαρὺ, πάρε, νὰ τὸ νοιώσῃς».
Πῆρε ὁ Ἄρης ἕνα βέλος
ἐμειδίασε ἡ Κύπρις.
Κι ἀφοῦ στέναξε ὁ Ἄρης,
«βαρὺ», εἶπε, ‘πάρ’ τὸ πίσω’.
Κι εἶπε ὁ Ἔρως: «Κράτησέ το».

Ἀνακρέων