ἀπὸ σχόλιο:

«3.30 Το δράμα του Έλληνα ακούγεται στην περιγραφή μίας έκτατης συνθήκης …..Η σοπράνο αφού έφαγε ξύλο της χρονιάς της από τους «δυστυχείς» μετανάστες φοβάται να εκστομίσει την λέξη λαθρομετανάστες γιατί η αστυνομία της πολιτικής ορθότητος που καταδυναστεύει ιδεολογικά τον χειμαζόμενο πληθυσμό καραδοκεί …..»

Κι ἄλλο σχόλιο:

«Σε μια στιγμη που κινδυνεύει η ιδια σου η ζωή, εχεις το μεγαλείο να δειξεις το ποιος πραγματικα είσαι. Μπορείς να βγαλεις από μέσα σου τον ήρωα ή να βγάλεις από μέσα σου το τέρας… Ετσι και χτες την ώρα που ο μέσος Ευρωπαίος επιβάτης του φλεγόμενου πλοίου προσπαθούσε να ζυγίσει τις αντοχές του μέσα από ένα πλέγμα φόβου αλλα παράλληλα και εμπιστοσύνης στους θεσμούς της θαλάσσιου δικαίου…έκανε την εμφάνισή του ξαφνικά ο αστάθμητος παράγοντας που ακούει στο ονομα… Λαθρομετανάστης… Αυτός ο κακομοιρος, καλόψυχος, κατατρεγμένος που δεν θέλει το κακο μας αλλα επιθυμεί να συνυπάρξει μαζί μας, από αναγκη…
Και επειδή ολοι κρίνονται για το ποιοι πραγματικά είναι την ώρα του σοκ, ΄καλό είναι να κρατήσουμε τα λόγια της ανύποπτης Ελληνιδας που περιγράφει με τρόμο, ως την χειρότερη στιγμη που έζησε στο φλεγόμενο πλοιο, την στιγμη που ορδές λαθρομεταναστών ορμησαν πρώτοι και ξυλοκοπούσαν γυναικες (μπορεί και παιδια) για να καταφέρουν πρώτοι να διασωθούν… Την ιδια την πέταξαν καπου 3 φορές πέντε μέτρα μακρια…στα τσακίδια.
Κι αν πρεπει να προχωρήσουμε κι ένα κλικ πιο μπροστά στις αιτίες που ξαφνικά πρωινές ώρες ξέσπασε φωτιά…ας σκεφτουμε ότι εκεινη την στιγμη στα γκαραζ του πλοιου υπήρχαν αρκετοι λαθρεπιβάτες λαθρομετανάστες»